Μία ωραία εικόνα που έχω από την οροσειρά της Ροδόπης είναι οι πολλές βρύσες που έβλεπα δίπλα στον δρόμο. Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες βιαστικά από τη θέση του συνοδηγού, καθώς η ξεναγός μου, οδηγώντας την «μαούνα», μου εξηγούσε:
«Οι Πομάκοι που ζουν στο βουνό, δεν χάνουν ευκαιρία. Όπου βρούν νερό, τσουπ!, φτιάχνουν μία βρύση. Και μετά από δίπλα στήνουν μία ψησταριά και ένα τσαρδί για τον μεσημεριανό ύπνο.»
(Κάτω, λεπτομέρεια της επάνω βρύσης)
Πρέπει να υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες βρυσούλες σ' όλο το βουνό.
Φτιαγμένες από και για τσοπάνους και ξυλοκόπους.
Προσέξτε, επάνω, τις δύο μικρές εσοχές για τις κούπες, που μένουν μόνιμα στη βρύση.
Νά ΄ναι καλά οι άνθρωποι που μας ξεδίψασαν...
8 σχόλια:
Eφτασι η χάρη σ' μέχρι κει,μιλάμι για πουλύ μπιρμπάντ σκύλου.Ξιποδαριάσκις γιέμ..
Μι πήγανε, δεν τ΄ς πήγα! Αλλά πουλύ δέντρου, αδερφέμ'! Ιέπρεπι να τα κατ'ρήσω ούλα!
Ουρέ ισένα στέγνουσι ντιπ η κατρίθρασ'....
Ξιτσουτσουνιάστ'κα, λιέμ!
Ixααααααααι
Σι΄ αρέσ΄νιε τα πιπεράτα, γιε;
Τι να κάνουμι σκλίμ', να γιλάμι λίγου γιατί μας έφαει η σουβαρότις.
Σουστόοοοοςςςςςςς!
Δημοσίευση σχολίου