τα κούμπλα , τα μηλαράκια , και τα κράνα, τα τιμούμε και μεις όπου τα βρούμε(1,3,4).Εκειό το δεύτερο , είναι αποκλειστικό αρκουδιάρικο. (αει άει νάχαμε κανά κράνο να κάναμε λικεράκι ) δ
Την τρέλλα μου μέσα... Τις μισές φορές που γυρνάω στα βουνά δεν ανοίγω τα μάτια μου για κανένα δεντράκι, έτσι για να γευτώ έναν καρπό της φύσης. Όποτε το θυμάμαι, όλα αυτά είναι άγουρα...
Καλύτερα, να έχει να τσιμπήσει τίποτες και το υπόλοιπο ζωϊκό βασίλειο!
Δήμητρα, τουλάχιστον τα καμαρώνω, καλή μου. Τι να πει κι ο έρ'μος ο Δημήτρης, από κάτω, που βλέπει τους ορίζοντες και χάνει τα φρουτάκια. Δημήτρη, όποτε βρώ κορομηλιά με ώριμα φρούτα τρώω πέντ-έξι και μετά με την γκλίτσα μαστιγώνω τα ψηλά κλαδιά και πέφτει κάτω μια βροχή από κορομηλάκια. Ε, την επόμενη μέρα δεν υπάρχει ούτε κοτσάνι. Κι άμα παραψάξεις εκεί δίπλα, όλο και θα βρείς καμιάν αρκουδοσκατούλα, με τα κουκούτσια ολάκερα.
13 σχόλια:
και ν' αφήνουν δίπλα στις σκηνές μας τα "προϊόντα" τους ;-)
τα κούμπλα , τα μηλαράκια , και τα κράνα, τα τιμούμε και μεις όπου τα βρούμε(1,3,4).Εκειό το δεύτερο , είναι αποκλειστικό αρκουδιάρικο.
(αει άει νάχαμε κανά κράνο να κάναμε λικεράκι )
δ
λάθος, δεν είναι κράνα, κούμπλα είναι κιαυτά.Κόκκινα.
δ
σαλαμαντρί: δεν έφταιγε αυτή αλλά εμείς που κατασκηνώσαμε στο βεσεδάκι της.
δημητρώφ: Τα κόκκινα ήταν στυφά. Για μένα, εννοώ, όχι για την αρκούδα.
Τα κιτρινάκια, τα κορόμηλα, όπως τα λέμε στο χωργιό μ', ήταν ωραιότατα.
τα κιτρινα τα λέμε και τσερλιάρικα , γιατί όταν ωριμάζουν .... , ποιά κόκκινα εννοείς τα τελευταία; ή τα δεύτερα;
δ
Τα ίδια δεν είναι;
Ουχ; Πάλι μπούρδα είπα;
:)
ε καλά , μη κάνεις έτσι, απλώς είναι εμφανώς διαφορετικά.
χα χα χχα χα .
καμάρι μου εσύ!
δ
Την τρέλλα μου μέσα... Τις μισές φορές που γυρνάω στα βουνά δεν ανοίγω τα μάτια μου για κανένα δεντράκι, έτσι για να γευτώ έναν καρπό της φύσης. Όποτε το θυμάμαι, όλα αυτά είναι άγουρα...
Καλύτερα, να έχει να τσιμπήσει τίποτες και το υπόλοιπο ζωϊκό βασίλειο!
Δήμητρα, τουλάχιστον τα καμαρώνω, καλή μου.
Τι να πει κι ο έρ'μος ο Δημήτρης, από κάτω, που βλέπει τους ορίζοντες και χάνει τα φρουτάκια.
Δημήτρη, όποτε βρώ κορομηλιά με ώριμα φρούτα τρώω πέντ-έξι και μετά με την γκλίτσα μαστιγώνω τα ψηλά κλαδιά και πέφτει κάτω μια βροχή από κορομηλάκια.
Ε, την επόμενη μέρα δεν υπάρχει ούτε κοτσάνι. Κι άμα παραψάξεις εκεί δίπλα, όλο και θα βρείς καμιάν αρκουδοσκατούλα, με τα κουκούτσια ολάκερα.
Τέτοια; Χαχαχαχαχα!
http://www.flickr.com/photos/dkilim/4058704821/
ΟΚ αυτή είναι μετά από κράνα.
Ή τέτοια http://valiacaldadog.blogspot.com/2010/10/blog-post_24.html μετά από κεράσια. Νομίζω...
Κούμπλα!!!
να σαι καλά ρε βαλιακαλντόσκυλο!
Μου θύμισες και τον φίλο που όταν τσιμπάω από τα δέντρα στο βουνό μου λέει "άστα να τα βρούνε οι αρκουδίτσες γιατί αν πεινάσουν θα φάνε τίποτα άλλο"
ΥΓ. κι άγουρα τρώγονται!
Νάμασταν, λέει, τώρα σε κάνα βουνό.
Δημοσίευση σχολίου