Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Στη Χελώνα του Γράμου

Το ύψωμα Χελώνα, στις βόρειες παρυφές του Γράμμου, λίγα μέτρα από την αλβανική μεθόριο, κατά το καλοκαίρι του 1949 υπήρξε πεδίο εφιαλτικών μαχών. Και μάλιστα οι μάχες δεν γίνονταν από χαράκωμα σε χαράκωμα αλλά μέσα στο ίδιο χαράκωμα, με μαχαίρια, όπως λένε ακόμα οι ντόπιοι. Επάνω, το ερειπωμένο πλέον φυλάκιο του στρατού, που (πρέπει να) οικοδομήθηκε μετά τον Εμφύλιο. Οι χορταριασμένες περιοχές γύρω από το φυλάκιο, θεωρούνται ακόμη ναρκοθετημένες και η βόλτα σαφώς αντενδείκνυται.

Η Χελώνα και το φυλάκιο, όπως φαίνεται από την κορυφή της Αλεβίτσας, κοιτάζοντας βόρεια-βορειοδυτικά. Πίσω από το λόφο η Αλβανία. Το ύψωμα Χελώνα λέγεται και Γκίνοβα.

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Το νοσοκομείο των ανταρτών στον Εμφύλιο

Ανεβαίνοντας για το χωριό Γράμος (παλιά ονομασία: Γράμουστα), το ψηλότερο χωριό του βουνού με το ίδιο όνομα, σε μία φουρκέτα του χωματόδρομου συναντάς αυτόν το βράχο με τη χαρακτηριστική αψίδα. Πίσω του, σε μία σπηλιά, βρισκόταν το κρυφό νοσοκομείο των ανταρτών του ΔΣΕ, το 1948-1949. Ο βράχος λέγεται Βερτενίκ.

Γυρνώντας, είδα στη βάση του βράχου, ένα περίεργο ακατάληπτο γκράφιτι. Κάποιοι ήθελαν να δηλώσουν ότι πέρασαν από 'δώ.

Ύστερα από μπόλικη μελέτη, διαπιστώσαμε ότι το κωδικογραφημένο κείμενο έλεγε: «22η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, 638 Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού»! Ε, καλά, αυτό το ξέραμε, ρε παίδες!

Διάλειμα για φαγητό.

Μην ψάξετε την διεύθυνση στο ίντερνετ. Δεν υπάρχει...

UPDATE: απ' ό,τι είδα, στη συγκεκριμένη γειτονιά συνηθίζεται...

Δοιρθώστε με, αν κάλω νάθος!


Τι νά 'θελε να πεί ο καλλιτέχνης; Οτι η έκθεση γίνεται στο στάδιο αϊκίντο και στο στάδιο ξιφασκίας; Αλλά το αϊκίντο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα... Μήπως οτι η έκθεση γίνεται στο ακίνητο (γυμναστήριο ή στάδιο) ξιφασκίας του 2004; Λες;

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Μια σκέτη ομορφιά είν' ο μπαγάσας!

Και για όσους δεν τόξεραν, η Φρύνη δεν είναι το θηλυκό του Φρύνου.

Συνγκρινήθηκα, λέμε!

Στο Νεστόριο, Καστοριάς, κάπου εδώ.

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Έχω (γ)ράμματα για τη γούνα σου!

Θα βγάλω βιβλίο που θα σε αποκαλύπτει!

Ή θα πάρω δίκαννο με ψιλά σκάγια, να σε κανονίσω!

Fat Lizzie

Η Λϊζη, το πιο άγριο σκυλί του κόσμου, κατευθείαν απόγονος του λύκου της στέππας, αιμοδιψές και πανούργο αρπακτικό. Είναι ο σκύλος-φύλακας του «Καταφύγιου Βάλια Κάλντα». Γαβγίζει όποτε της κατέβει, ψοφάει για χάδια και αλλίμονο αν δεν της δώσεις απ' αυτό που τρώς. Σε κοιτάει με κάτι μάτια, που σπαράζουν.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

Θέα θεϊκή

Από τη θέση Μόρφα, ΒΑ της Βωβούσας Ιωαννίνων, κοιτώντας βόρεια. Στο βάθος φαίνεται το χωριό Λάιστα. Και ακόμη πιο στο βάθος, σε ευθεία με τη Λάιστα, φαίνονται οι Πάδες Ιωαννίνων. Δεξιά, κάπου στα σύννεφα, ο Σμόλικας. Αριστερά, έξω από τη φωτογραφία η Γκαμήλα.

Thin Lizzie

Σαυρίτσα που μας έκανε παρέα στο «Καταφύγιο Βάλια Κάλντα»

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Σκηνές από ένα γάμο...

Όταν είδα το συγκεκριμένο κάδρο, αν και ο γάμος δεν γινόταν στην Κρήτη, μούρθε στο νου η κάτωθι μαντινάδα:

«Το 4Χ4 είναι απλώς μια πράξη
όπλα, χασίσια και [ο]ζά το κάνουνε αμάξι
»

ΥΓ: μικρή λεπτομέρεια τα φώτα οπισθοπορείας στο τακούνι. Μπορεί νάχει και φλας...

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Άνευ τίτλου

Τον έψησε τον άνθρωπο... Το μαγαζί βρίσκεται εδώ.

Γαϊδουράγκαθο

. Το λένε και «γομαράγκαθο».

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Λίμνη Πηγών Αώου

Θέα προς το νότο από την κορυφή της Τσούκα Ρόσσια (Κόκκινη Κορυφή στα βλάχικα) στα 1985 μέτρα. Ο φακός κοιτάει εντελώς νότο. Λινκ.

Τα γεφύρια της Βωβούσας

Ανατολικό Ζαγόρι. Το γεφύρι της Βωβούσας πάνω από τον Αώο, όπως αυτός φεύγει από τις πηγές του (νυν λίμνη) και ρέει βόρεια προς την Αλβανία. Άλλη όψη εδώ.

Μικρό γεφυράκι σε ξεροπόταμο, δυτικά του παραπάνω γεφυριού.

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Εκσυγχρονισμός των τηλεπικοινωνιών, λέμε!

Εμ, τι; Στον προπερασμένο αιώνα, θα είχαμε μείνει;

Τον Αύγουστο που 'ναι παχιές οι μύγες...

Καθόμουν στο μπαλκονάκι του ξενώνα και τις χάζευα. Ή με χάζευαν, αναλόγως από ποιά σκοπιά το βλέπεις: την ανθρώπινη ή την μυγίσια.



Δοκίμασα και με φλας. Αλλά δεν ήτανε φωτογενείς οι ρουφιάνες!


Μετά έβγαλε ήλιο....


Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Γνωριμίες του καλοκαιριού

Εκεί πόπινα τον καφέ μου, στο μπαλκονάκι του ξενώνα, στο χωριό Χιονάτο Καστοριάς, σκαρφάλωσε ένας σκίουρος στη διπλανή αμυγδαλιά και μου 'πιασε κουβέντα.

Πανσέληνος Ιουλίου

Στη Βωβούσα Ιωαννίνων.

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Ενθύμιον Γράμου, part II

Είχε βρέξει στον Γράμο και έκανα βόλτα στο χωματόδρομο προς την Αλεβίτσα να βρώ κάναν κάλυκα, σαν αυτούς του προηγούμενου ποστ.

Εκεί που περπάταγα βλέπω ετούτο.

Βρισκόταν καταμεσής του δρόμου. Εντάξ', δεν ήταν καμιά λεωφόρος, στην κορυφή οδηγούσε μόνο αλλά τέλος πάντων είχαν περάσει κι άλλοι πριν από μένα, τι διάλο δεν το είχαν δει;

Όταν ήρθαν οι υπόλοιποι φίλοι, απαλλαγμένοι από τις προκαταλήψεις ασφαλείας που σου αφήνει η στρατιωτική θητεία, άρχισαν να σκάβουν μανιωδώς γύρω του.

Σε λίγο ήταν περισσότερο κι από σαφές ότι είχαμε να κάνουμε με μισό βλήμα, μάλλον όλμου των 81 mm, με τη μύτη προς τα πάνω.

Ιδού τι βρήκαμε. Δεξιά, στη μύτη, διακρίνονται τα σπειρώματα από τον πυροκροτητή, πώς το λένε τέλος-πάντων κείνο το διαολόπραμα που βιδώνεται μπροστά για να ρυθμίσει πότε και πώς θα σκάσει. Τώρα αναπαύεται στο σαλόνι του νέου σπιτιού...

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

Ενθύμιον Γράμου, part I

Βολτάροντας στο δρόμο για την κορυφή της Αλεβίτσας (λεπτομέρειες εδώ) μέσα σε 10 μόνο μέρες μάζεψα αυτούς εδώ τους κάλυκες. Μόνο στο δρόμο, καθώς αριστερά-δεξιά η έκταση δεν έχει αποναρκοθετηθεί και κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να εγγυηθεί ότι είναι καθαρή. Ο κάτω δεξιά κάλυκας περιέχει ακόμη τον κορδίτη. Οι κάλυκες προέρχονται από πολεμικό όπλο της εποχής του Εμφυλίου. Πλην ενός: του πάνω δεξιά, ο οποίος προέρχεται από σύγχρονο όπλο των 9 mm, προφανώς της Αστυνομίας. Για μερικούς ο Εμφύλιος δεν έχει ακόμη τελειώσει...

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

Ήθελα νάξερα...

Εκεί πούσκυβε να γράψει το σύνθημα, δεν φοβήθηκε μήπως του τονε σφυρίξει κανείς περαστικός, έτσι τουρλωμένος πούτανε;