Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Μια πρώτη βόλτα στο Γράμο

Ήταν Αύγουστος του 2008. Οι νέοι μου φίλοι μόλις είχαν γνωρίσει (και αγαπήσει) το σκύλο.
Μου ζήτησαν να τον πάρουν μια βόλτα στο δάσος κάτω από την Αλεβίτσα.
Δεν είχα αντίρρηση (βαριόμουν να πάω μαζί τους, η θέα ήταν εκπληκτική και το βιβλίο μου ενδιαφέρον) και ήξερα πως θα τους ακολουθούσε πιστά και δεν θα χανόταν.

Γύρισαν σκασμένοι στα γέλια. Είχαν βρει μια πηγή που τροφοδοτούσε την ποτίστρα ενός τσομπάνου.
«Αχά! Να από πού βγαίνει το νερό!»

«Και πού να πηγαίνει, άραγε; Ας ακολουθήσω αυτό το μαύρο λάστιχο!»

«Χμμμ... Δύο λάστιχα! Πολύ ενδιαφέρον!»

«Τι είναι αυτό το μισοβάρελο; Ας ανέβω πιο ψηλά...»

«Ααααχχχ... Πρέπει να είναι μπανιέρα!»

«Ωραία μπανιέρα αλλά καθόλου ευρύχωρη, κρίμα!»

«Δεν καταλαβαίνω τι γυρεύει εδώ μια μπανιέρα. Τέλος πάντων, ας πάω να κυλιστώ...»

«Άσε που γέμισε αμέσως λάσπες!»
Οι φίλοι μου έφυγαν αμέσως για να μην τους βρεί ο τσομπάνης.
Ελπίζω να καθάρισε αρκετά γρήγορα το νερό και να μην μας κατάλαβε.
Πάντως ποτέ δεν με ξαναρώτησαν γιατί τον έχω βγάλει Τρόμπα.

6 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Χαχαχαχα το παλιοζαγάρ' την έκανε τη ζημιά τ'πάλι!

Ανώνυμος είπε...

Μα είναι όνομα τώρα αυτό για σκύλο;
Τς τς τς… Εσείς τα νέα τα παιδιά δε σέβεστε κανέναν πια…

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Δημήτρη: χάλια τάκανε το ρεμάλι! Και μετά έκανε πως δεν ξέρει τίποτε. Ο καικαλάς!

Ελάιζα: δυστυχώς (για μένα) ακολούθησα κι εγώ την παλαιά παράδοση των προγόνων μου (η οποία προφανώς κρατάει απ' την Οθωμανική αυτοκρατορία) να δίνουν ατιμωτικά/εξευτελιστικά/υβριστικά ονόματα στους σκύλους τους. Δυστυχέστερα (για τον σκύλο) με δικαίωσε πλήρως.

Ανώνυμος είπε...

Nomen est omen, νεαρέ μου. Το ξέρουν όλοι, ακόμα και ο Αστερίξ.

aKanonisti είπε...

Είναι άρχοντας ωρέ ο σκυλουμπάκος... και το πέρασε για σπά....
Αντί να χαρείς.. που είναι ευφάνταστα καλόβολος.. τον κράζεις διαδικτυακά...

Αίσχος...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ακόμα και οι άρχοντες είναι ολίγον spaζαρχ***ες, καλή μου!