Το μνημείο των θυμάτων της Ζώνης
Και μια ανατριχιαστική λεπτομέρεια στο πλάι του μνημείου.
Αναφέρεται στη φονική έκρηξη που σκότωσε οκτώ εργάτες.
Δεν ήταν καλά. Λίγος κόσμος, κακός καιρός, ανύπαρκτο πρόγραμμα.Στο τέλος, όμως, βγήκε ένα ουράνιο τόξο.
5 σχόλια:
Θλιβερές φωτογραφίες..
στη θλιβερή γιορτή...
μιας θλιβερής ζωής...
(μακάρι να έφτανε το Ουράνιο τόξο στο τέλος....)
Αχ βρε Σκυλούμπα....
Αχ...
Θλίψη, καλή μου, θλίψη. Είχε εκεί ένα τεράστιο κουφάρι πλοίου (φαίνεται στις φωτό 4,5 και 7), καθισμένο στη μέση της αλάνας, σκουριασμένο, άθλιο. Δεν πρόκειται να αποπερατωθεί ποτέ.
Έβλεπα τους εργάτες της Ζώνης, κουρασμένους, λερωμένους, ηττημένους. Και τα πολλά εφηβάκια και παλληκαράκια, που χασομερούσαν εκεί, χτυπημένα από τη φτώχεια, την μόλυνση, την αμορφωσιά, χαμένα από τα αποδυτήρια.
Ολο αυτό το αποτύπωσες τέλεια στις φωτογραφίες σου....
Οσο είναι μικρές... μοιάζουν με όμορφα τοπία...
Οταν τις μεγαλώνεις όμως... βρίσκεσαι μπροστά στη θλιβερή πραγματικότητα...
...και αυτόματα φοβάσαι...
Το μνημείο γράφει τη μέρα των γενεθλίων μου.
Και μ' έχουνε πάρει τα ζουμιά στο γραφείο.
Γειά σου σκυλούμπα!
Θα 'χει καλό φαί στο δρόμο αυτές τις μέρες κι αδέσποτα τσιμπούσια με αποφάγια από εορταστικά τραπεζώματα. Ελπίζω να σε πετύχω στη βόλτα μου.
Κλαψ, χελωνάκι, κλάψ!
Δημοσίευση σχολίου