Προχτές, την Κυριακή 11 Νοέμβρη, είπα κατά τις 10.30-11.00 το βράδυ (μετά το ταβερνείο) να περάσω από το ΠΑΣΟΚ να 'δώ τι έγινε. Βγαίνω στη Χαριλάου Τρικούπη, άδεια.
Κατεβαίνω λίγο περ'σότερο, βλέπω κάποιο κόσμο στο φως των προβολέων των ΜΜΕ, ακροβολισμένο με προσοχή αποκλειστικά μέσα στη φωτεινή νησίδα. Έξω από το φως, ούτε ψυχή.
Οι μέτοχοι της ΠΑΣΟΚ ΕΠΕ παρακολουθούσαν με αγωνία τις αρχαιρεσίeς για εκλογή νέου προέδρου του ΔΣ (και CEO επίσης!) αγνοώντας ότι η επιχείρησις είναι κληρονομική και ο πρόεδρος είχε το 55,5% των μετόχών. Μιζέρια, μούδιασμα, ασχήμια και μια βραχνή ντουντούκα που πληροφορούσε τον από πολλού μεταστάντα ιδρυτή του μαγαζιού ότι «Ανδρέα ζεις, εσύ μας οδηγεις!». Ναι, καλά!
Βαρέθηκα και πήγα σε ένα στεκάκι όπου νέοι άνθρωποι έπαιζαν μουσική.
Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι ποθαμένοι με τους ποθαμένους.
15 σχόλια:
Τώρα μετά συγχωρήσεως και με το μπαρδόν , εσύ αυτούς τους λές ζωντανούς;
δ
Σκύλε , μετά την απαραίτητη διευκρίνηση προς την δικαιολογημένη απορία της Δήμητρας ( Μανδαμ Di μπορεί να οφείλετε και στο "περασμένο της ώρας" μιας και της 10.30-11.00 το βράδυ τι ζωντάνια να βρει κανένας :)
απάντα και σε μένα.
Γνώμη μου: Εάν δεν ζούσε ο Αντρέας, ο ψηλός και άχαρος ( πιο άχαρος κι απ τον Κωστάκη τον Σημίτη είναι ο αθεόφοβος)Γιωργάκης θα έψαχνε για δουλειά γραφείου.
Οπότε δικαιολογημένες οι κουρούνες που έσκουζαν έξω από τον τάφο του Μακαρίτη
Γιατί καλέ καπετάνιε, από πρωινό σινεάκ ξεκίνησαν;
υ.γ
πήγα και γώ στο καφενείο των κεφαλοκυνηγών παραπέρα;
ξέρω και ένα ανέκδοτο για τη χλωρίδα και την πανίδα αλλά ντρέπομαι να το πω.
δ
Ρίξτο και μην μασάς τίποτε :)
Παρεμπιπτόντως ο μόνος κεφαλοκυνηγος εκεί μέσα είμαι εγώ χαχαχαχα
Και μετα σου λέει ο σκύλος πήγα σε κάτι ζωντανά!!
η κοκκινουσκουφίτσα παίρνει το καλαθάκι με το φαί και ξεκινάει για τη γιαγιά.
Στο δρόμο βλέπει ένα λιβάδι γιομάτο ανεμώνες
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΤΙ ΩΡΑΊΑ,
και αρχίζει να κόβει όλες ΜΑ όλες τις ανεμώνες.
Το μαδησε το λιβάδι.
Τραλαρο τραλαρό προχωράει, και βλέπει ένα λιβάδι γιομάτο μαργαρίτες.
αααααααααααα τι ωραία λουλούδια, θα κόψω.
Και αρχίζει να κόβει όλες Μα όλες τις μαργαρίτες.
Προχωράει , βλέπει ένα λιβάδι με ζουμπούλια,
Θεεε μου φωνάζει τι ομορφιά
και κόβει όοοοοολα μα όλα τα ζουμπούλια.Τα ξεπάτωσε .
Φτάνει στο σπιτι της γιαγιάς, οπου περιμένει ο λύκος, και της ορμάει για να τη φάει.
-ΑΧ ΚΥΡΙΕ ΛΥΚΕ
του κάνει η κοκκινοσκουφίτσα,
να με φάτε, να με φάτε, αλλά μου κάνετε μία χάρη πρώτα.
-Να σου την κάνω μωρό μου της λέει ο λύκος.
-Να ....του κάνει δειλά η κοκκινοσκουφίτσα, ...επειδή ξέρετε είμαι ....παρθένα, μήπως μπορείτε να το κάνουμε να δώ και γώ πριν πεθάνω πως είναι;
-Ναι αμεε χάρηκε ο λύκος.
Το κάνουνε μιά φορα΄
τρελλάθηκε η μικρή,
-Να το ξανακάνουμε , να το ξανακάνουμε
και βέβαια ο λύκος,
και δόστου
και πάρτου,
σέκος ο λύκος.Ξεράθηκε
ΠΟΙΌ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΔΊΔΑΓΜΑ;
άμα η γυναίκα είναι πουτάνα ..
καταστρέφει
και τη χλωρίδα,
και την πανίδα.
δ
Πάντως μέσα στο συρφετό των κυνηγών είσαι σαν τον Κοροβέση που κάθεται δίπλα απο τον Πλεύρη σε εκπομπή του τριανταφυλλόπουλου.
Καί να περιμένεις και τη σειρά σου να μιλήσεις :))
δημητρα
Εντελώς πασοκικό ανέκδοτο...
Επιπέδου Γιαννόπουλου (για να μην πω: Κουτσόγιωργα)
Πασοκικό;;;;
ααααααα
εννοείς πως η Μιμή(κοκκινοσκουφίτσα)κατάστρεψε και τη χλωρίδα (πασοκ )και την πανίδα (παπανδρέου)
δ
ΑΑ η τσουράπω!!
Μπαίνω και τι να δώ: τα λέτε, έχετε βγάλει φοντανάκια και κρασί μαλαγουζιά, λέτε και ανεκδοτάκια, μια χαρούλα περνάτε.
@ demetrat: ζωντανούς εννοούσα αυτούς στις δύο κάτω φωτογραφίες, που παράγουν πολιτισμό κι όχι που τρώνε από τα έτοιμα και τα σπάνε στα ... πώς τα 'λεγε ο μακαρίτης ο Βαγγέλας, που τον αναφέρατε κιόλα... α, ναι! στα πνευματικά κέντρα.
Καί γω αυτούς εννοούσα.
Γιά τους άλλους ούτε που μου πέρασε το μυαλό να τους σχολιάσω.
Δε τα ξέρεις αυτά;
άμα λειπ ο σκύλος, χορεύουν τα ποντίκια.
δ
Ζωντανοί, ζωντανότατοι! Αντί να πάνε κυριακάτικα να παίξουν για το μεροκάματο, ήρθαν σε έναν άγνωστό τους χώρο, κατόπιν πρόσκλησης ενός φίλου, και έπαιξαν τσάμπα, για την πλάκα τους και την χαρά τους. Και μετά χορεύαμε σαν τις αρκούδες!
Tι να σου πω.
Μπορεί να φταίει το χρώμα
μπορεί να φταίει το φλού
Μακάρι , ο χορός απελευθερώνει τους κολλημένους.
δ
Ακούστηκε κάπως, αλλά δεν εννοώ εσάς.
δ
Α, χαλλλαρά!
Και εμάς να εννοούσες, δεν θα 'χες άδικο.
Χορεύουνε οι σκύλοι?
(Το είχε θέσει πρώτος ο Ρολάν Μπαρτ, σε συνέντευξη στην Τατιάνα)
χα!
Δημοσίευση σχολίου