Προσωπικά αναφερόμουν στον Ήλιο της φωτογραφίας και ουχί τον πράσινο. Αλλωστε, όπως γνωρίζεις, για μένα υπάρχει ένας Ήλιος: el sol de Mayo, που κυματίζει περήφανα στη σημαία της πατρίδας μου.
Πέσ'το, αδερφέ, και με τρόμαξες! Ναι, θα ξαναβγεί γιατί μάζεψα τα σπόρια του (κανονικούς ηλιόσπορους) και τα φύτεψα. Κι από πάνω θα πέσει κοπριά κατσικίσια για λίπασμα. Του χρόνου θα 'ναι γεμάτο το κηπάκι.
Ειλικρινά απορώ πώς φαντάστηκες ότι θα εννοούσα τον πράσινο ήλιο! Αφού γλίτωσα στα 80's και στα εκσυγχρονιστικά 96's, δεν θα γίνω ποτέ οπαδός. Γλίτωσα για πάντα.
ΥΓ Είναι σαν το τσιγάρο: αν δεν αρχίσεις στο Στρατό, τη γλίτωσες (μάλλον) για πάντα.
Είναι απλό το πώς το φαντάστηκα: εγώ είχα και έχω εντελώς άλλο πράμα στο μυαλό μου για το τι πίστευα ότι εννοούσα με το παρόν δημοσίευμα. Αλλά ο καθένας και η καθεμία έβγαλε δικό του συμπέρασμα. Άρα οι φωτόζ γέννησαν συναισθήματα σε διάφορους καλούς ανθρώπους που περνάνε από εδώ. Όχι τα ίδια συναισθήματα σε όλους αλλά τι σημασία έχει; Έτσι είναι η τέχνη!
10 σχόλια:
Συμβολικό !
Ββσλγς
Τέλεια ρεφερανς!
Τόπιασες το ΄πονοούμενο, ε;
http://www.youtube.com/watch?v=qgTRUdGJ_NE
Μπήκα σ’ έναν κήπο
για να καλλιεργήσω τα άνθη του καλού
σκέψου με, σκέψου με
αν χρειαστείς μερικά.
Ξέρω καλά ότι ο κόσμος είναι μεγάλος
και ότι πρέπει πάντα να κοιτάς μπροστά
αλλά σκέψου με, σκέψου με
αν έχεις χρόνο.
Μόνο που ο συγκεκριμένος θα ξαναβγεί...
Λες να μας ξαναταλαιπωρήσει ο πράσινος ήλιος. Μα δεν τονε ζαλίσαμε αρκετά; Με το νταούλι και με το ζουρνά, εννοώ...
Προσωπικά αναφερόμουν στον Ήλιο της φωτογραφίας και ουχί τον πράσινο.
Αλλωστε, όπως γνωρίζεις, για μένα υπάρχει ένας Ήλιος: el sol de Mayo, που κυματίζει περήφανα στη σημαία της πατρίδας μου.
Πέσ'το, αδερφέ, και με τρόμαξες!
Ναι, θα ξαναβγεί γιατί μάζεψα τα σπόρια του (κανονικούς ηλιόσπορους) και τα φύτεψα. Κι από πάνω θα πέσει κοπριά κατσικίσια για λίπασμα.
Του χρόνου θα 'ναι γεμάτο το κηπάκι.
Ειλικρινά απορώ πώς φαντάστηκες ότι θα εννοούσα τον πράσινο ήλιο! Αφού γλίτωσα στα 80's και στα εκσυγχρονιστικά 96's, δεν θα γίνω ποτέ οπαδός. Γλίτωσα για πάντα.
ΥΓ Είναι σαν το τσιγάρο: αν δεν αρχίσεις στο Στρατό, τη γλίτωσες (μάλλον) για πάντα.
Είναι απλό το πώς το φαντάστηκα: εγώ είχα και έχω εντελώς άλλο πράμα στο μυαλό μου για το τι πίστευα ότι εννοούσα με το παρόν δημοσίευμα. Αλλά ο καθένας και η καθεμία έβγαλε δικό του συμπέρασμα. Άρα οι φωτόζ γέννησαν συναισθήματα σε διάφορους καλούς ανθρώπους που περνάνε από εδώ. Όχι τα ίδια συναισθήματα σε όλους αλλά τι σημασία έχει;
Έτσι είναι η τέχνη!
Δημοσίευση σχολίου