Quilombo!

Μ' αρέσουν οι μεγάλες μπάντες κρουστών, από νέα κι όμορφα αγόρια και κορίτσια, που έχουν μάθει όλα μαζί να παίζουν και παίζουν όλα μαζί. Που είναι όλοι ίσοι και όλοι απαραίτητοι στο σύνολο. Που τα τύμπανά τους χτυπούν στο ρυθμό της καρδιάς μας, ανεβάζοντας σιγά-σιγά τους παλμούς μας, ωθώντας με τα χέρια τους το αίμα μας να φτάσει περ'σότερο στα κουρασμένα μας μέλη. Γι' αυτό χάρηκα τις προάλλες τον οργιαστικό ρυθμό των Quilombo. Στη φωτογραφία φαίνεται ένα χάος από ανθρώπινα κορμιά. Έτσι ακούγεται και η μουσική τους. Αν, όμως, προσέξεις, θα δεις ότι τα κορμιά οργανώνονται σε μια αυστηρή γεωμετρία, εσωτερική όχι επιβεβλημένη όπως στη φιλαρμονική. Και ότι η μουσική εξελίσσεται σε έναν ρυθμό-από-τα-μέσα.

Για την ετυμολογία του ονόματος, εδώ, στα αγγλικά.