Βαργιόμασταν χτες και είπαμε να λασπώσουμε λιγάκι τις ροδίτσες μας.
Κινήσαμε, το λοιπό, για τη Βάλια Κάλντα.
Ταρακουνηθήκαμε αρκετά μέχρι που φτάσαμε στη διασταύρωση των δύο δρόμων.
Το Αρκουδόρεμα είχε μπόλικο νερό. Από παντού κατέβαιναν ρυάκια.
Γραφικό αλλά δεν βοηθάει στο οδήγημα.
Το τουτού σε σχέση με τα πανύψηλα μαυρόπευκα.
Η θέα προς τα νοτιοδυτικά.
Η ίδια θέα αλλά στο πανοραμικό της.
Εντάξει, μου ξέφυγαν κάπως οι «συμπτώσεις» κατά τη φωτογράφιση
και το αμάξι βγήκε κάπως κοντύτερο.
Ο δρόμος από τη Μηλιά Γρεβενών είναι εντελώς κομμένος.
Σε γενικές γραμμές, οι δασικοί χωματόδρομοι προς τον πυρήνα της Βάλια Κάλντα
είναι πιο παρατημένοι απο ποτέ. Τουλάχιστον από το 2003, που την επισκέπτομαι.
'Ισως γι' αυτό δεν βρήκαμε σχεδόν καθόλου σκουπίδια, σε αντίθεση με άλλες χρονιές.
(Κάντε κλικ στις φωτό να μεγαλώσουν.)
Γραφικό αλλά δεν βοηθάει στο οδήγημα.
Εντάξει, μου ξέφυγαν κάπως οι «συμπτώσεις» κατά τη φωτογράφιση
και το αμάξι βγήκε κάπως κοντύτερο.
Σε γενικές γραμμές, οι δασικοί χωματόδρομοι προς τον πυρήνα της Βάλια Κάλντα
είναι πιο παρατημένοι απο ποτέ. Τουλάχιστον από το 2003, που την επισκέπτομαι.
'Ισως γι' αυτό δεν βρήκαμε σχεδόν καθόλου σκουπίδια, σε αντίθεση με άλλες χρονιές.
10 σχόλια:
Καλά κάνουνε και παρατάνε τους δρόμους στη Βάλια Κάλντα για να μην πάνε ορισμένοι αθηναίοι με τα τζιπάκια τους και το παίζουνε φυσιολάτρες :Ρ
ΥΓ. Ο σκύλος στο φυσικό του περιβάλλον που είναι;;;
Όπου και να γυρίσω (στο ιντερνέτ), η βαλιακάλντα με πληγώνει...
Ρε σκύλε, βάλε λίγο και το μηχανισμό του κλικ στις φωτογραφίες, για να μπορούμε να τις ανοίγουμε. Έτσι μικρές οι πανοραμικές, χάνουν τη μισή ομορφιά τους.
Ββσλγς
Latecomer, δίκιο έχεις. Αλλά μόνο εν μέρει, καθώς οι κυνηγοί και οι τσομπάνηδες όχι μόνο δεν δυσκολεύονται να πάνε αλλά είναι και ανεξέλεγκτοι. Α, και οι Αθηναίοι με τα τζιπάκια, βέβαια και είναι σαχλαμάρες. Οι Αθηναίοι χωρίς τζιπάκια, κάποιο λόγο θάχουν. Το σκύλο τον άφησα στον ξενώνα για να μην ταρακουνηθεί στο χωματόδρομο. Άσε πούχει και καλές παρέες!
Ββσλγε. Κι εμένα κι εμένα, ιδιαίτερα όταν οδηγάω! Μεγάλες τις έβαλα αλλά δεν ξέρω τι έχει γίνει. Ίσως επειδή είμαι με δανεικό υπολογιστή. Αύριο γυρνάω Αθήνα (μπλιάχ!) και θα τις σιάξω!
Τις έφκιαξα! Απολαύστε υπεύθυνα. Πάω για ρακές γιατί ήρθε ο οικοδεσπότης και με ρωτάει αν μιλάω καθόλου με τον αδερφό του.
Έχουν μείνει λίγα μέρη πια με δρόμους στη φυσική τους κατάσταση.
Επειδή είμαι λίγο παλιούτσικος (και τρελούτσικος με τα ράλλυ), πρόλαβα να γνωρίσω πολλούς χωματόδρομους παντού στην Ελλάδα!
Μέχρι το κομμάτι Σπάρτη-Καλαμάτα το πέρασα χώμα σε Ακρόπολις και μας έδιναν, σε απλή διαδρομή, τα 60 χλμ. σε 60'και το έβγαζαν μόνο μερικοί "εργοστασιακοί" οδηγοί.
Την χούντα την είχε πιάσει ο οίστρος της ασφαλτόστρωσης και συνέχισαν και οι επόμενοι (αναπτυξη λέει).
Συγνώμη για την πολυλογία, αλλά όταν ΄γράφονται τέτοια, μούρχονται στο νου πολλές εικόνες...
Καλό απόγευμα...
Τώώώρα μάλιστα! Σκέτη απόλαυση!! Είσαι πρώτος!!!
Λοιπόν, πες στον οικοδεσπότη μια σειρά τσίπουρα, για όλη τη παρέα, από μένα. (Δείξε του το σχόλιο άν αμφιβάλλει ή φέρει αντιρρήσεις)
Ββσλγς
Στις ομορφιές μου είμαι!!!
Καλώς όρισες ξάδερφε!!
Σε πεθυμήσαμε!!!
Σίγουρα οι πολλοί δρόμοι σε τέτοια βουνά είναι όχι μόνο άχρηστοι αλλά και επιζήμιοι. Από την άλλη, εάν θέλεις να ζείς σε τέτοιες ορεινές κοινότητες, έχεις κάθε δίκιο να θέλεις κι έναν καλό δρόμο, όχι σαν τα χαλάσματα, που υπάρχουνε τώρα.
Ξαδέρφη Βάλια, κάνε υπομονή! 'Όχι μόνο δεν γύρισα αλλά έχει και πολύ καλύτερες φωτό! Και πού να μύριζες το χώμα και τα πεσμένα φύλλα!
Πανέμορφο το Αρκουδόρεμα....
Με τι καρδιά γύρισες πίσω...
(καημενούλη....)
Έξοχος!
Δημοσίευση σχολίου