Όπου βλέπεις πολλούς γλάρους σε παραθαλάσσιο ουζάδικο, μην περιμένεις σοβαρούς μεζέδες! Αντί να τους φάνε, οι πελάτες τους ρίχνουν στα π'λιά, για να χαζέψουν. Ανατολική Θεσσαλονίκη 1994
Α, ΠανωΚάτε, δίπλα στο Ινστιτύτ Φρανασαίζ είχε μιαν ωραία φτωχοταβέρνα, του «Ιταλού» με κάτι καφτερά, μα κάτι καφτερά, που τα τρωγες κι έβγαζε ο κ***ς σου φτερά! Υπάρχει ακόμη;
Πανω κάτε , κι εγώ Δυτικές συνοικίες διέπρεψα ( σπόρος, δράκος, ο Γάλλος με τα μηχανάκια κλπ) Ακόμη με θυμούνται. Στην μία περνούσα απ τα καφέ της Επταλόφου. :))) Άσε, εσύ πρέπει να ήσουνα και μικρός τότε .(1983-1987)
Καπετάνιε, εγώ μιλάω για 83-87... Και για το Ινστιτούτο, όχι το Lycee, πώς το λες... Μια γωνιακή ταβέρνα σε κανονικό μαγαζί με τζαμαρία και μια αυλίτσα μπροστά. Δεν ξέρω γιατί τον λέγανε «Τζιοβάνι, ο Ιταλός» αλλά πάντως ελληνικά μίλαγε ο άνθρωπος. Ο ΠανωΚατούλης είναι μικρός αλλά τριανταφυλλένιος. Τα 'χει οργώσει τα μέρη.
Το ίδιο πράμα είναι ρε βαλια κάλτα! Για το λισέ ( είσαι και γλωσσομαθής βλέπω!) και το ινστιτούτο λέω χαχαχα Άσε , τα νιάτα όλα φλώροι είναι :)) Μου κάνανε το μηχανάκι μόδα!!! Ιζι ραϊντερς και η χλίδα σύννεφο. Βρε ουστ!! :)
@ καπετάνιος: όχι και φλώροι τα νιάτα. Κι εμείς παίρναμε μηχανάκια κι ανεβαίναμε Χαλκιδική (650 χλμ, μονορούφι, είχε γίνει η μέση μου τσιμέντο!) και κάναμε τους ήζυ ράιντερς...
@ παπί: μιλάμε το 83-87, εσύ άντε να ΄σουνα δυό χρονώ. Άμαν έτρωγες τα καφτερά του «Ιταλού» θα μας είχαν πάει για κακοποίηση ανηλίκου, βρε!
Τρελαίνομαι για καφτερά, αλλά δεν πιστεύω να με ταίζανε τέτοια στην ηλικία των μείον 1 με 3 χρονών.. :Ρ Πάντως η γιαγιά μου για να ησυχάζω μου βουτούσε την πιπίλα στο τσίπουρο!!χι!Και ο μπαμπάς μας άφηνε να πίνουμε κρασάκι με το φαγητό από μικρά, για να το σηκώνουμε το ποτό αργότερα,λέει, μη μας μεθύσει κανένας μ...άκας!Κάτσε καλά οικογένεια,ε;!
Παπί, εγώ, τα κατάρτια ξέρω ότι είναι μόνο για κρέμασμα! :)) Άμα γεράσω μπορεί να μπω και σε ιστιοφόρο. Εκτός εάν με σουρώσει ο βαλια κάλτα καμιά μέρα ( βοηθούντος και του πανωκάτω ) και με οδηγήσει εκεί δια της βίας. Εγώ δεν είμαι καλός , κακός( και χοντρός ) είμαι κι έτσι δεν χωράω πουθενά :)) Άσε που δεν είμαι τόοοοοσο γέρος για να λέω ιστορίες. Σκύλε κάτι σε ρώτησα ;)
Βαλια καλτα , άμα πάω στα 100 .... θα είμαι κορμάρα ρε :)))
Καιρέ , δεν μπορώ τα κράματα ( ούτε και τα κλάματα) αλουμινίου. Άμα ν’ είχες από ξύλο θα το σκεφτόμουνα. Δεν είδες τον Σανταμ( λες να μας βλέπει τώρα από κει πάνου?), σε Δρύινο(?) του την είχαν κάνει. Όσο να ναι ρε αδερφέ το ξύλο σε φέρνει πιο κοντά στη φύση :) Για το μέγεθος δεν ξέρω, μπορεί( στα κατάρτια) να μην έχει και τόooσο σημασία! ;)
Πω πω, τσακαλοπαρέα μου μυρίζει!Μια χαρά σας βρίσκω όλους! Και που 'στε παιδιά, ψιτ, τώρα που δεν ακούει ο Kapetanios, να τον παίζετε πιο πολύ ρε παιδιά, να του σιάξετε την αυτοεκτίμηση του καημένου του κακού χοντρούλη! :p πι πι!
24 σχόλια:
Βρε την ανατολική Θεσσαλονίκη... Και δεν της φαίνεται, της άτιμης!
Τα 'χουμε πει: όσο καλύτερη η θέα, τόσο χειρότερο το μενού!
Βρε κάτσε καλάαααα :(
όταν έρθεις απ εδώ, σφύρα να σε κυκλοφορήσω. :))
πάνω κάτε ,μην χάσεις ευκαιρία εσύ!!Ζηλιάρη.
Καπετάνιε, είμαι παιδί δυτικών συνοικιών, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Από Γαλλικό Ινστιτούτο και πέρα, χάνομαι!
Ο ΠανωΚάτως κάνει δίαιτα και μένει κέντρο...
Εγώ θα σε ρίξω σύρμα αλλά θα μου πας βόλτα με το φουσκωτό, όχι Αρετσούδες και Καλαμαριές.
Α, ΠανωΚάτε, δίπλα στο Ινστιτύτ Φρανασαίζ είχε μιαν ωραία φτωχοταβέρνα, του «Ιταλού» με κάτι καφτερά, μα κάτι καφτερά,
που τα τρωγες κι έβγαζε ο κ***ς σου φτερά! Υπάρχει ακόμη;
Ταβέρνα του Ιταλού; Τελικά, χάνομαι και πριν από το Γαλλικό ινστιτούτο!
Που χε ταβέρνα ρε σκύλε??
Είχε ένα φάστφουντ δίπλα από ένα σινεμά απέναντι από το λισε.
Και ένα εστιατόριο λίγο παραπέρα!
(1990)
Πανω κάτε , κι εγώ Δυτικές συνοικίες διέπρεψα ( σπόρος, δράκος, ο Γάλλος με τα μηχανάκια κλπ)
Ακόμη με θυμούνται.
Στην μία περνούσα απ τα καφέ της Επταλόφου. :)))
Άσε, εσύ πρέπει να ήσουνα και μικρός τότε .(1983-1987)
Καπετάνιε,
εγώ μιλάω για 83-87... Και για το Ινστιτούτο, όχι το Lycee, πώς το λες...
Μια γωνιακή ταβέρνα σε κανονικό μαγαζί με τζαμαρία και μια αυλίτσα μπροστά. Δεν ξέρω γιατί τον λέγανε «Τζιοβάνι, ο Ιταλός» αλλά πάντως ελληνικά μίλαγε ο άνθρωπος.
Ο ΠανωΚατούλης είναι μικρός αλλά τριανταφυλλένιος. Τα 'χει οργώσει τα μέρη.
Το ίδιο πράμα είναι ρε βαλια κάλτα!
Για το λισέ ( είσαι και γλωσσομαθής βλέπω!) και το ινστιτούτο λέω χαχαχα
Άσε , τα νιάτα όλα φλώροι είναι :))
Μου κάνανε το μηχανάκι μόδα!!!
Ιζι ραϊντερς και η χλίδα σύννεφο.
Βρε ουστ!!
:)
Α η παλιά μου γειτονίτσα,το πρώτο φοιτητικό που νοίκιασα!Τρεις πρωτοετίνες συγκάτοικοι: κόλαση!Αλλά για Ιταλό δε θυμάμαι,είχαμε ταράξει τα ντελίβερι!
@ karetanios
Ιστιοπλοϊα παίζει;Λες να βγούμε γνωστός του γνωστού;!
->"όσο καλύτερη η θέα, τόσο χειρότερο το μενού! ": αυτό πάντως δεν πολυπαίζει νομίζω,αλλά για να το λέει ο σκύλος κάτι παραπάνω θα ξέρει.. ;)
@ καπετάνιος:
όχι και φλώροι τα νιάτα. Κι εμείς παίρναμε μηχανάκια κι ανεβαίναμε Χαλκιδική (650 χλμ, μονορούφι, είχε γίνει η μέση μου τσιμέντο!) και κάναμε τους ήζυ ράιντερς...
@ παπί:
μιλάμε το 83-87, εσύ άντε να ΄σουνα δυό χρονώ. Άμαν έτρωγες τα καφτερά του «Ιταλού» θα μας είχαν πάει για κακοποίηση ανηλίκου, βρε!
Τρελαίνομαι για καφτερά, αλλά δεν πιστεύω να με ταίζανε τέτοια στην ηλικία των μείον 1 με 3 χρονών.. :Ρ
Πάντως η γιαγιά μου για να ησυχάζω μου βουτούσε την πιπίλα στο τσίπουρο!!χι!Και ο μπαμπάς μας άφηνε να πίνουμε κρασάκι με το φαγητό από μικρά, για να το σηκώνουμε το ποτό αργότερα,λέει, μη μας μεθύσει κανένας μ...άκας!Κάτσε καλά οικογένεια,ε;!
Ρε συ, μες θες για θείο σου; Τέτοια οικογένεια έχουτε; θα φέρνω και τον καπετάνιο να μας λέει ιστορίες...
Θείο,ε? Θα το σκεφτώ! ;)
Απο ιστορίες έχουμε θείο Γιώργο ναυτικό, αλλά χίλιοι καλοί χωράνε!
Καλά, αυτό το «χίλιοι» μην το λες! Ρώτα και τον ΠανωΚάτω, που με ξέρει. Θα σου πει «ένας και με το ζόρι»
Εχέμυθος ων, επιβεβαιώνω το όλοι οι καλοί χωράνε, αλλά πέραν τουτου επιστρατεύω την μεγάλη Κατερίνα Στανίση: Συγγνώμη, κύριε (Σκύλε), ποιος είστε;
Στανίση εσύ;
Ρουβά εγώ!
Το Alter Ego σου!
Παπί, εγώ, τα κατάρτια ξέρω ότι είναι μόνο για κρέμασμα! :))
Άμα γεράσω μπορεί να μπω και σε ιστιοφόρο. Εκτός εάν με σουρώσει ο βαλια κάλτα καμιά μέρα ( βοηθούντος και του πανωκάτω ) και με οδηγήσει εκεί δια της βίας.
Εγώ δεν είμαι καλός , κακός( και χοντρός ) είμαι κι έτσι δεν χωράω πουθενά :))
Άσε που δεν είμαι τόοοοοσο γέρος για να λέω ιστορίες.
Σκύλε κάτι σε ρώτησα ;)
Χοντρός; πφφφφφ...
Ούτε 100άρα δεν θα πιάνεις!
Εχω ενα καταρτι για κρεμασμα.Ασχετως μεγεθους..:-)
Βαλια καλτα , άμα πάω στα 100 .... θα είμαι κορμάρα ρε :)))
Καιρέ , δεν μπορώ τα κράματα ( ούτε και τα κλάματα) αλουμινίου.
Άμα ν’ είχες από ξύλο θα το σκεφτόμουνα.
Δεν είδες τον Σανταμ( λες να μας βλέπει τώρα από κει πάνου?), σε Δρύινο(?) του την είχαν κάνει.
Όσο να ναι ρε αδερφέ το ξύλο σε φέρνει πιο κοντά στη φύση :)
Για το μέγεθος δεν ξέρω, μπορεί( στα κατάρτια) να μην έχει και τόooσο σημασία! ;)
Πω πω, τσακαλοπαρέα μου μυρίζει!Μια χαρά σας βρίσκω όλους!
Και που 'στε παιδιά, ψιτ, τώρα που δεν ακούει ο Kapetanios, να τον παίζετε πιο πολύ ρε παιδιά, να του σιάξετε την αυτοεκτίμηση του καημένου του κακού χοντρούλη! :p
πι πι!
Δημοσίευση σχολίου