Ηλιοβασίλεμα μετά την βροχή

Παίζοντας με τον τηλεφακό και το τρίποδο...

Ολίγη από θέα

Έπαιζα με τον τηλεφακό σήμερα το μεσημέρι και διαπίστωσα ότι:

Βλέπω από το μπαλκόνι μου ολίγη από Ακρόπολη, πίσω από ένα άθλιο πανωσήκωμα...

Άμα έχει διαύγεια η ατιμόσφαιρα βλέπω το φουγάρο στο Κερατσίνι.

Επίσης βλέπω ολίγη από Φιλοπάππου και Αστεροσκοπείο! Εντάξει, λίγο από το ένα, λίγο από το άλλο, όλο και κάτι μαζεύεται!

Βωβούσα Ιωαννίνων από ψηλά

¨Οψη του χωριού από τα ΒΔ και συγκεκριμένα από το ύψωμα Μόρφα.

Το εικονιζόμενον χωρίον ουδεμίαν σχέσιν έχει με τον Μπάμπη Βωβό! Απλά, το έκαψαν οι γερμανοί στον πόλεμο, το 1943!

Εντάξει, δεν με Sony αλλά...

... εγώ για σας το έκανα! Για να βλέπουτε καλύτερες φωτογραφίες.

«Άλλο 1-1-4, κι άλλο 9,84»

Διαβάζω στο σάιτ του 9.84 για την υπόθεση των δέντρων ότι ο δήμαρχος κάνει λόγο για αντικατάσταση των δέντρων «που αφαιρέθηκαν» (ρε, τα αφηρημένα που δεν προσέχουν και θα τα πατήσει κάνα αυτοκίνητο!) . Στο ίδιο λινκ, φυσικά, ανακοινώνεται η έγκριση κοπής 12 δέντρων και όχι 45. Χτες, στο προηγούμενο ποστ, ένας φίλος, επεσήμανε ότι σύμφωνα με δηλώσεις των ιδίων πηγών, τα «δέντρα απομακρύνθηκαν» και βέβαια άρχισαν τα σχόλια για τους νεολογισμούς που επιστρατεύουνται, προκειμένου να μην ειπωθεί η λέξη «κόπηκαν». Στο «Βηματοδότη» του σημερινού «Βήματος» διαβάζω πως τα δέντρα που «απομακρύνονται/αφαιρούνται» μεταφυτεύονται, λένε συνεργάτες του δημάρχου, στο φυτώριο του Γουδή. Ποιά; Αυτά; Είπαμε, ρε μάγκες, να λέτε ψέμματα αλλά όχι κι έτσι! Χειρότερα κι από το «Newspeak» του 1984, που όπως επεσήμανε ο e_γκουρού μου, δεν είναι τίποτε μπροστά στον 9.84...
Κι έλεγα πριν μερικές εβδομάδες ότι μερικά δέντρα είναι πιο ίσα από τα άλλα...
Η φωτό από το ιδανικό του κυρίου Κακλαμάνη τραβήχτηκε σε ένα εργοστάσιο ξυλείας των Γρεβενών...

Καλήν όρεξη, κυρ Νικήτα!

Διαβάζω ότι ο δήμαρχος Αθηναίων, που τσαλάκωνε τα πουκάμισά του για το πλαστικό δέντρο της πλατείας Συντάγματος, έκοψε σήμερα 44 υπεραιωνόβια πεύκα από το πάρκο της γωνίας Κύπρου και Πατησίων. Επίσης, έστειλε τις μπουλντοζες του και στο Άλσος Παγκρατίου. Μην έχοντας τίποτε άλλο, του χαρίzω μία κουράδα αρκούδας, που εντόπισα πέρυσι το καλοκαίρι στη Σλίμνιτσα Γράμου και του εύχομαι «Καλήν όρεξη!» με την ελπίδα κάποτε να γευτεί αυτό το σπάνιο έδεσμα κατευθείαν από την πηγή του.
Το (πρώην) πάρκο μπορείτε να το δείτε εδώ.

ΥΓ
Αλήτη-τσογλάνι-Κακλαμάνη!

Τα μετόχια και οι μετοχές.

«Πούλα, πούλα, πούλα! Γρήγορα! Πούλα "Βατοπεδίου κοινές" κι αγόρασε όσο-όσο "Τοπλού προνομιούχες"! Α, και πού 'σαι: ο δείκτης "Ιώβ" βελτιώνεται αλλά θέλει λίγο υπομονή! Θαύματα δεν γίνονται στις μέρες μας»

Γράμουστα Γράμου

Μέχρι πριν λίγα χρόνια το χωριό είχε μόνο ένα φυλάκιο του στρατού. Και πολλά ερειπωμένα σπίτια. Τώρα ξαναστήνεται... Φυσικά, δεν είναι πλέον χωριό κτηνοτρόφων αλλά χωριό συνταξιούχων. Στην ταβέρνα του (διακρίνεται στο λινκ από την κεραμοσκεπή σε σχήμα Π, γύρω από την αυλή, πολλοί ταξιδιώτες, όλων των εποχών, χαράζουν με τα κλειδιά τους το όνομά τους στις ξυλοδεσιές της στέγης...

Trompe-l'-oeil

«Γιατί δεν τον βοηθάνε τα γαϊδούρια;» αναρωτήθηκα, βλέποντας φευγαλέα δύο ζευγαράκια πάνω στο φορτηγό να γλεντοκοπάνε κι έναν ταλαίπωρο να ξεφορτώνει αγκομαχώντας.


Πλησιάζοντας -και κοιτάζοντας καλύτερα- διαπίστωσα ότι πρόκειται για ένα διαφημιστικό «Trompe-l'-oeil» (ελληνιστί «όταν το μάτι τρομπάρει»).

Και θυμήθηκα ένα κείμενο της Έλενας Ακρίτα που έλεγε ότι θάθελε να ζει στη διαφήμιση, όπου όλα τα ζευγάρια είναι όμορφα κι ερωτευμένα, όλα τα ψυγεία γεμάτα, κανένα μωρό δεν αρρωσταίνει και δεν χέζεται και όλα τα παράθυρα έχουν θέα στο απάτητο βουνό ή την πιο υπέροχη θάλασσα. Γκρρρρρρρρρρρ...

Μια πόρτα ανθισμένη

Κάποιοι γκραφιτάδες/ούδες έπιασαν δουλειά στο κηπάκι της Τσαμαδού στα Εξάρχεια. Άνοιξη έρχεται, τα πρώτα δεντράκια έχουν ήδη φυτευτεί, το ξεπέτρισμα έχει ολοκληρωθεί, άντε να ξαναβρεθούμε!

«Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν»

Αυτό είπε ο Μάκης Μαΐλης για τις δηλώσεις του Μανώλη Γλέζου (και άλλων) σχετικά με την πρόσφατη στάση του τιμημένου. Καλά, ρε Μάκη, μην «κλαζομενίοις» τόσο πολύ, γιατί βρώμισ' ο τόπος!

Και Bonus ένα ενδιαφέρον άρθρο από την «Αυγή».

UPDATE: κι αφού μίλησε ο πόντικας, βγήκε και ο Γόντικας!

Ιέφθασιέεεεεεεεννννννν...

Είσαι κακόκεφος, πονάει το κεφάλι σου και δεν έχεις καθόλου όρεξη να δουλέψεις. Χτυπάει το εσωτερικό τηλέφωνο κι από την είσοδο σε ενημερώνουν ότι έφτασε ένα πακετάκι για την πάρτη του. Πακετάκι; Μα τόσα χρόνια σ' αυτό το γραφείο, ζήτημα είναι να έχεις λάβει 10 επιστολές όλες κι όλες. Πακετάκι ήταν, όμως. Με βολβούς για φύτεμα. Για να ξαναβλαστήσει κάτι μέσα μας και γύρω μας. Θενκς, γνωστή-άγνωστη φιληνάδα!

Κι ένα αντίδωρο, για να δεις τι σκυλίσια ζωή κάμνομεν...



EDIT: διαβάζω στο σημερ'νό «Έθνος» ότι η χτεσινή μέρα ήταν η πιο καταθλιπτική μέρα του χρόνου. Όχι για μένα!

Ένα μνημείο ζητιανιάς

Χαμηλά, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, σε μία διάβαση, στο ύψος της Μπουμπουλίνας, υπάρχει ένα μικρό μνημείο, αφιερωμένο στη Ζητιανιά. Μερικά κέρματα, που έπεσαν από τον επαίτη, στη βιάση του να τα μαζέψει από τους οδηγούς προτού ανάψει το φανάρι, έχουν ενσωματωθεί για πάντα σ΄ ένα μπάλωμα της ασφάλτου, που εκείνη τη στιγμή πρέπει να ήταν νωπή (ή απλά ζεστή από το λιοπύρι). Μαζί τους έχουν ενσωματωθεί, μπρούτζινα κουμπάκια, ταμπελάκια και άλλα άσχετα που κάποιοι χαβαλέδες οδηγοί πάσαραν στον ζητιάνο, μην μπορώντας να τον κοιτάξουν στα μάτια.

Χάρηκα που ήμουν εκεί...

Χτες, παρά το κρύο, η πλατεία Εξαρχείων είχε γλέντια. Κάποια στιγμή η τσαμπούνα έπαιξε ένα δυνατό θρακιώτικο και ξέσπασε ένας παγανιστικός χορός. Για να ξορκίσει το κακό, λες...

ΥΓ Ποτέ μην εύχεσαι: πάνω που φωνάξαμε για πλάκα «Όχι άλλο Πλιάτσικα, παίξτε Ψαραντώνη... (Μπα-Γου-Δο)» οι Χαΐνηδες άρχισαν το «Πότε θα κάνει ξαστεριά...»

Θάθελα νάμουν εδώ...

Γράμος, πάνω από τη Γράμουστα.

Βωβούσα Ιωαννίνων

Και κυρίως μακριά από την Αθήνα. Έπηξα...

Qui Prodest? (Ποιός ωφελείται;)

Ο τίτλος είναι δανεικός από τη φίλη μου, τη «zouzou». Και υποδηλώνει το απλούστατο:
να αναρωτηθούμε ποιός κερδίζει από την προχτεσινή βλακεία/προβοκάτσια.

Βγήκα και σήμερα βόλτα στη γειτονιά και κατηφόρισα την οδό Κουντουριώτου. Ήμουν, περίπου, στο ύψος από το οποίο ελάλησαν τα Καλάζνικοφ και τα MP5 (καμία σχέση με τα .mp3!) όταν είδα δεξιά μου, σε ένα παράθυρο ημιορόφου δύο πιτσιρίκια να χαζεύουν την κίνηση του δρόμου.

Απέναντί τους και λίγο παρακάτω είναι η τζαμαρία που έσπασε από τη χειροβομβίδα, με την οποία κάλυψαν την αναχώρησή τους οι άγνωστοι κουμπουροφόροι.

Στο απόσπασμα του Google Earth φαίνεται με κίτρινο (κλικ πάνω του να μεγαλώσει) η τροχιά των βλημάτων. Περί τα 110 μέτρα διένυσαν οι 3-4 βολίδες που καρφώθηκαν στον πίσω τοίχο του Αρχαιολογικού Μουσείου.

Τα πιτσιρίκια, αμέριμνα, χάζευαν το θέαμα. Δεν τολμώ να πιστέψω τι θα είχε συμβεί εάν το βράδυ που έπεσαν οι μπαλωθιές, κάποιο απ' αυτά είχε ανοίξει το παράθυρο να δει τι τρέχει. Θα ήταν κι αυτό παράπλευρη απώλεια;

Εδώ πανοραμική του πεδίου βολής.

Και για να μην ξεχνιόμαστε

Εύγλωττο μύνημα που βρήκα εδώ και το αναμεταδίδω...

Σαν να μην έφθαναν οι μπάτσοι...

... πλάκωσαν και οι «Απάτσι»! Με καλάσνικοφ και χειροβομβίδες, παίζοντας πόλεμο στις γειτονιές μας!

Πυροβολώντας στα τυφλά τη διμοιρία που φυλάει το Υπ.Πο., όχι μόνο νομιμοποίησαν ξανά την παρουσία της αστυνομίας στα Εξάρχεια με έρευνες και προσαγωγές αλλά και υποθήκευσαν τη ζωή του επόμενου 15χρονου.

Αποκλεισμένα τα μισά Εξάρχεια, σαν να ΄μαστε στη Λωρίδα της Γάζας. Νεκρική σιγή παντού. Ο κόσμος κρατάει την ανάσα του.

Το πνεύμα του Νέου Έτους

Το είδα να περιπλανιέται στα Εξάρχεια, χαράματα Πρωτοχρονιάς. Παραπάταγα εγώ, παραπάταγε κι αυτό...