Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Η Βοβούσα Ιωαννίνων μετά από 123 χρόνια.

 Αυτή την εικόνα την τράβηξα χθες. 
Το σπίτι, στο πρώτο πλάνο, κρύβει το γεφύρι.
Το πρωτότυπο αυτής της εικόνας, το τράβηξε στις 26 Οκτωβρίου 1889, από το ίδιο σημείο
(το καμπαναριό του Αγίου Αθανασίου) ο Γερμανός βαλκανολόγος και μελετητής του βλάχικου πολιτισμού Gustav Weigand.Τις πληροφορίες μου τις έδωσαν οι έγκυροι βοβουσολόγοι φίλοι μου, οι οποίοι μου υπογράμμισαν ότι οι κάτοικοι στο γεφύρι φοράνε τα καλά τους ένεκα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου και ότι στην κορυφογραμμή είναι εμφανής η αποψίλωση του δάσους λόγω της κτηνοτροφίας. Τώρα, που έφυγε η κτηνοτροφία, επέστρεψε το δάσος.

7 σχόλια:

ακρη ελασσονας μανιταρια ελασσονας κοντοτασιος νικος είπε...

νομιζω οτι παλια ειχε πολυ περισσοτερα σπιτια πιο πολυ ζωη

Chocorello είπε...

Γεια σου Σκύλε!

εδω (http://www.wwf.gr/images/pdfs/case_studies.pdf) έχει μελέτη της wwf, ακριβώς για τη μεταβολή στις καλύψεις γης σε περιοχές της Ελλάδας, οφειλόμενη σε εγκατάλειψη της κτηνοτροφίας αλλά και της γεωργίας. Ενδιαφέρον μια που το έθιξες...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Σίγουρα είχε περισσότερη ζωή παλιά, καθώς είχε και περισσότερους κατοίκους, κυρίως κτηνοτρόφους και υλοτόμους. Από τότε, βέβαια, το χωριό κάηκε και δύο φορές.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Γειά σου, Τσόκο! Ενδιαφέρον!

Δημήτρης είπε...

Όντως, τεράστια διαφορά!

didroug είπε...

δεν είχε καει από τους Γερμανούς 2 φορές...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ναι, αυτό είπα κι εγώ...