Ροδόπη, δάσος Ελατιάς

Στα ορεινά του νομού Δράμας. Βουνό, χωματόδρομος να σου φεύγουν τα σφραγίσματα, και πολλή δροσιά. Το δρομολόγιο δεν το θυμάμαι, θυμάμαι μόνο 70 χλμ σε δασικό δρόμο. Και γκάπατις-γκούπατις! Α, και μπήκαμε από τα Θερμιά. Ωραίον μέρος! Άλλες πληροφορίες εδώ, εδώ, εδώ και για πολύ σκληρούς/ές εδώ!

Εδώ, μόνο υλοτόμους βρίσκεις. Εσύ ζορίζεσαι με το 4Χ4 κι αυτοί περνούν με κάτι αυτοκίνητα, που θα 'πρεπε να αναπαύονται στις μάντρες εδώ και δεκαετία. Ζουν σε αυτοσχέδιες καλύβες, όπως η εικονιζόμενη, ή σε παλιά λεωφορεία, όπως αυτό.


Το μόνο όχημα που θα συναντήσετε είναι κάνα UNIMOG 20ετίας (και βάλε!) το οποίο τραβάει κορμούς. Σεβαστείτε το!

Το δασικό χωριό της Ελατιάς. Σε πρώτο πλάνο τα δύο πρώην μου. Επωλήθησαν!

Τη θέα και την αίσθηση ελευθερίας δεν μπορώ να σας την περιγράψω. Δείτε και κρίνετε.

Παντού, έχει μικρές πηγές, όπως αυτή εδώ, λίγα χιλιόμετρα πριν το δασικό εργοτάξιο του Φρακτού. Αυτήν βλέπαμε και γελάγαμε με τα παθήματα μερικών-μερικών.