Ο απάνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν...

Τέτοια εποχή πριν 60 χρόνια. Σε ένα βουνό της Πελοποννήσου. Ενα χωριατόπουλο, που βόσκει τις κατσίκες του, ακούει πυροβολισμούς στο λαγκάδι από κάτω. Μια σφαίρα ξεστρατίζει και χτυπάει μια γίδα στο λαιμό. Η σφαίρα περνάει από την άλλη, το ζώο μένει έκπληκτο, ακόμα πιο έκπληκτος μένει ο πιτσιρικάς που παίρνει τα γίδια του και τα πάει στο σπίτι. Κάποιον αντάρτη κυνηγάνε τα Τάγματα Ασφαλείας και η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Κυριολεκτικά.
Περίεργος και χωρίς να γνωρίζει το «Curiosity killed the cat», ο 18χρονος πιτσιρικάς (που ήδη απέφευγε να γίνεται ορατός κι από τους μεν κι από τους δε, καθώς οι μεν έψαχναν για πληροφοριοδότες ή θύματα και οι δε για επίστρατους που θα ενίσχυαν τις τάξεις τους) αποφασίζει να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα από ψηλά. Το «κυνηγητό» εξελίσσεται στο λαγκάδι, οι «κυνηγοί» έχουν πιάσει τις πλαγιές, το «θήραμα» τσαλαβουτάει στο ποτάμι. Ράχη-ράχη, ο περίεργος πιτσιρικάς φτάνει ως την εκβολή του ποταμού. Εκεί το «θήραμα» γίνεται ορατό: είναι ένα ανταρτόπουλο 17-18 χρονών. Κυνηγημένο σαν ζουλάπι, πέφτει στη θάλασσα. Οι διώκτες του παγώνουν προς στιγμή. Ενας μπαίνει στη θάλασσα, πιάνει τον απελπισμένο φυγάδα και του κόβει το λαιμό.



Το κράτος επιβράβευσε τον δολοφόνο, διορίζοντάς τον φύλακα των σιδηροδρομικών γραμμών. Σε ένα φυλάκιο σαν κι αυτό ή και αυτό το ίδιο, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι γι' αυτή του την πράξη, ο φονιάς πέρασε 30τόσα χρόνια σηκώνοντας μπάρες και μετρώντας τρένα. Συνταξιοδοτήθηκε και ζει ακόμα... Πολλοί το θυμούνται το περιστατικό στο χωριό αλλά λίγοι το αναφέρουν πια. Η ιστορία είναι αληθινή, ο περίεργος πιτσιρικάς είναι ο πατέρας μου.


Το φυλάκιο ερήμωσε μετά την εγκατάσταση τηλεχειριζόμενων μηχανισμών στις μπάρες. Σκοτώνονταν άνθρωποι στις διαβάσεις των τρένων. ..