Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007

Quilombo!

Μ' αρέσουν οι μεγάλες μπάντες κρουστών, από νέα κι όμορφα αγόρια και κορίτσια, που έχουν μάθει όλα μαζί να παίζουν και παίζουν όλα μαζί. Που είναι όλοι ίσοι και όλοι απαραίτητοι στο σύνολο. Που τα τύμπανά τους χτυπούν στο ρυθμό της καρδιάς μας, ανεβάζοντας σιγά-σιγά τους παλμούς μας, ωθώντας με τα χέρια τους το αίμα μας να φτάσει περ'σότερο στα κουρασμένα μας μέλη. Γι' αυτό χάρηκα τις προάλλες τον οργιαστικό ρυθμό των Quilombo. Στη φωτογραφία φαίνεται ένα χάος από ανθρώπινα κορμιά. Έτσι ακούγεται και η μουσική τους. Αν, όμως, προσέξεις, θα δεις ότι τα κορμιά οργανώνονται σε μια αυστηρή γεωμετρία, εσωτερική όχι επιβεβλημένη όπως στη φιλαρμονική. Και ότι η μουσική εξελίσσεται σε έναν ρυθμό-από-τα-μέσα.

Για την ετυμολογία του ονόματος, εδώ, στα αγγλικά.

4 σχόλια:

ΠανωςΚ είπε...

Κι εγώ παίζω κρουστά, καταπληκτικά! Το λεγόμενο και μπακοκρουστό!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Κι εγώ παίζω ταμπούρλο στη γκρανκάσακοιλάρα...

dimitris-r είπε...

Εγώ δεν παίζω κρουστά.
Μπορώ όμως να αναλάβω το ψήσιμο!
Είδα φως και μπήκα.
Είδα ομορφιές και χάρηκα.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Σόλο ψηστιέρα!