Τα μοναδικά πιτσιρίκια που τιτιβίζουν, πλέον, στην πλατεία του χωργιού μου, είναι τα δύο εικονιζόμενα αδελφάκια, ο Κυριάκος (5) και η Ελενίτσα (3).
Τρεις μήνες κάθε καλοκαίρι έχουν όλη την πλατεία δική τους.Είναι απίστευτη η ευκινησία τους. Και η γλώσσα τους, επίσης.
Όταν πρωτοεμφανίστηκα στην πλατεία με το σκύλο στο λουρί,
η μικρή έσπευσε να με πληροφορήσει πώς τα ζώα απαγορεύονται στα καταστήματα!
Τον έδεσα κι εγώ παραπέρα. Όχι πως ο άμοιρος σκύλος γλίτωσε από τις περιποιήσεις της ανελέητης πιτσιρίκας. Μέχρι και τασάκι πήγε να του ρίξει!
Ένα άλλο βράδυ παραγγείλαμε προβατίνα ψητή.
«Η πρατίνα έκανε ζημιές» μας πληροφόρησε η μικρή, αναμεταδίδοντας προφανώς τη δικαιολογία που της είχε δώσει ο μπαμπάς της όταν διάλεξε ποιό ζωντανό να σφάξει.
6 σχόλια:
Ωραία ζωοφιλική συνείδηση καλλιεργείται από τέτοιους γονείς!
Φαντάζομαι αυτά τα σκατόπαιδα όταν μεγαλώσουν, πόσο θα αγαπούν τους συνανθρώπους τους.
Αν προλάβουν να μεγαλώσουν καιδεν τα σφάξει κανείς "γιατί κάνουν ζημιές".
Μα αγαπητέ, τα παιδάκια αυτά γνωρίζουν ότι το κοτόπουλο δεν είναι αυτό το περιτυλιγμένο με σελοφάν πράγμα που ψωνίζομε στο σούπερ-μάρκετ. Και ότι τα μπιτόκ α λα ρούς, τη συνταγή των οποίων περιγράφετε στο μπλογκ σας, φτιάχνονται από ζωάκια. Εμένα πολύ ισορροπημένα παιδάκια μου φάνηκαν και τα καμάρωσα.
"Τον έδεσα κι εγώ παραπέρα. Όχι πως ο άμοιρος σκύλος γλίτωσε από τις περιποιήσεις της ανελέητης πιτσιρίκας. Μέχρι και τασάκι πήγε να του ρίξει!".
Αντιγράφω την φράση που ήταν η αφορμή του σχολίου μου και όχι η ψητή πρατίνα, που είναι προορισμένη για αυτή τη δουλειά.
Και απορώ πως ανέχτηκες τέτοια συμπεριφορά από την "ανελέητη πιτσιρίκα", προς τον "φιλο"(;) σου και δεν της έριξες μπατσάκια, για να μαθει να μη το ξανακάνει.
Καλό βράδυ!
ευτυχώς που δεν ήσασταν και ζημιάριδες δηλαδή ...
(με συγχωρείτε ,αλλά αυτό δεν ήταν μικρούλα, ο εξορκιστής αγγελιοφόρος ητανε..)
:)
δ
Όντως ήταν ζωηρή η πιτσιρίκα. Αλλά όχι και να φάει μπατσάκια επειδή θα έριχνε ένα τασάκι στο σκυλί. να είμαστε φιλόζωοι αλλά να αγαπάμε και τα παιδιά.
Πολύ όμορφα και ζουμπουρλούδικια... η μικρούλα...
Η αλήθεια είναι πως και εγώ εκνευρίζομαι άμα πειράζουν τα σκυλάκια... αλλά προσπαθώ να τα πιάσω στο φιλότιμο...και συνήθως στα παιδιά περνάει... σε αντίθεση με τα ενήλικα γαίδουρια..
Είναι περίεργη η σχέση που έχουν οι άνθρωποι στα χωριά με τα ζώα... και καμιά φορά ξεφεύγει.... δεν νομίζω όμως πως είναι σαδιστική.. όπως είναι αυτή των μη-ζωόφιλων στις πόλεις...
Δημοσίευση σχολίου