Νυμφαίο Φλώρινας, Μάρτης 1999. Έχει πέσει ξαφνικός χιονιάς και οι αληταρίες σκύλοι δυσκολεύονται. Ωστόσο, το πάθος καίει ακόμη και σε πολικές θερμοκρασίες. Ο λεβέντης αλήτης φλερτάρει την κομψή μαλαμούτ (που δεν χάσκει καθόλου!) με πείσμα και στύλ.
Αυτή δέχτηκε τις κολακείες του και το φλέρτ του, μέχρι που ξανάπιασε χιονιάς. Τότε μπήκε ξανά στο εστιατόριο και βολεύτηκε δίπλα στη μαντεμένια σόμπα. Στο πρόσωπό της διέκρινες ένα χαμόγελο αυταρέσκειας...
3 σχόλια:
Ρε αυτοδιαφημιζόμενε ωε μαντρόσκυλο, αυτή η κούκλα είναι χάσκυ, άντε να 'χει και λίγο μάλαμουτ μέσα της. Πού το είδες το σαμουαγέντ; :))))
Κουκλάρα πάντως. Και ο κοπρίζων επίσης!
Πώ, πώ, τη μαλαμούτιασα την κακομοίρα! Ναι, έψαξα στο google φωτό για samoyed και μου βγήκαν κάτι λουλούδες! Malamut μου 'χανε πει, samoyed θυμόμουνα! Αϊντε, άιντε!
Και τα σομουαγεντ πανέμορφα είναι βρε, κάτασπρα και καλόβολα και εργατικά (τραβούν μαζί με τα μαλαμουτ και τα χασκυ τα έλκηθρα. Είναι όμως λίγο κοντοπόδαρα και χάνουν στις φωτογραφίες. Αλλά έχουν βλέμμα ανθρώπινο!
Δημοσίευση σχολίου