Είπα το καλοκαίρι να αποτοξινωθώ. Να καθαρίσει ο οργανισμός μου. Να κάνω λίγο off, που λένε... Να δω αν αντέχω χωρίς την τσίκνα, αν μπορώ να σκεφτώ χωρίς το γύρο, αν μπορώ να δουλέψω χωρίς το δίπιττο, αν μπορώ να ζήσω χωρίς το σουβλάκι. Και πάω στο Χορευτό και τι βλέπω; Πώς να μην ξανακυλήσω;
5 σχόλια:
αγαπητό σκυλί...
συμπάσχω στην αδυναμία σου και εύχομαι η επόμενη "έρευνα του δελτίου ειδήσεων" - απο Αμερικανούς επιστήμονες βεβαίως, να αποδείξει ότι το ελιξίριο της μακροζωίας είναι το μπυροσούβλακο και το σωσίβιο στην κοιλιά.
ΥΓ με "απ' όλα" - συμπεριλαμβανομένου του τζατζικίου
φταίει σαφώς το όνομα του καταστήματος.
όχι εσείς!
:)
Μα γι' αυτό έγραψα ότι «ξανακύλησα»! Τηρουμένων των αναλογιών (μου) ήταν πανεύκολο να κυλήσω πάνω στο σωσίβιο...
αχ αυτή την εξάρτηση την έχω και γω και κυρίως εδώ στην Πάνω Πόλη έχεις φάει σάντουιτςςςςςςςς;;;;;)
Έχω φάει κάτι σάντουιτς, εργατικά, με δύο σπαλομπριζόλες μέσα, παλιά που είχα ξεμείνει από λεφτά και δούλευα μια βδομάδα σε μια βιοτεχνιούλα στο βαρδάρι. Κόλλλλλλαση!
Τώρα προσφεύγω σε κάτι υποκατάστατα: μπαγκεδόνη και ριζότο...
Δημοσίευση σχολίου