Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Η χλωρίδα και η πανίδα του χωργιού μου


Έχομε πολλά πλατάνια. Έχομε κι άλλα δέντρα αλλά όχι εκεί που κάθομαι για να χαζέψω τα δραματικά ηλιοβασιλέματα.  Βελλάσκεθ, λέμε!


Μυίγες, πολλές μυίγες!


Και σαυρίτσες που τις τρώνε!


Από τις σαύρες, οι μύγες παθαίνουν τόσο άγχος που πνίγουν την αγωνία τους στο πιοτό.


Άλλα ζώα παθαίνουν κατάθλιψη όταν βλέπουν αυτό το κούτσουρο, γιατί νομίζουν πως είναι πάγκος του χασάπη ή -ακόμα χειρότερα- για τον πέλεκυ του δήμιου.
Στην πραγματικότητα είναι ένα κομμάτι μουργιάς, που χρησίμευε για σκαμνάκι πριν 40 χρόνια αλλά τώρα -λόγω κοιλιάς- το χρησιμοποιώ για υποπόδιο. Σκίμποδα, βρε παιδί μου!


Φυτεύομε και ηλιοτρόπια.


«Καλό αυτό! Χαχα... Το άλλο με το γάτο στον κτηνίατρο, το ξέρεις;»


 «Πιάστε με πρώτα, αν μπορείτε... Στον κτηνίατρο σε πήγαν εσένα και σου κόψανε τα σαλτανάτια σου!»


«Ας αλλάξουμε καλύτερα θέμα κι ας γράψουμε το γάτο στα ... όχι, άσ'το καλύτερα!»


Κατά τα λοιπά, έχομε παπαρούνες και αμπελίνες, αναρριχητικά που κάνουν ωραίο πράσινο φόντο αλλά θέλουν τακτικό κλάδεμα για να μην πλημμυρίσουν τον τόπο.


 Σπάρτα (δις ιζ...), καρυδιές, πουρνάρια και μουριές.


Και τέλος, η πιο πρόσφατη πρωτοβουλία του συλλόγου μας: παιδική χαρά για μυίγες.
Εδώ η τραμπάλα!

12 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Εξαιρετικές οι μάκρο, ειδικά αυτή με την μυίγα πάνω στο ταρτάν που ετοιμάζεται για την εκκίνηση. Επίσης μου αρέσει η νοητή διαγώνιος που σχηματίζεται από τα μάτια του σκύλου ως το υποπόδιο, η αντίθεση του κόκκινου της παπαρούνας με το φόντο και τέλος το μποκέ της τελευταίας εικόνας.

Μπορώ να το πάω και παραπέρα. :Ρ

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Καλά, εσύ είσαι διαννοούμενος, ωρέ!
Μποκέ λέγεται στα γαλλικά το μανταλάκι;

Δημήτρης είπε...

Ε ωρέ, γιαπωνέζικο είναι. Δεν σας λεν τίποτε εκεί πέρα;

http://en.wikipedia.org/wiki/Bokeh

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Μα τι λες, τώρα; Τελευταία φορά που πέρασε Γιαπωνέζος απ' το χωργιό μου, ήτανε πέρυσι σ' ένα πανηγύρι! Και ήτανε Κινέζος...

Δημήτρης είπε...

Εμείς προχτές φέραμε έναν Νορβηγό στο πανηγύρι. Έπρεπε να τον δεις που βγήκε για τσιγάρο και στάθηκε ανάμεσα στους γύφτους. Όλα τα λεφτά.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Περίσσευε κάπως, ο έρμος, ε; Σαν το γάλα μέσ' στη μυίγα...

Hfaistiwnas είπε...

χεχε ωραία η τραμπάλα σας!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Στα σοβαρά, τώρα... Όταν η μυίγα πήγαινε βόρεια, το μανταλάκι έπεφτε...

Elisa Day είπε...

Γαϊδουράγκαθα τσου;

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Είχε γαϊδουράγκαθα και γομαράγκαθα αλλά κάποιος βαργιόταν να τα φωτογραφίσει... Σε δυό βδομάδες, όμως, θάναι κάργα φουντωμένα!

EK είπε...

Ωραία σχόλια και φωτογραφίες. Τις μουριές σου τις κατουράει; Εγώ φύτεψα έξι μουριές φέτος διότι θα πάθω παρακρούσεις χωρίς μούρα και ξεπαραδιάζομαι και το μικρό τέρας έχει πιάσει μια απ' αυτές και της έχει αλλάξει τα φώτα. Την ξερρίζωσε τρεις φορές ολόκληρη (μικρούλα ήτανε), την κατουράει δε καθημερινά και φοβάμαι ότι θα πάθει τίποτα. Ήδη η διπλανή της ρασπμπεριά έχει αρχίσει να μου χλωμιάζει. :(

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Οι μουριές είναι ήδη 40+ χρόνων και δεν κινδυνεύουν. Αλλά κάτι φρεσκοφυτεμένοι καντιφέδες και βασιλικοί (μυρίζει και το σκαμμένο χώμα) τον προκαλούν να πάει να κυλιστεί. Ή να τα κατουρήσει...