Το προηγούμενο Σάββατο, με τη λιακάδα, ο γέρος έλιαζε ακαμάτης τα (πρώην) αχαμνά του στην πλατεία του χωριού.
Τα τσομπανόσκυλα, στην τελευταία στροφή πριν το χωριό φόρτιζαν τις μπαταρίες τους.
Δείτε λοξή ματιά από τον γιγαντοκούταβο...
Κι απ' ό,τι φαίνεται, τις είχαν φορτίσει αρκετά. Με πήραν του κυνήγου...
Απεναντίας, την Πρωτοχρονιά δεν φαίνονταν και σε μεγάλα κέφια.
Με έγραψαν κανονικά, όπως περνούσα.
Η οικογένεια Τσομπανοσκύλου περιμένει τα πρόβατα. Σιγά μην πήγαινε να τα συνοδεύσει όσο βοσκάνε. Αφού πρόβατα είναι, στο μαντρί θα γυρίσουν, θέλουν δεν θέλουν...
8 σχόλια:
Κυκλοθυμικά σκλιά; Παίζει.
Σήμερα όπως έπινα καφέ σε μια πλατεία ήταν ξάπλα δίπλα μου ένα Αγ. Βερνάρδου. Τι μούσκαρος ήταν αυτός!
Φαίνεται ότι το όραμα του ΓΑΠα "έπιασε" στους σκύλους και το εφαρμόζουν.
Δεν είχαν φορτίσει μπαταρίες!!!!!!
Καλημέρα!
Οι Βερνάρδοι είναι γνωστοί και ως ευγενικοί γίγαντες.
Άλλο ΓΑΠ κι άλλο ΓΑΒ!
Εννοείται ότι κάθε σκύλος θέλει μια φόρτιση την ημέρα.
Σκύλε, ευχαριστώ για την πρώτη παράγραφο στο τελευταίο σου σχόλιο. Με συγκινείς.
Δημήτρη, πρόσεχε τα λόγια σου, χαχα!
Παίδες, όσο πιο μεγαλόκορμος ο στσύλος τόσο περισσότερη φόρτιση χρειάζεται. Λογικό!
Μπέρνυ, μπα; Αποκτήσαμε και άβαταρ-κουτάβι; Με γειές!
Μα δεν είναι οι πιο ευγενείς γίγαντες;
Είμαστε, είμαστε! :-)
Ευχαριστώ για το με γειες, αλλά και προχτές το είχα (που σου 'βαλα το γιουτουμπάκι με τα αδέρφια που κάνουν σκι με την κοιγιά τους στο χιόνι). Δεν με προσέχεις και πικραίνομαι :-D
Οι Βερνάρδοι δεν είναι μνησίκακοι σαν τα Τσιουάουα (μετά συχωρήσεως).
Δημοσίευση σχολίου