Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Φτού σου, γκαντεμιά!


Έσπασα το σκελετό των γυαλιών μου, που χρησιμοποιώ για τον υπολογιστή καθώς έχουν μειωμένη μυωπία. Κι έχω μείνει με τα γυαλιά, που χρησιμοποιώ για το οδήγημα και το δρόμο και έχουν τους πλήρεις βαθμούς μυωπίας μου. Όσο μεγαλώνω, τόσο πιο περίπλοκες γίνονται οι αισθήσεις μου. Παλιά έβλεπα, άκουγα, μύριζα. Τώρα βλέπω «εάν...», ακούω «εφόσον...» και μυρίζω «σε περίπτωση που...». Γκρρρρρ....

10 σχόλια:

ΠανωςΚ είπε...

Δεν μπυράζει.
Κάποιοι λένε όσα λιγότερα αντιλαμβάνεσαι, τόσο πιο κοντά στο συναίσθημα της μακαριότητας φτάνεις.
Και στην τελική, μπορεί να σε κάνουν και ταινία, "Δεν βλέπω τίποτε, δεν ακούω τίποτε, ΝΟ2".

demetrat είπε...

Eξ άλλου τόπε και ο ζέεεερος στα
ζωνιανά.
Εγώ είμαι
τσε στραβός
τσε κουφός.
από αφή πως πάμε;
δ.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Πανωκάτε: Λες να φτάνω στη Νιρβάνα;

Δήμητρατ: από αφή; ε, στα τυφλά γράφω, κάνα ποντίκι πιάνω. να διούμε...

demetrat είπε...

μήπως ακούς και καμπάνες;

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Για τη βαρηκοϊα που κουβαλάω, θα χρειαζόμουν καμπάνα σαν αυτές του Μεγάλου Πέτρου.

Kapetanios είπε...

Ρε συ!!!!
Εσύ δεν βλέπεις τίποτα!!!!!!
(χιχιχιχι)

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Μα δεν γλιέπω την τύφλα μου, σου λέω!
Γι' αυτό έβαλα τις φλου-κουνημένες φωτογραφίες. Όλα έτσι πάνε γύρω μου!

vasikos metoxos είπε...

Καταπληκτικές φωτογραφίες!!!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Αυτές; Στις πουλάω! Τι βασικός μέτοχος είσαι...

παράλληλος είπε...

Επιτέλους! Ωραίες φωτογραφίες!
Φλου αρτιστίκ!