Σήμερα το μεσημέρι, εκεί που έπινα καφεδάκι με το αρχαιότερον των λινκς μου, μου επέστησε την προσοχή σε ένα περιστέρι. Το οποίο βολτάριζε στον π(ρ)εζόδρομο με την κόρα από μία φέτα ψωμί, περασμένη στο λαιμό του, σαν εκείνα από τα
λουλουδένια κολιέ, με τα οποία σε καλωσορίζουν στα νησιά τους οι Χαβανέζοι.
16 σχόλια:
Τεράστιο ωρέ το πουλί!!!!
Μπορούσε να πετάξει????
Μήπως του το πέρασε κανένα άλλο κολάρο???
Με προβλημάτισες σκυλούμπα....
γιατί άραγε να μάλλωσαν τα πουλια???
:-)))))
το πουλί πουλί δεν έχει
και κουλούρι απού το έχει
(παλιά ΜεΣΣοποτάμια παροιμία)
g r
μπας και γύριζε από καμιά ολυμπιάδα πτηνών με έπαθλο ψωμί;
Για πρεζέμπορας περιστεριών μου κάνει, δεν το βλέπεις το μάτι του το αγριεμένο; Γύρευε σε τι την έχει εμποτίσει την κουμούτσα! Ελπίζω να μην αγόρασες τίποτα απ΄αυτό ε;
Χαχα!
Απαπαπα, ψωνίζω εγώ καναβούρι;
μωρέε άλλος λάλησε με φαίνεται, και βλέπει το πουλί χαβανέζα!!!
δ
χαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!
Μήπως του έδωσε ο Κακλαμάνης το χρυσό ψωμί της πόλης; Ικανό τον έχω!
Δήμητρατ: καλά, εγώ έχω λαλήσει από καιρό! Αλλά δεν κρεμάω ψωμιά στο λαιμό μου, να κάνω την ποικιλία!
Εκομπάπλ: μπάαα, αυτός δεν δίνει του αγγέλου του νερό! Και τα περ'στέρια δεν ψηφίζουν...
Cok guzel!
Μηπως φοράς χαβανέζικο μαγιώ, σκυλούμπα .. στην γνωστή πισίνα????
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Όχι κάνει το Μαγκάρετ στα κύματα της γνωστής πισίνας, και το περιστέρι του κάθεται στον ώμο .
:))))
"... κάποτε ήμουνα όμορφη πολύ και με φωνάζανε πουλί ... !"
Ανοιξη: Τα πουλιά... ξεχύνονται στους δρόμους.
οτινάναι
αλλά ωραίο οτινάναι
g r
Άντε, ρε πονηροί!
Μαγιό χαβανέζικα; Ναι, μου αρέσουν...
Τουλάχιστον δεν ήταν πράσινο να φωνάζει «καταστροφή καταστροφή».
Δημοσίευση σχολίου