Η παλιά είσοδος του κάστρου των Γατελούζων, των γενοβέζων δεσποτών, που κατά το Μεσαίωνα έλεγχαν τη Λέσβο, τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη. Το Κάστρο δεσπόζει στη μικρή λεκάνη, εντός της οποίας είναι χτισμένη η Χώρα, αθέατη από όλες τις πλευρές. Εντάξει, ήταν ένα προκεχωρημένο φυλάκιο στη μύτη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά δεν παύω να αναρωτιέμαι πώς θα ήταν τότε. Το Κάστρο έχει οπτική επαφή (σε αλυσίδα) με τα άλλα δύο μικρότερα φυλάκια των Γατελούζων, στην Παλιάπολη και στον Φονιά, τα μόνα σημεία όπου υπήρχε νερό κοντά στη θάλασσα. Για τον φόβο των πειρατών.
5 σχόλια:
Πολλά χρόνια έχω να πάω εκεί. Κάποτε πήγαινα κάθε καλοκαίρι. Πολύ στεναχωριέμαι που την ανακαλύπτουν οι τουρίστες σιγά-σιγά...
Και πού να δεις τις Κυκλάδες, τις οποίες εγκατέλειψα πριν οκτώ χρόνια προς χάρη της Σαμοθράκης.
Ακριβώς πριν οκτώ χρόνια εγκατέλειψα κι εγώ τη Σαμοθράκη. Είσαι η επόμενη βάρδια, μάλλον. Ελπίζω να συνεχίζεις την παράδοσή μου, να κουβαλάς μια σακούλα στις Βάθρες και στο Φονιά και να μαζεύεις τα σκουπίδια από κάτω.
Α μπα! Πήγα μια φορά στις Βάθρες, το 1999, κι έφριξα! Πολυκοσμία, ουρά στο μονοπάτι, παπούδια, πιτσιρίκια που θέλαν να παίξουν μπάλα στις βάθρες, ξανθιές που σκαρφάλωναν με τα ψηλοτάκουνα και κόλλαγαν στα βράχια και έσκουζαν...
Μετά βάλαν και εισιτήριο, φκιάξαν και δημοτικό πάρκινγκ (γντόινγκ! ακούω ένα κουνούπι να πέφτει ξερό!) και το 'κοψα. Σκουπίδάκια έχω μαζέψει στην εκβολή του Φονιά, στον πύργο, αν και δεν αφήνουν πολλά.
Πολύ χαίρομαι που η Ελλάδα αναπτύσσεται -με επίκεντρο τον άνθρωπο, πάντα. Γίναμε Ευρώπη.
Δημοσίευση σχολίου