Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Πριν οκτώ χρόνια



18 σχόλια:

ΠανωςΚ είπε...

Την σκεφτόμουν αυτήν την επέτοιο, σκυλάκο, χτες, σε παραλληλισμό, άγνωστο γιατί, με τα σαράντα χρόνια απ΄ την βόλτα(;;;) του Αρμστρογκ στο φεγγάρι.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Τώρα θάταν 31 χρονώ. Με δουλειά, ίσως και με παιδιά...

demetrat είπε...

α ρε σκυλί
κάπου εκει κοντά σας τριγύρναγε και η δικιά μου η τσούπρα.
Άχ! το έρημο το παιδί.
τι θυμομόμαστε !
δ

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Γνώρισα τη μάνα του, πριν λίγα χρόνια. Υην είχαν φέρει έρθει για μία διαδήλωση στην Αθήνα, και τα γαϊδούρια την είχαν αφήσει μόνη της, στην πλατεία Συντάγματος, μέσα στα δακρυγόνα. «Η Χάιντι δεν είσαι;» της λέω. Κάνει ένα νεύμα και μπαίνει στο αμάξι, να την κατεβάσω στο Ελληνικό, στο παλιό αεροδρόμιο, όπου ήμασταν... Στο δρόμο όλο ήθελα να της μιλήσω αλλά τι να της πώ;
Δεν της είπα τίποτε...

demetrat είπε...

ούτε να τη σκέφτομαι δεν αντέχω τη μαύρη.
(δυστυχώς,πάντα τα γαϊδούρια έχουν πάντα γιά άλλοθι τα σκυλιά.)
δ

Ανώνυμος είπε...

οχτώ χρόνια και πόσες αλλαγές!

εκτός από την αμφίεση του τέταρτου, από τα αριστερά προς τα δεξιά

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ανώνυμε,
ο Χουάν Φελέχεθ, νόθος πατέρας του Τσε Γκεβάρα και της Ρόζας Λούξεμπουργκ είναι θεζμός!

demetrat είπε...

ρε συ και έλεγα και γω, τι μου θυμίζει , τι μου θυμίζει, ο παράγων.
Τον θρέφει η επανάσταση τον αγέραστο.
:))))

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Αφού είναι γάτος, ρε συ!

demetrat είπε...

όποια πέτρα να σηκώσεις από ....πάνω κάθεται.
χε χε χε

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Τώρα είναι στα χωριά σας, στη Θεσπρωτία, και οργανώνει διεθνή συνάντηση νεολαίας!

demetrat είπε...

και τι μου το λες ορέ.
Εγώ , και μακρυά είμαι , και νεολαία ...δεν ...από καιρό :(
(στα γνωστά χωριά;)
δ

Daria είπε...

Πόσο είχα λυσσάξει τότε που δεν μπορούσα να έρθω νάξερες...
Ακόμα εδώ είμαστε κι εσύ κι εγώ;

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ναι, ακόμα εδώ είμαι ο έρ'μος!
Με χαλασμένα υδραυλικά στο σπίτι.
Περιμένοντας τον μάστορα να τα φκιάξει μέχρι την Παρασκευή, ώστε να φύγω το Σάββατο...

Ανώνυμος είπε...

θα περάσεις να δείς κι εμάς τους έρμους που κάθε βράδυ ξυπνάμε από το κρύο και ψάχνουμε σεντόνια, κουβέρτες-κουβερτούλες?
(Τί σου είναι το χωριό!)

Σαν μαμά πλέον με τρομοκρατεί η σκέψη οτι μια οποιαδήποτε μαμά έχει χάσει το παιδί της για πάντα, οτι μια μαμά δεν θα μπορέσει να ξαναχαηδέψει τα χέρια του γιού της. Πιο πολύ όμως με θλίβει η ζωή καθεαυτή που χάθηκε. Κι ακόμη πιό πολύ είναι το μίσος απέναντι στην φασιστική εξουσία που τον εκτέλεσε.

ματού

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Αχ, βρε Ματού. Τι τραβάτε κι εσείς οι μανούλες...
Μπορεί να ανέβομε να σας δούμε. Θα φέρομε δικές μας κουβέρτες. Μην πάρομε του μπέμπη, δεν είναι σωστό...

Ανώνυμος είπε...

Θα περάσεις κι από Βουργαρέλι; Αν ναι πότε; Εχω πληροφορίες για την περιοχή αν ενδιαφέρεσαι.
Οπως και νά'χει καλές διακοπές τυχερέ...

eirini

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Από Βουργαρέλι, όχι... Στην περιοχή θα είμαι, όμως...