Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Λίγα γαϊδουράγκαθα απ' το χωργιό μ'!

Ένα με ωραία θέα.

Ένα φυλακισμένο, το καημένο.

Ένα πολλαπλό και θεόξερο.

Κι ένα με εντελώς εξωπραγματικό χρώμα.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

το φυλακισμένο εαν δεν απατώμαι (πώς στα κομμάτια γράφεται), είναι αγκινάρα που "ξεστάχιασε".

ματού,
που είχαμε κι εμείς αγκινάρες κάποτε στον κήπο μας και ο παππούς τις μαγείρευε με χλωρά κουκιά και μπιζέλια

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Αγκινάρα; Μα στο χωργιό μ΄τραγουδάνε το «Αγκινάααα-Αγκινάαααρα με τ' αγκάθια και με τα - και με τα λουλούδια τ' άσπρα!»...

demetrat είπε...

έχει δίκιο η ματού
και το φυλακιζμένο
και αυτό με το χρώμα το απίθανο , ειναι αγριαγκινάρες , κοινώς κουκούτσες .
:)
δ

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ε, άμα το λέει και η Δήμητρατ, έτσι είναι! Οι αγκινάρες ποτέ δεν μ' άρεσαν. Μπλιάχχχχ...

demetrat είπε...

Τι να σε κάνω, έπρεπε να στε τάιζε και σένα ο αποπάνω παππούς , αγκιναρα με χλωρά κουκιά και μπιζέλια από μπαμέ, και θα με έλεγες μετά.
ακόμα δεν έκανες σαπάν;
δ

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Δεν τις έτρωγα (το μόνο που δεν έτρωγα, δλδ!) και για να μην με σκοτίζει η μάνα μ' είχα ψάξει στην Εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου και είχα βρει ότι περιέχουν οξαλικό οξύ, το οποίο δεσμεύει το αζβέστιο του οργανιζμού και μένουν τα παιδιά κοντά! Έπεισα την μάνα μ' κι έγινα 1.87!
Αργώ ακόμα να φύγω. θα φυλάξω την Αθήνα όλο τον Αύγουστο, μην πάθει τίποτε...
Εσύ, δεν έχει Κύπρο;

demetrat είπε...

χτες το βραδυ γύρισα.
ετοιμάζομαι γιά τις ιάσεις με τη μάννα.
δ

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Είδα το ποστ από την Κύπρο και έλεγα ότι ήσανε ακόμη κάτω.