Είμαστε, που λέτε, κατασκηνωμένοι στην Κερκίνη και λέμε να κινήσουμε να φύγουμε. Μόλις τα έχουμε πακετάρει και φορτώσει όλα στο αυτοκίνητο, να σου κι ο λεγάμενος που πάει να πάρει το λουτρό του, στη λίμνη. «Ρε καλέ μου, ρε χρυσέ μου, γύρνα να φύγομε κάποια στιγμή!», τίποτα αυτός! Πλατσούριζε με χάρη αρκούδας, κυνήγαγε τα παπιά με κομψότητα ιπποπόταμου και όταν εδέησε να βγει, ήθελε άλλη μιαν ώρα να στεγνώσει. Άσε που μετά σκυλοβρωμάει...
7 σχόλια:
Γειά σου Τρόμπα μεγάλε!
Έτσι, και να τινάζεσαι μέσα στο καινούργιο αμάξι, να μάθει αυτός! :)
Μπα, στο καινούργιο κάθεται πίσω-πίσω και τσαντίζεται. Όταν ταξιδεύομε θέλει να βάζει την κεφάλα ανάμεσα στα καθίσματα οδηγού-συνοδηγού για να εισπράττει χάδια. Κάτι θα κάνω και σ' αυτό, διότι τα πίσω καθίσματα πτύσσονται και εξαφανίζονται.
τον θέλω.
τώρα.
και δεν βρωμάει.
κάνετε τεράστιο λάθος!!!!
έχει αυτήν την αριστουργηματική μυρωδιά προβατίλας-μωρουδίλας...
και πλατσουρίζει σαν κουτάβι, ξέρω - ξέρω και τώρα μας γελάει!!!με την ροζ του γλώσσα :))))
έχασα κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.
εσείς φταίτε.
Ο Τρόμπ, σκυλοβρωμάει κυριολεκτικά, όποτε βραχεί. Ακόμα κι όποτε τον λούζω με το ειδικό για σερνικά σκυλιά σαμπουάν. Αλλά μετά μια ώρα μοσχοβολάει ο κερατάς. Ναι, με λίγη μωρουδίλα, στην κεφάλα του!
Και μην μου κάνετε εμένα ότι παρασυρθήκατε... Του κουνάγατε την ουρά σας!
ομολογώ!!!!!!
Όποτε δει νερό, μεγαλύτερο του κουβά, ορμάει ασυγκράτητος! Και τότε βλέπεις μια ευτυχή μουσκαρουκεφαλή να σκίζει τα κύματα...
να σας εξομολογηθώ τώρα κάτι;
ο δικός μου, μόλις τον πλησιάσει το κυμματάκι, οπισθοχωρεί κλαίγοντας......
όμως, όταν μία φορά τον είχα βγάλει βόλτα ξημερώματα και με πλησίασε κάποιος με όχι και πάρα πολύ καλές προθέσεις, του χύμηξε και τον δάγκωσε σε dt χρόνο.
δεν είναι δειλός λοιπόν!!!
κάποιο παιδικό τραυματάκι θα έχει με την θάλασσα...
τον βρήκα μεγαλούτσικο βλέπετε.
Δημοσίευση σχολίου