Αν εξαιρέσομε τις αλογόμυγες, οι οποίες ελλείψει αλόγων, προσεγγίζουν το αμέσως επόμενο μεγαλύτερο θηλαστικό (guess who!) και το τσιμπάνε σαδιστικά, το ηλιοβασίλεμα είναι μία όαση γαλήνης.
Το σπιτάκι αυτό, απέναντι από το «Καταφύγιο Βάλια Κάλντα» το βλέπω χρόνια και το καμαρώνω. Ούτε ξέρω τίνος είναι, ούτε και με νοιάζει, να το χαίρεται ο άνθρωπος. Στο Panoramio, το βρήκα και σε χειμερινή αμφίεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου