Δύο εβδομάδες στα σύνορα Χελμού-Ζήρειας.
Έκλεισαν με πυρκαγιές.
Είδαμε κι άλλον έναν από μηχανής θεό. Ρώσο αυτή τη φορά, ένα Mil Mi-26.
Καμαρώσαμε τον ήλιο να βγαίνει απ' το βουνό.
Χαζέψαμε στην πλατεία.
Και ξεφορτώσαμε μερικές κερασιές, μην σπάσει κάνα κλαδί.
11 σχόλια:
Καλά να περάσεις!
Θα σε δούμε φετος στο γήπεδο του βόλει?
Μας έλειψε και ο τρόμπας, φοβερός σκύλουρας!!!!!
Αναχωρήσατε βλέπω!! Αναχωρούμε κι εμείς σιγά σιγά!! Καλές διακοπές να έχουμε και που ξέρεις μπορεί κάπου να βρεθούμε και φέτος! Φιλιά!
CrazyTourist1
βρήκα από τύχη το μπλοκ σου και αισίως κλείνω πάνω από ώρα μέσα.Είναι όμορφη η Ελλάδα μας τελικά.Παρόλο που κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο.Άλλωστε για όλα τα κακώς κείμενα δεν ευθύνονται ούτε οι κάμποι,ούτε τα πελάγη,μήτε τα βουνά.
Τελικά μια γη ψάχνουμε όλοι που να μας γαληνεύει...
Καλό καλοκαίρι!
Νάσαι καλά, Καραβάκι, και πάντα καλοτάξιδο.
γιά το μόνο που σε ζήλεψα ήταν οι κερασιές οι βουνίσιες.Νταλκάς μεγάλος και αγιάτρευτος.Πότε γυρνάς στα βουνά;
δ
Είχε και σύκα παραπάνω! Οι κερασιές θεϊκές, λέμε! Στα βουνά ξαναγυρνώ τέλη Αυγούστου έως μέσα Σεπτεμβρίου.
χμου
εμεις θα ειμαστε από πόζαρ μεριά μέχρι τις 27 αυγούστου.
δ
Λουτρά Πόζαρ, ε; Εγώ θάμαι Γράμο, τα συνήθη...
ναι στα λουτρά.
Εσύ έχεις το ραντεβού με την ιστορία.
και γώ με το ιαματικό
:))
δ
Και για μένα ιαματικό είναι...
Δημοσίευση σχολίου