Θα τις βρείτε σε όλους τους μικρούς δρόμους και μονοπάτια της Πίνδου. Κυρίως σε αυτά που δεν πολυπερνάει η συνοριοφυλακή.
Για τις πρόχειρες εγχαράξεις ο λόγος. Πολλοί αλβανοί οικονομικοί μετανάστες, που κατεβαίνουν με τα πόδια, χαράζουν με τα κλειδιά (ενός σπιτιού που θα αργήσουν να ξαναδούν, άραγε;) το όνομά τους σε μια περίοπτη μεταλλική πινακίδα. Σαν να λένε «Έφτασα μέχρι εδώ και ήμουν καλά» προς όσους τους αναζητήσουν στο μέλλον, σε περίπτωση που χαθούν. Κάτι που μου θυμίζει το ανέκδοτο από το «Μίσος» με τον τυπάκο που έπεφτε από το μπαλκόνι και όσο έπεφτε έλεγε «Μέχρι εδώ καλά πάμε, μέχρι εδώ καλά πάμε...» γνωρίζοντας ότι το ζήτημα δεν είναι το πώς πέφτεις αλλά το πώς προσγειώνεσαι.
Ο Γκαζμέντ Τάδε από το Μπεράτι, λοιπόν, πέρασε από το σταυροδρόμι Βοβούσας-Περιβολιού με το δρόμο που πάει προς Βάλια Κάλντα και ήταν καλά. Γκαζμέντ, ελπίζω να είσαι ακόμα καλά και να μην έμπλεξες...
