Αντίο Αλέκο

Αστειεύομασταν «Έεεεελα, Αλέκο! Πότε είπες θα πάρεις σύνταξη;»
Δυστυχώς, ο Αλέκος μας δεν θα δει πλέον το Μάρκο να βάζει γκολ,
την Έλλη να έρχεται από το μπαλέτο,
τη Μυρτώ να φέρνει χαμογελαστή ένα φρεσκοτυπωμένο έντυπο.
Δεν θα ξανακάτσει μαζί μας στον «Τσέλιγκα»,
δεν θα μας ξαναμαγειρέψει στη Σαμοθράκη,
δεν θα δώσει συμβουλές στους Toros Locos του ΠΑΣ,
δεν θα ξαναβάλει τις φωνές στα Συριζέικα μαζέματα.
Και δεν θα χτίσει ποτέ το παλιό σπίτι της μάνας του στην Πέτρα Ιωαννίνων.

Ο Αλέκος με τον Μάρκο του και την Έλλη του στη Σαμοθράκη.

Η Ομάδα «Ρόζα» του Σύριζα έγραψε το ακόλουθο κείμενο:

Τελευταία παρέμβαση για τον Αλέκο Λύτρα

Σήμερα τα ξημερώματα πέθανε αιφνίδια ο σύντροφός μας Αλέκος Λύτρας.

Ο Αλέκος γεννήθηκε το 1961 στα Γιάννενα. Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης στρατεύτηκε στο ΠΑΣΟΚ και ως σπουδαστής των ΚΑΤΕΕ ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση. Έντονη η συμμετοχή του στο φοιτητικό κίνημα ενάντια στον 815, στο πλευρό πάντα των πιο προωθημένων κομματιών του. Μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ο Αλέκος κινείται κόντρα στο ρεύμα. Το 1981 αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ, μην αναγνωρίζοντας στην πολιτική του κανένα στοιχείο από τα οράματα της Μεταπολίτευσης. Έκτοτε, και για περίπου δύο δεκαετίες, θα κινηθεί πολιτικά ως ανένταχτος της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Από τη δεκαετία του '90 έρχεται κοντά στο χώρο του Στεκιού Μεταναστών και τα επόμενα χρόνια συμμετέχει ενεργά στην αριστερή δημοτική κίνηση Απόδραση Αγίων Αναργύρων. Παράλληλα, ανήκει στην ιδρυτική ομάδα του πολιτικού και πολιτιστικού περιοδικού «Γαλέρα».

Το 2008 υπήρξε πρωτεργάτης της δημιουργία της Ομάδας Ρόζα και της ένταξης στο ΣΥΡΙΖΑ ενός πολιτικού δυναμικού με αναφορά στην κινηματική Αριστερά. Γίνεται μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, όπου θα δώσει μάχες για τη διατήρηση της συνοχής του σχήματος καθώς και για το κοινωνικό άνοιγμά του. Ενεργά παρών μέχρι το τέλος, από το στήσιμο του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ μέχρι τη δημιουργία της νέας δημοτικής παράταξης Αλληλεγγύη Αγίων Αναργύρων-Καματερού, ο Αλέκος θα παλέψει επίμονα για μια Αριστερά που η ριζοσπαστικότητά της δεν θα σημαίνει περιχαράκωση και αποκοπή από την κοινωνία. Το τελευταίο διάστημα, εργάστηκε για τη στήριξη των ενωτικών αριστερών αυτοδιοικητικών σχημάτων και ήταν υποψήφιος του «ΑΥΡΙΟ... για την Ήπειρο», με επικεφαλής τον Γιάννη Παπαδημητρίου.

Ο Αλέκος όμως εκτός από συνεπής αγωνιστής, υπήρξε ένας πολύ ωραίος τύπος, γλυκός, κεφάτος και ανοιχτόκαρδος, σοβαρός αλλά όχι σοβαροφανής, αντικονφορμιστής και λαϊκός. Στοργικός πατέρας του Μάρκου και της Έλλης, παθιασμένος σύντροφος της δικιάς μας Μυρτώς.

Τον Αλέκο μας δεν θα τον ξαναβρούμε στον Τσέλιγκα, στη θύρα των οργανωμένων του ΠΑΣ Γιάννινα, στις ατελείωτες ζυμώσεις για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, στα μικρά και μεγάλα κινήματα. Θα παραμείνει όμως παρών στα πιο φωτεινά μέρη της ζωής μας.

Γράφει

Ο Ηπειρωτικός Αγών

Η epirusgate.

Οι ηπειρώτες σύντροφοι

Οι Toros Locos του ΠΑΣ Γιάννινα

Η Αυγή

και

Ο Γιάννης Καλαϊτζής

Για τον Αλέκο
Αφού πέθανε ο Λύτρας, ο θάνατος πρέπει να 'ναι κάτι χαμογελαστό, φιλικό, ευφρόσυνο, αποτέλεσμα δημιουργικής συντροφικής προσπάθειας. Εάν δεν συμβαίνουν τα ως άνω, τότε θάνατος και Λύτρας είναι έννοιες ασυμβίβαστες.

Και ο ίδιος ο Αλέκος για τον εαυτό του στη Γαλέρα.

Όταν μου ζήτησαν να γράψω ένα βιογραφικό για τον δικτυακό τόπο της «Γαλέρας» έπεσα σε βαθύ προβληματισμό και ημικατάθλιψη.
Τι διάολο να γράψω, αφού δεν έχω ακόμη απαντήσει στο βασικό ερώτημα που με απασχολεί εδώ και τουλάχιστον 44 χρόνια.
Τι θα γίνω όταν θα μεγαλώσω;
Πριν από 8 μήνες έδωσα ακόμη μια προσωρινή, φυσικά, απάντηση.
Αριστερός κωπηλάτης και κατά περίπτωση θερμαστής της Γαλέρας.
Θα σας εξομολογηθώ και κάτι για να μην πάει χαμένη η ώρα που χάσατε για να πατήσετε το κουμπάκι και να μπείτε εδώ. Αξιολογώντας τις επιθυμίες μου πιστεύω ότι η πιο εφικτή είναι να κατακτήσει ο ΠΑΣ Γιάννενα το Champions League.
Μπορείτε να φανταστείτε τις υπόλοιπες...

Κι ένας από τους επικήδειους που εκφωνήθηκαν.

Λίγα λόγια για τον Αλέκο

Τώρα Αλέκο όπως καταλαβαίνεις, εμείς δεν μπορούμε να πούμε καλό ταξίδι και ότι θα τα ξαναπούμε και διάφορα τέτοια. Γιατί εμείς εδώ λέμε, ό,τι πρέπει να λεχθεί, εδώ διανύουμε ό,τι ονειρευτήκαμε ότι μπορεί να διανυθεί. Εδώ, σε αυτόν εδώ τον μόνο κόσμο, το δικό μας κόσμο, σε αυτόν τον κόσμο στον οποίο πιστεύουμε, και στον οποίο έχουμε αφιερώσει τις ζωές μας.

Τώρα Αλέκο, δεν είναι η ώρα της βολικής παραμυθίας. Είναι η ώρα να αναμετρηθούμε με τις αλήθειες και τα νοήματα της ζωής σου, να αναρωτηθούμε αν έκανες τις σωστές επιλογές. Και να συνομολογήσουμε ενώπιον της Μυρτώς, του Μάρκου και της Έλλης, ότι όντως έκανες όσα πρέπει να κάνει κανείς, για να έχει νόημα και σημασία η ζωή του. Γιατί παρά τα όσα λέγονται, δεν είναι χαμένες οι χιλιάδες, οι εκατομμύρια ώρες που δόθηκαν για τη Ρόζα, το Στέκι, το Δίκτυο, το ΣΥΡΙΖΑ, την Απόδραση, την Αλληλεγγύη, το ΑΥΡΙΟ της Ηπείρου, τη Γαλέρα· δεν είναι χαμένος ο κόπος για τις διαδηλώσεις, τις συγκεντρώσεις, τις αφισοκολλήσεις, τους αγώνες. Παρά τα όσα λέγονται, είναι αυτές οι ώρες και αυτός ο κόπος που κάνει τη ζωή να μην είναι απλά κάτι “απογεύματα εξαρχής καταδικασμένα να γίνουν βράδυ”· είναι αυτές οι ώρες και αυτός ο κόπος που δίνουν ηθική υπόσταση και λογική συνοχή στη ζωή. Και όλοι αυτοί οι πολλοί που έχουν έρθει σήμερα εδώ, αυτήν την κατάφαση στις επιλογές σου ήρθαν να εκφράσουν.

Όμως Αλέκο, η ζωή σου δεν ήταν μόνο αγώνας και Αριστερά. Με τους περισσότερους από τους πολλούς που ήρθαν σήμερα εδώ, δεν έχεις μόνο συνεδριάσει, αλλά έχεις πιει και κάμποσα τσίπουρα. Πολλά τσίπουρα. Και όταν μιλάμε για σένα, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είχες διαρκείας όχι μόνο για τον ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά και για τον Τσέλιγκα. Και ότι καθημερινά αποδείκνυες πως μπορεί κανείς να είναι στέλεχος πρώτης γραμμής και να μην είναι ούτε γρουσούζης ούτε νούμερο · ότι μπορεί να είναι πολύ σοβαρός και ταυτόχρονα να βρίσκεται σε διαρκή ετοιμότητα για χαβαλέ και μαλακία· ότι μπορεί κανείς να είναι παντού παρών, και την ίδια στιγμή να είναι εξαιρετικός πατέρας και παθιασμένος σύντροφος.

Τώρα Αλέκο είναι ώρα να πούμε ότι θα είσαι πάντα μαζί μας σε διαδηλώσεις, συνεδριάσεις, ματς και τσίπουρα, παρά το ότι κατά βάθος γνωρίζουμε πως

“Μάς άφησες κοιμισμένους στ' ακρογιάλι

το μεσημέρι

και ανυπόμονα αναμένεσαι τη νύχτα ετούτη όλη νύχτα

ξέροντας μες στις στοιχειωμένες από την παρουσία σου

καρδιές μας

πως στο εξής το ακρογιάλι θα είναι άδειο”.

Τώρα είναι ώρα Αλέκο να σε ευχαριστήσουμε που βρέθηκες στο δρόμο μας και να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας για το Μέγα Συμβάν της συνάντησης μας μαζί σου.

3/11/2010

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Κατόπιν των εκλογών. Το σχήμα ΑΥ.ΡΙ.Ο για την περιφέρεια Ηπείρου, στο οποίο συμμετείχε ο Αλέκος, πήρε 8.054 ψήφους. Ο Αλέκος τιμήθηκε με 143 ψήφους.