Θα τις βρείτε σε όλους τους μικρούς δρόμους και μονοπάτια της Πίνδου. Κυρίως σε αυτά που δεν πολυπερνάει η συνοριοφυλακή.
Για τις πρόχειρες εγχαράξεις ο λόγος. Πολλοί αλβανοί οικονομικοί μετανάστες, που κατεβαίνουν με τα πόδια, χαράζουν με τα κλειδιά (ενός σπιτιού που θα αργήσουν να ξαναδούν, άραγε;) το όνομά τους σε μια περίοπτη μεταλλική πινακίδα. Σαν να λένε «Έφτασα μέχρι εδώ και ήμουν καλά» προς όσους τους αναζητήσουν στο μέλλον, σε περίπτωση που χαθούν. Κάτι που μου θυμίζει το ανέκδοτο από το «Μίσος» με τον τυπάκο που έπεφτε από το μπαλκόνι και όσο έπεφτε έλεγε «Μέχρι εδώ καλά πάμε, μέχρι εδώ καλά πάμε...» γνωρίζοντας ότι το ζήτημα δεν είναι το πώς πέφτεις αλλά το πώς προσγειώνεσαι.
Ο Γκαζμέντ Τάδε από το Μπεράτι, λοιπόν, πέρασε από το σταυροδρόμι Βοβούσας-Περιβολιού με το δρόμο που πάει προς Βάλια Κάλντα και ήταν καλά. Γκαζμέντ, ελπίζω να είσαι ακόμα καλά και να μην έμπλεξες...
7 σχόλια:
Μακάρι.
Μακάρι να είναι καλά το παλικάρι και να μην το δούμε σε καμιά λίστα στο Γκάζι για τους πρόσφυγες που έφυγαν νωρίς.
Ναι, είδα τη Λίστα και μου 'φυγε το κλαπέτο! Είδες πόσοι είναι οι νεκροί των ελληνικών συνόρων; Άλλο να το ξέρεις γενικά κι άλλο να τους βλέπεις μαζεμένους. Μιλάμε για πόλεμο!
άστα να πάνε σκύλε...
Μωρέ, νικολάκη μ', εγώ τα αφήνω να πάνε. Αλλοι δεν τους αφήσαν να πάνε. Και πήγαν καλιά τους...
Το σκέφτομαι το ξανασκέφτομαι και λύση δε βρίσκω! Η ζωή εξαρτάται από το γεωγραφικό μήκος και πλάτος που θα σε σπείρει ο πατέρας σου..
Ακριβώς, πί μου! Μόνη πρόνοια είναι να του κάνει η μάνα τσαχπινιές και νάζια και να τον παρασύρει σε άλλα σύνορα, προκειμένου να του κάτσει!
Αν και, όπως θα ξέρεις, τα παιδιά μεταναστών, που έχουν γεννηθεί στην (μη χέσω!) χώρα της φιλοξενίας, δεν έχουν ούτε καν δικαίωμα στην ιθαγένεια...
Δημοσίευση σχολίου