Παρασκευή 10 Απριλίου 2009
Μιά βόλτα στη λιακάδα
Σήμερα, λόγω φόρτου εργασίας, αποφάσισα να σοβαρευτώ και να κάτσω να δουλέψω σπίτι. Έτσι, μου περίσσεψε χρόνος για μια απογευματινή βόλτα. Είδα ένα παλιό, ωραίο κτίριο, που ήταν χρόνια εγκατελειμένο, να ανακαινίζεται, έχοντας φορέσει τις υπέροχες ριγέ πυτζαμούλες του. Και ημιδιαφανείς, παρακαλώ!
Είδα, ότι τελικά διάφοροι ιντερνετογνωστοί, μπορεί και να βρίσκονται πολύ πιο κοντά, απ' όσο νομίζαμε...
Και μετά είδα μία συγκινητική μικρή αγγελία. Δεν ξέρω γιατί αλλά έφτιαξα με το μυαλό μου ένα κάρο ιστορίες. Μου άρεσε και η παρεχόμενη αμοιβή. Ανεκτίμητη, λέμε!
Κι έτσι, θυμήθηκα ένα άλλο μαντήλι, που πριν μερικούς μήνες μία κοπελιά το είχε ρίξει σε έναν λεβέντη (άγνωστό της αλλά έκανε «μπαμ!» ότι ήτανε λεβέντης), για να προφυλαχτεί από δακρυγόνα. Ο λεβέντης τόφερε δακρυγονιασμένο, το πλύναμε, το αρωματίσαμε και τονε περιμένουμε να πάει να τηνε ψάξει, να της το δώσει πίσω. Αλλά είναι πολύ ντροπαλός, λέμε!
Τι να κάνω, τώρα; Να βάλω κι εγώ μικρή αγγελία για το μαντήλι; Ε;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Πράγματι εξαιρετική βόλτα. Και εξαιρετικά την "διέδωσες"...Τόσο που θα αρχίσω να έχω το νου μου γι αυτό το μεγάλης συναισθηματικής αξίας κασκόλ. Όσο για το "μαχόμενο" μαντήλι, πάντα υπάρχει χρόνος.
Υ.Γ
εξαιρετική η Βάλια Κάλντα, όπως και οι ρακές με τα σκληρά στραγάλια.
Νάσαι καλά!
Μα η συνονόματή σου είναι εξαίρετη!
ναι σου λέω, μικρή αγγελία και γρήγορα.Αρέσει στις κοπέλλες να τις ψάχνουν.
Α, τι άρωμα του βάλατε;
δ
Λεμονάααααακι!
..."Μυρτώ" ... μήπως ;
«Μυρτωωωωωώ»; Πωπωπω, πού τηνε θυμήθηκες;
εμ ναι να βάλεις αγγελια για το κασκολ βρε! ποτέ δεν ξέρεις. και να πεις του λεβεντη να μην ντρεπεται.. εμείς λεμε "οποιος δεν ντρεπεται ο κοσμος ειναι δικος του!" :)
Δημοσίευση σχολίου