Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Απομνημονεύματα ενός ηλιοτρόπιου

Στην αρχή ήμουν έτσι.


Αλλά μετά κάνα-δυό μέρες έγινα έτσι...

Κόλλησα κάνα δυό μέρες σ' αυτή τη στάση...

... λιγάκι σαν χαζό.

Μέχρι που ένα πρωί άνοιξα εντελώς και περίμενα τον ήλιο.

3 σχόλια:

Crazy Tourists είπε...

Η πρώτη φωτογραφία είναι σούπερ!!

Τρελοτουρίστρια

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Αν σου πω, τρελοτουριστριούλα μου, πόσην ώρα είχα κολλήσει στο μπαλκόνι και το κοίταζα αυτό το φωτεινό κίτρινο να αναδύεται απ' το πράσινο... μάλλον θα με πιστέψεις.
Θάθελα να 'χα μια μηχανή με time lapse, που τραβάει ένα καρέ κάθε 10 λεπτά, να το κάνω ταινιάκι.

salamadrail είπε...

Πάντως, και χωρίς μηχανούλα τάιμ τέτοια μια χαρά ταινιάκι το 'κανες!