Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

Αντίο


22 Ιανουαρίου 1929 - 17 Ιουνίου 2016

Επικήδειος της 18 Ιουνίου 2016
Όπως τον εκφώνησε ο μεγάλος του γιός, στον Άγιο Σπυρίδωνα, Μαρμάρων, Αιγείρας

Ο Βλάσης Γιαννόπουλος, ο δάσκαλος, ο αγαπημένος μας, έφυγε χθες το πρωί με τον τρόπο που έζησε σε όλη του τη ζωή: με ευγένεια και αξιοπρέπεια.


Ο πατέρας μας μεγάλωσε στα σκληρά προκατοχικά, κατοχικά και μετακατοχικά χρόνια με στερήσεις και δυσκολίες τεράστιες, με μοναδικά όπλα την αγάπη και τη δροντίδα των γονιών του και τη δική του αστείρευτη θέληση για μια καλύτερη ζωή. Σπούδασε, διορίστηκε στη Χίο, γνώρισε τη μάνα μας – μια αγάπη που κράτησε 62 χρόνια-, γέννησαν κι ανάθρεψαν τον Αρίστο και μένα, με τις αξίες που διέκριναν και τους δυο τους: την αγάπη στον πλησίον, την φιλομάθεια, την ανιδιοτέλεια και την αλληλεγγύη στους αδύναμους.


Από τα χέρια του δάσκαλου επί δεκαετίες πέρασαν πάνω από 2.000 παιδιά. Όλα τους είχαν την ευτυχία να γνωρίσουν τη γελαστή παιδαγωγική του Βλάση, την έγνοια του για το καθένα ξεχωριστά και βέβαια τις τσιμπιές του στα δροσερά τους μαγουλάκια.


Ο πατέρας μας λάτρευε τα παιδιά. Το επάγγελμα που διάλεξε, ίσως χωρίς να το πολυγνωρίζει όταν το έκανε, απεικόνισε με τον πλέον σαφή τρόπο τουν ψυχικό κόσμο του πατέρα μας: φώς, αγάπη, αισιοδοξία.
 

Ο Βλάσης είχε μιαν ακόμα μεγάλη αγάπη: τη Βελλά του. Τα πλατάνια, τα νερά, την πλατεία, τους ανθρώπους της. Για τον πατέρα μας, το χωριό του ήταν κάτι πολύ περισσότερο από τις ρίζες του. Ήταν ανάσα, χαρά, μια ευλογία που την απόλαυσε μέχρι λίγο πριν από το τέλος, το φετινό Πάσχα.

Ο Βλάσης Γιαννόπουλος έζησε μια μεγάλη και όμορφη ζωή. Κατόρθωσε με την αγάπη του να κερδίσει την αγάπη, τη φιλία και το σεβασμό χιλιάδων ανθρώπων. Και φυσικά την αγάπη και την αφοσίωση της γυναίκας του, των παιδιών του, των συγγενών του, όλων μας. Ένας φωτεινός άνθρωπος που πήγε να συναντήσει το Φώς.



Καλο ταξίδι πατέρα!

Κουράγιο μάνα!



 
Και μια φωτό πριν τέσσερα χρόνια

18 σχόλια:

Γιάννης Ιατρού είπε...

Αρίστο,

όπως σου είπα και στο τηλέφωνο, να είστε καλά και να τον θυμάστε!
Μου άρεσε πολύ η αναφορά στο χωριό.
Κουράγιο στην μάνα σας και σε σας βεβαίως.

Ο καθένας ζεί πάντοτε στη θύμησή μας!

Γιάννης Ιατρού

δύτης των νιπτήρων είπε...

Συλλυπητήρια, Σκύλε. :(

Νίκος Σαραντάκος είπε...


Συλλυπητήρια και κουράγιο.

Να ζήσετε να τον θυμόσαστε. Θα τον θυμούνται κι οι μαθητές του.

Νέο Kid είπε...

Συλλυπητήρια Σκύλε. Γλυκές αναμνήσεις εύχομαι.

Ανώνυμος είπε...

Συλληπητήρια κι απ' τον Pedis.

Ανώνυμος είπε...

Συλληπητήρια και από μένα Σκύλε.
Spiridione

Caktos είπε...

>Ένας φωτεινός άνθρωπος που πήγε να συναντήσει το Φώς.

Το Φως του να μην σβήση ποτέ. Να σας φωτίζει πάντα φίλε.

Γς

Ανώνυμος είπε...

Θερμά συλλυπητήρια. Να ζήσετε να τον θυμάστε και να έχετε την ευχή του.

(Ριβ)

Ηλεφούφουτος είπε...

Αγαπητέ Σκύλε, να ζήσεις να τονε θυμάσαι!

Γιάννης Κουβάτσος είπε...

Να ζήσετε να τον θυμάστε...

Αγγελος είπε...

Απ´ όλους τους αναγνώστες σου συλλυπητήρια -- και τα χρόνια του να πάρεις!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Νάστε καλά, ηλε-φίλοι!

Ανώνυμος είπε...

Συλλυπητηρια

Σπνσς.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Νάσαι καλά, φίλε, κι άμποτε να βρεθούμε στα βουνά, ν' ανταλλάξομε ιστορίες.

Ανώνυμος είπε...

87 χρόνια δεν είναι πολλά, Σκύλε, θα το κατάλαβες. Θερμά συλλυπητήρια και σε σένα και στη μαμά σου και στον αδερφό σου.

Elisa Day

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ευχαριστώ, Ελίζα.

chasserlalune είπε...

Αγαπημένε σκύλε
κουράγιο σας, να ζήσετε να τον θυμάστε.
Κι εσείς, κι όλοι οι μαθητές που χαν την τύχη να τον γνωρίσουν
και να τον αγαπάνε μια ζωη ολόκληρη.



Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

<3