'Ερωτες του καλοκαιριού, The Sequel

Δεν πάμε καλά! Εξελίσσομαι είτε σε οξυδερκή φυσιοδίφη είτε σε αχαλίνωτο μπανιστιρτζή εντόμων...

Χελώνα

Ανατολή του φεγγαριού στο ύψωμα Χελώνα ή Γκίνοβα στις βόρειες πλαγιές του Γράμου, λίγα μέτρα από την αλβανική μεθόριο. Πολύ ειρηνικό τοπίο, ε; Πού να 'ξερα...

Ένα ωραίον άνθος που συνάντησα

Οι επιστήμονες το λένε Lilium, στο Ζαγόρι το λένε απλώς «τουρκάκι».

Καλό το βουνό αλλά...

... σκληρό μαξιλάρι η πέτρα!
Ακόμα και για μας τους αντάρτες!

Ωδή στην επικίνδυνη ομορφιά

Σε έβλεπα σαν σπάνιο άνθος,
με έβλεπες σαν αναλώσιμο έντομο.
Πινγκουίκουλα, γλυκιά μου,
όταν σου έλεγα ότι θέλω να μείνω για πάντα εντός σου,
δεν εννοούσα ακριβώς αυτό!

Περιπλάνηση τέλος

Όταν προορισμός είναι το ίδιο το ταξίδι, απλώς ακολουθείς το βέλος. 2.500 χιλιόμετρα, εκ των οποίων τα 1000τόσα σε κακό χωματόδρομο της Βόρειας Πίνδου και του Γράμου, ένα αμάξι παρατημένο στη Λαμία, λόγω συμπλέκτη, κι επιστροφή άρον-άρον με ταξί (και το σκλί στο πορτμπαγκάζ). Το διάλειμα τέλειωσε... 330 και μία μείνανε!

Γύρισα!

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μακριά έφτασα... Μέχρι εδώ!