Θυμάμαι το Γιώργο Φούντα, στις αρχες της δεκαετίας του ΄70,
σεμνό, με το μπερεδάκι του πάντα, να ψωνίζει ψωμί από το ίδιο φουρνάρικο
που αγοράζαμε κι εμείς στην Τερψιθέα, μια εργατογειτονιά,
που τώρα αποκαλείται Άνω Γλυφάδα.
σεμνό, με το μπερεδάκι του πάντα, να ψωνίζει ψωμί από το ίδιο φουρνάρικο
που αγοράζαμε κι εμείς στην Τερψιθέα, μια εργατογειτονιά,
που τώρα αποκαλείται Άνω Γλυφάδα.
Η διάσημη σκηνή από τη Στέλλα γυρίστηκε στα Εξάρχεια, εδώ.
Στο τρίστρατο Ιουστινιανού, Καλλιδρομίου, Οικονόμου, Δεληγιάννη.
Στο τρίστρατο Ιουστινιανού, Καλλιδρομίου, Οικονόμου, Δεληγιάννη.
Ο Φούντας κατεβαίνει την Ιουστινιανού.
Η Καλλιδρομίου.Στο 1.13 του βίντεο (το μαχαίρωμα) φαίνεται το παλιό κτίριο στο βάθος.
Εδώ ήτανε η μάντρα από το ταβερνάκι, μπροστά στο οποίο στεκόταν η Μελίνα στην αρχή της σκηνής.
13 σχόλια:
Κάτσε ρε παλικάρι μου -τι δουλειά είχες εσύ στη γειτονιά μου την Τερψιθέα;
Θυμάσαι και τη φάση που παίζεται στις τηλεοράσεις το "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και έχει πάει ο Φούντας στο φούρνο οπότε τον βλέπει ένα πιτσιρίκι και φωνάζει στη μάνα του; "μαμά, μαμά! ο Παναγιώταρος!" Τι καλός άνθρωπος που ήτανε ρε συ...
Εκεί πήγαινα δημοτικό, στο Άγιο Τρύφωνα.
Αχχχ... κάπου εκεί δεν είναι και η Πετσόβου; Ανάμνησες...
Για «Ηλίθιο Αγριοπρόβατο» έχετε πολύ καλή μνήμη. Λίγο παραπάνω στην Καλλιδρομίου, από την ανατολική πλευρά του λόφου του Στρέφη. Η Ιουστινιανού είναι -χοντρικά- η δυτική.
Έλα ρε γειτονιά! Κι εγώ ήμουνα συμμαθητής με τα παιδιά που η οικογένειά τους νοίκιαζε το σπίτι στην οικογένεια του Φούντα. Ο Μήτσος μάλιστα, το πρώτο ΧΤ με τεπόζιτο δάκρυ της περιοχής, έλυνε κι έδενε το μηχανάκι στον κήπο κι ο κυρ Γιώργος έβγαινε αλλαφιασμένος ο άνθρωπος κάθε φορά που ξεκαπνίζαμε την εξάτμιση.
Και τι του λέγατε, ρε αληταρίες;
«Γιώργο, φύγε, κρατάω εξάτμιση»;
Άκου να ξεκαπνίζουν τετράχρονο, οι μουρόχαυλοι!
Ε, αφού ο Μήτσος με το ΧΤ πήγαινε στη Βούτα και το'χωνε σε κόντρες (εγώ ακολουθούσα με το παπί μην και χάσει το ΧΤ, να έχει να γυρίσει με κάτι σπίτι)! Είχε βγάλει το τσιμπουκόφωνο και πέφτανε σα φλούδες τα καυσαέρια από το κανιβαλισμένο τελικό της εξάτμισης -αν δεν την ξεκαπνίζαμε θα έσκαγε βουλωμένη λες και φόραγε ταμπόν!
Έβγαινε με τη ριγέ του πιτζάμα και το αμάνικο φανελάκι ο κυρ Γιώργος και γέλαγε: "Αααα ρε μπαγάσες, τι σκάτε μεσημεριάτικα; Αααα ρε με τρομάξατε, νόμισα πώς έκλασε η πεθερά μου που έχει πεθάνει πριν 10 χρόνια ααααα"
Δημοσίευση σχολίου