Το μνημείο του Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη, στο σημείο όπου τον χτύπησαν πριν 48 χρόνια στις 22 Μαΐου 1963. Πέθανε μετά από τέσσερις μέρες.
4 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Ο Λαμπράκης υπήρξε αναμφισβήτητα μια μεγάλη προσωπικότητα και ένας λαμπρός αγωνιστής, συνεπής και ακέραιος μέχρι το τέλος. Με το συγκεκριμένο μνημείο έχω κάποια προβλήματα: - γιατί έπρεπε η αισθητική του να εκφράζει σώνει και καλά, όπως σχεδόν όλα τα παρόμοια μνημεία, σοσιαλιστικό ρεαλισμό; τι μεταφέρει σήμερα στις νέες γενιές ο απλοϊκός συμβολισμός του, μπροστά μάλιστα από μια χλιδάτη καφετέρια; - γιατί ο αξιέπαινος για την πρωτοβουλεία του δωρητής να βάλει το όνομά του τόσο φανταχτερά μπροστά, σε περίοπτη θέση; έλα μωρέ τώρα θα πεις… λεπτομέρειες … Ββσλγς
Ναι, κι εμένα δεν μου πολυάρεσε το μνημείο. Στη δεύτερη φωτό, στο βάθος, φαίνεται μια κόκκινη σημαιούλα. Το κτίριο είναι το παλιό ξενοδοχείο «Κοσμοπολίτ», όπου θα κατέλυε ο μακαρίτης αν δεν τον πετύχαινε ο Γκοτζαμάνης και το τρίκυκλό του, το «Καμικάζι». Στον 1ο όροφο του κτιρίου αυτού στεγάζεται τώρα το Στέκι Μεταναστών της Θεσσαλονίκης, η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και αριστερές οργανώσεις.
Από ότι ξέρω από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου απέναντι, κτίριο Μαλλάχ της γνωστής οικογένειας, εκφώνησε το τελευταίο λόγο πριν κατέβει και "στραπατσαρισθεί ατυχώς".
4 σχόλια:
Ο Λαμπράκης υπήρξε αναμφισβήτητα μια μεγάλη προσωπικότητα και ένας λαμπρός αγωνιστής, συνεπής και ακέραιος μέχρι το τέλος. Με το συγκεκριμένο μνημείο έχω κάποια προβλήματα:
- γιατί έπρεπε η αισθητική του να εκφράζει σώνει και καλά, όπως σχεδόν όλα τα παρόμοια μνημεία, σοσιαλιστικό ρεαλισμό; τι μεταφέρει σήμερα στις νέες γενιές ο απλοϊκός συμβολισμός του, μπροστά μάλιστα από μια χλιδάτη καφετέρια;
- γιατί ο αξιέπαινος για την πρωτοβουλεία του δωρητής να βάλει το όνομά του τόσο φανταχτερά μπροστά, σε περίοπτη θέση;
έλα μωρέ τώρα θα πεις… λεπτομέρειες …
Ββσλγς
Ναι, κι εμένα δεν μου πολυάρεσε το μνημείο.
Στη δεύτερη φωτό, στο βάθος, φαίνεται μια κόκκινη σημαιούλα. Το κτίριο είναι το παλιό ξενοδοχείο «Κοσμοπολίτ», όπου θα κατέλυε ο μακαρίτης αν δεν τον πετύχαινε ο Γκοτζαμάνης και το τρίκυκλό του, το «Καμικάζι».
Στον 1ο όροφο του κτιρίου αυτού στεγάζεται τώρα το Στέκι Μεταναστών της Θεσσαλονίκης, η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και αριστερές οργανώσεις.
Από ότι ξέρω από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου απέναντι, κτίριο Μαλλάχ της γνωστής οικογένειας, εκφώνησε το τελευταίο λόγο πριν κατέβει και "στραπατσαρισθεί ατυχώς".
Νομίζω πως δεν μίλησε από μπαλκόνι αλλά σε κλειστή αίθουσα. Ευχαριστώ, πάντως, για την προσθήκη πληροφορίας.
Δημοσίευση σχολίου