Στον Μπελοκομίτη, αν δεν με απατά η μνήμη μου με το γνωστό γερμανό δρα Αλτσχάιμερ. Στη στενή κοιλάδα, που έγινε λίμνη, ακριβώς μπροστά, ήταν το μυστικό αεροδρόμιο του ΕΛΑΣ, στο οποίο προσγειωνόταν τις νύχτες μέχρι και δικινητήριο βομβαρδιστικό. Τις ημέρες, οι Γερμανοί έψαχναν μανιωδώς, καθώς είχαν ακούσει το αεροπλάνο να προσγειώνεται και να απογειώνεται, αλλά δεν εύρισκαν τίποτε. Μόλις ξημέρωνε, οι χωρικοί κάλυπταν το διάδρομο με δέντρα, θάμνους, μέχρι και με θημωνιές.Τρίτη 6 Μαρτίου 2007
Ανατολή στη λίμνη Πλαστήρα
Στον Μπελοκομίτη, αν δεν με απατά η μνήμη μου με το γνωστό γερμανό δρα Αλτσχάιμερ. Στη στενή κοιλάδα, που έγινε λίμνη, ακριβώς μπροστά, ήταν το μυστικό αεροδρόμιο του ΕΛΑΣ, στο οποίο προσγειωνόταν τις νύχτες μέχρι και δικινητήριο βομβαρδιστικό. Τις ημέρες, οι Γερμανοί έψαχναν μανιωδώς, καθώς είχαν ακούσει το αεροπλάνο να προσγειώνεται και να απογειώνεται, αλλά δεν εύρισκαν τίποτε. Μόλις ξημέρωνε, οι χωρικοί κάλυπταν το διάδρομο με δέντρα, θάμνους, μέχρι και με θημωνιές.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Οχι ακριβώς στον Μπελεκομίτι αλλά σε μια περιοχή που τώρα είναι λίμνη
Στο Μπελοκομίτη ήμουν εγώ, όχι τ' αεροδρόμιο.
Ο Μπελοκομίτης, σκυλάκο, όχι το Μπελοκομίτη. Το χωριό του παππού μου…
Διόρθωση, λοιπόν!
Τα Χριστούγεννα που ο τόπος γέμιζε ξένους, ο Μπελοκομίτης τυλιγόταν σε μία θαλασσί ομίχλη, σαν να τους περιφρονούσε. Ομόρφαινε. Μυστικά και ήρεμα. Δεν ξέρω να βγάζω φωτογραφίες, κάθε φορά που προσπαθούσα ο Μπελοκομίτης κρυβόταν πίσω από την ομίχλη. Αν ήξερα τι έπρεπε να κάνω, ίσως μπορούσα να τον φωτογραφίσω.
Ο παππούς μου πέθανε το 2007. Δεν ξαναπήγα. Αλλά ένας όμορφος σκυλάκος ήρθε στη ζωή μου απροσδόκητα κρατώντας στο στόμα του τη φωτογραφία που δεν μπόρεσα να βγάλω. Σ’ ευχαριστώ, σκυλάκο…
Ποιος κόβει τα σχόλια; Ο σκύλος; Ο ιδιοκτήτης του; Ο blogger;
Όχι εγώ, πάντως, Ελίζα. Το είδα στην αλληλογραφία μου αλλά προφανώς το έγραψες την ώρα που ήταν πεσμένος ο blogger και δεν ανέβηκε.
Σ' ευχαριστώ, εννοείται, για τα καλά λόγια που περιείχε.
Δεν πειράζει, άλλωστε για σένα ήταν.
By the way, Ελάιζα, σκυλάκο, όχι Ελίζα. “They call me The Wild Rose, but my name was Elisa Day.” Ένα προβληματάκι με τα ονόματα το ‘χεις.
Δημοσίευση σχολίου