Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Ο φίλος μου ο Μούργος

«Τόνε βλέπεις εκείνον εκεί, τον Μούργο;
Πρόσεχέ τον, γιατί έπνιξε ένα ξένο σκυλί που πείραξε ένα κουτάβι από την αγέλη του»
Με ενημέρωσαν οι φίλοι ξυλοκόποι στην Καλή Βρύση Γράμου.
Ο Μούργος φύλαγε όλη νύχτα τα μουλάρια τους από την αρκούδα και τον λύκο.

Ενημέρωσα τον δικό μου να μην πλησιάζει τον θεόρατο Μούργο, ο οποίος έδειξε απόλυτη αδιαφορία για το λαμπραντόρ από την πόλη.
Το χρώμα του Μούργου ήταν αυτό που λένε οι Βλάχοι «μουργκό».
Ένα σκούρο ανακατεμένο χρώμα.


Αλλά ο σκύλαρος Μούργος είναι πολύ καλός με τους ανθρώπους.
Μεγάλος αγαπησιάρης.
Και μου θύμισε αυτόν.

5 σχόλια:

demetrat είπε...

άμα δέν έχει γκλάβα λαμπραντόρικη ο μούργος εμένα να με ....΄
Τέτοιο βλέμμα , μόνο τα λαμπραντόρια τόχουνε ας είναι και μούργικα.Οι χαρές μου.
δ

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Η κεφάλα του, Δήμητρα, είναι εντελώς λαμπραντορένια. Στην τελευταία φωτό, που είναι προφίλ, φαίνεται καθαρά.
Κι επιπλέον, όπως μας είπαν, ο Μούργος φύλαγε τα μ'λάρια μόνο από τα αγρίμια: «Άμαν έρχονταν ανθρώποι να τα κλέψουν, θα τους έδειχνε και πού είναι τα σαμάρια και τα σκοινιά» είπαν χαρακτηριστικά.

demetrat είπε...

ε,σκυλί που φαίνεται , κολαούζο δε θέλει ε;
όπως λες, ειδικά στην δεύτερη φωτογραφία, είναι το ίδιο πακέτο .Και όχι μόνο η κεφάλα, αλλά το στήσιμο..
(ας τον είχα εγώ ακόμα , κιας έδειχνε στους κλέφτες και το σερβίτσιο το καλό της κυρά άννας)
:(
δ

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Κι εμένα μου θύμισε τον εδικό σ'.

An-Lu είπε...

Κούκλαρος!