από τότε που η Άννα Βίσση έβγαλε το άσμα-σταθμό στην ιστορία της μουσικής ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΝΑΫΛΟΝ... σόρρι αγαπητέ, αλλά το μυαλό μου πήγε στο άσμα και όχι στο αρνί και στα αθώα φυλλαράκια.
Και τώρα σε ερωτώ, εγώ φταίω που με έχει συγκλονίσει αυτός ο εξαιρετικός στίχος; (δεν είναι τίποτα, μάλλον ηλίαση...)
Τι μου θύμησες βρε σκυλούκο... Πάσχα του '93 και μας έχει παραχωρήσει μια συγγενής ενός φίλου το σπίτι της στο Πήλιο. Ο καιρός μια από τα ίδια με το φετεινό. Δεν είχαμε νάυλον να απλώσουμε και βάλαμε την ψησταριά μέσα!!! Φαντάζεσαι τι έγινε στο σπίτι... Όταν πήγε σπίτι της κάποια στιγμή, μας απαγόρευσε και να ξαναπεράσουμε από την Τσαγκαράδα. Τι μυαλά κουβαλούσαμε κι εμείς όμως!!
Με βροχή και νάϊλον φύλλα για να μην νοθευτεί το αρνί...
14 σχόλια:
Αυτό δεν είναι νάϋλον λέμε, είναι τοπίο στην ομίχλη.
(τρώμε και τα σχόλια τώρα;)
Έχει, όμως, το κάτιτις του.
Όχι σχόλια δεν τρώμε. Μου τ' απαγόρεψε ο διαιτολόγος: «θα τρώς αυτά που σούπα και χωρίς σχόλια!» είπε.
από τότε που η Άννα Βίσση έβγαλε το άσμα-σταθμό στην ιστορία της μουσικής
ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΝΑΫΛΟΝ...
σόρρι αγαπητέ, αλλά το μυαλό μου πήγε στο άσμα και όχι στο αρνί και στα αθώα φυλλαράκια.
Και τώρα σε ερωτώ, εγώ φταίω που με έχει συγκλονίσει αυτός ο εξαιρετικός στίχος;
(δεν είναι τίποτα, μάλλον ηλίαση...)
Υπομονή, αγαπητή μου... Θα περάσει. Μην μου αγχώνεστε και είστε σε ευαίσθητη κατάσταση...
"Μούρη από νάυλον" έπρεπε να λέγεται το τραγούδι αλλά έχε χάρη που είναι μανούλα και γιορτάζει!!!
Ο Χριστός και η μάνα του!!!
Η Μετεωρίτης έμαθε να πληκτρολογεί τα διαλυτικά!
Καλημέρα σκύλε.
Ελπίζω να χωνέψατε αρνί
και όχι πλαστικό.
Μην πειράζουτε τη διπλομανούλα, ρέι!
Παν: το αρνί δεν πρόλαβε να ακουμπήσει το ταψί, για να καταλάβεις. Και το γνωστό κτήνος έγκωσε από τις σπάλες και τις κοκκάλες!
Πλαστικό+Αρνι; Τον Σβατσενέγκερ φάγατε;
μπααα., αυτό μάλλον ειναι το αρνι του φιλτάτου αυγούστου, και δεν είναι σίγουρο άν το φάγανε αυτοί;
δ
Όχι, βρε! Την Πάμελα Άντερσον. Νοστιμούλα. Μπουκιά και συχώριο ήτανε...
Α, τελικά δεν φάγατε αρνί δηλαδή... Στήθος από κοτόπουλο φάγατε (ουστ κάφρε, σεξιστή!)
Τι μου θύμησες βρε σκυλούκο... Πάσχα του '93 και μας έχει παραχωρήσει μια συγγενής ενός φίλου το σπίτι της στο Πήλιο. Ο καιρός μια από τα ίδια με το φετεινό. Δεν είχαμε νάυλον να απλώσουμε και βάλαμε την ψησταριά μέσα!!! Φαντάζεσαι τι έγινε στο σπίτι... Όταν πήγε σπίτι της κάποια στιγμή, μας απαγόρευσε και να ξαναπεράσουμε από την Τσαγκαράδα. Τι μυαλά κουβαλούσαμε κι εμείς όμως!!
Με το δίκιο της!
Δημοσίευση σχολίου