Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Όνομα και Αξιοπρέπεια για τους νεκρούς μετανάστες των συνόρων


Όνομα και Αξιοπρέπεια για τους νεκρούς μετανάστες των συνόρων
Μια βρύση - μνημείο των χαμένων μεταναστών-ριών στον Προβατώνα Έβρου

Την Τρίτη 30 Αυγούστου με πρωτοβουλία του πανευρωπαϊκού δικτύου Welcome to Europe και πολλών αλληλέγγυων ανθρώπων, δημιουργήσαμε ένα μνημείο για τους χαμένους μετανάστες στα σύνορα του Έβρου. Για την Τζέιν και τον Μπασίρ που πνίγηκαν τον περασμένο χρόνο στο ποτάμι, αλλά και για τους εκατοντάδες άλλους, ανώνυμους νεκρούς και αγνοούμενους των συνόρων και των ναρκοπεδίων.
Θελήσαμε να δώσουμε πίσω το Όνομα και την Αξιοπρέπεια, το σεβασμό που πρέπει σε κάθε νεκρό. Θελήσαμε, σε πείσμα των καιρών, να εκφράσουμε την Φιλοξενία και την αγωνία μας για τις διαστάσεις του εγκλήματος που λαμβάνει χώρα στα ευρωπαϊκά σύνορα. Θελήσαμε να πούμε όχι σε μια Ευρώπη που οχυρώνεται πίσω από το φόβο και χτίζει τείχη, σε μια Ευρώπη που μετατρέπει τους μετανάστες και μετανάστριες σε αποδιοπομπαίους τράγους της κρίσης. Να πούμε όχι σε μια Ευρώπη που μετατρέπει τους χιλιάδες νεκρούς των συνόρων σε αριθμούς και στατιστικές και που εξακολουθεί να τους μεταχειρίζεται ως ανεπιθύμητους ακόμη και μετά θάνατον. Όπως ανακαλύψαμε το 2010, υπάρχει ένας χώρος ταφής στο Σιδηρώ, που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί νεκροταφείο, που προσβάλει τους νεκρούς και τους συγγενείς τους που έρχονται να τους αναζητήσουν.
Από το 1995 μέχρι και το 2009, 104 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από νάρκες και 187 ακρωτηριάστηκαν. Μόνο το 2011 έχουν σκοτωθεί στα σύνορα του Έβρου 70 άνθρωποι, 47 από τους οποίους δεν έχουν ταυτοποιηθεί. Λίγες ημέρες πριν, ένας ακόμη μετανάστης έπεφτε νεκρός όταν περιπολία της συνοριοφυλακής και της Frontex άνοιξε πυρ εναντίον ομάδας που διέσχιζε το ποτάμι. Πρόκειται για ένα έγκλημα που μένει ατιμώρητο, για μια βαρβαρότητα που ωστόσο δικαιολογούν και υποθάλπουν κυβερνήσεις και αξιωματούχοι.
Στις 30 Αυγούστου βρεθήκαμε μαζί με συγγενείς και αγαπημένους δύο ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στην περιοχή του Έβρου, με κατοίκους της περιοχής, με αντιρατσιστές-ριες που ήρθαν έπειτα από το Νο Border camp της Βουλγαρίας. Φτιάξαμε μια βρύση και τοποθετήσαμε μια επιγραφή με τα ονόματα των νεκρών, ένα μνημείο για όλους και όλες που έχουν χαθεί άδικα στα σύνορα.
Η βρύση βρίσκεται στον Προβατώνα, στο δρόμο για το Τυχερό.
Δίκτυο Welcome to Europe


5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο τόπος μας είναι κλειστός.
Τον κλείνουν οι δυο μαύρες Συμπληγάδες.
Στα λιμάνια την Κυριακή σαν κατεβούμε ν’ ανασάνουμε
βλέπουμε να φωτίζουνται στο ηλιόγερμα
σπασμένα ξύλα από ταξίδια που δεν τέλειωσαν
σώματα που δεν ξέρουν πια πως ν’ αγαπήσουν.
Σεφέρης


Η τελευταία φωτογραφία με το κρεμασμένο ποτιστήρι είναι συγκλονιστική.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Το κτίσιμο μιας βρύσης εις μνήμη συγγενών είναι παλιά συνήθεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Και χαίρομαι που έστω και έτσι την βλέπω να συνεχίζεται.

aKanonisti είπε...

Μπράβο βρε Σκυλούμπα!!!!
(για τη συμμετοχή και την ενημέρωση...)

Εξαιρετική πρωτοβουλία...

Χρειαζόταν ένα τέτοιο μνημείο...
για τους χιλιάδες κακομοίρηδες που σκοτώθηκαν στην προσπάθεια να επιβιώσουν...

Κρίμα που δεν μπορεί να ξεπλύνει την ντροπή μας..

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ακανό μου,
δυστυχώς δεν συμμετείχα. Μακάρι να το ήξερα και να βρισκόμουν εκεί.
Όντως, το νεράκι του δεν αρκεί για να ξεπλύνει την ντροπή.

Chocorello είπε...

Κρίμα για τέτοια μνημεία...