123 ώρες μου πήρε να τα σκανιάρω!

Ένα ζαγάρι λειβαδιώτ΄κο μ' έβαλε να παίξω. Τι να κάνω, ο έρ΄μος ο σκύλος ανταποκρίθηκα.
-----------------------------------------------------------------------------------
Από τις πιο καλογραμμένες αυτοβιογραφίες που έχω διαβάσει. Και ενώ περιγράφει γλαφυρά την ιστορική περίοδο άνδρωσης του ΙRA, είναι από τις λιγότερο αποκαλυπτικές όσον αφορά τον ενδιαφέροντα βίο και την πολυτάραχη πολιτεία του συγγραφέα της.


----------------------------------------------------------------------------------
Πολύ ενδιαφέρων ιστορικός και γράφει εξαιρετικά. Μ' ενδιέφερε αυτό το κομμάτι της ελληνικής ιστορίας, όπως το είδε ένας ξένος...


-----------------------------------------------------------------------------
Ο Τζον Λε Καρέ γράφει θεϊκά! Και παρότι κοντεύει τα 80, το πνεύμα του είναι νεανικό, η ματιά του σπιρτόζικη, η ευρυμάθειά του εντυπωσιακή. Και το σπίτι του στην Κορνουάλη άπαιχτο αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.


---------------------------------------------------------------------------
Πρόσφατα διάβασα (και σύντομα θα ξαναδιαβάσω) και τούτο αλλά χάσατε! Η σελίς 123 σταματά ακριβώς στην πέμπτη τελεία. Αλλά περιέχει την κολοσσιαία λέξη «σύσκατος» και δεν μπορούσα να το πιξελάρω.


-------------------------------------------------------------------------------
Για να διαβάσουτε, κάντε κλικ πάνω στις εικόνες. Α, και προσέχτε διότι με αυτές τις ηλεκτρονικές εν μέρει αναπαραγωγές γνωστών κοπιραϊτεμένων έργων, κινδυνεύουμε να κάψουμε τ΄αμπέλι μας ούλοι!

Νταξ'; Το κέρδισα το μούχταρο;

«Οκ, η ψυχή μας είναι το όνομά μας»

Αλλά τα περιστέρια, που δεν ξέρουν ανάγνωση, συνέχισαν να ανακουφίζονται πάνω στο κατά τα άλλα πολύ ταιριαστό όνομα του προποτζή!

Τσικ-Του-Τσικ-νοπέμπτη σήμερα.

. Πού να τηνε πάω, να τηνε ψήσω, πού 'ναι λαχταριστή και ζουμερή και θα πέσουν οι λιμάρηδες να μου τηνε φάνε;

Μαντάμ Ορτάνς (παλιός τίτλος: Μια ντάλια παχουλή)

Χωρίς λόγο, απλά γιατί σήμερα έχει όμορφη λιακάδα και φόρεσα καινούργιο πουκάμισο και θέλω να 'χω τα κέφια μου.

Τα θέτε και τα λέτε ή έτσι σας τα 'παν;

Σπάνια βλέπεις πια προτομές που να μην φέρουν στολή. Οι νεκροί από εργατικά ατυχήματα σαν να μην αξίζουν τη μνήμη της κοινότητάς τους. Οι μη ένστολες προτομές είναι συνήθως γηραιοί γιατροί, δικηγόροι ή τοπικοί πολιτευτές που έκαναν κάτι για την τοπική κοινωνία. Βαδίζω στην παραλία των Καμμένων Βούρλων, πριν κάτι μήνες, και βλέπω μία ένστολη προτομή. Η νεότητα του απεικονιζόμενου είναι εξοργιστικά αδικοχαμένη. Πρόκειται για το νεαρό καταδρομέα Βασίλη Ραχούτη που χάθηκε στο «Σαμίνα», προσπαθώντας να σώσει κόσμο, και που προφανώς καταγόταν από 'δώ. Αλλά η πινακίδα τον αδικεί.

Ο Βασίλης Ραχούτης δεν ήταν εθελοντής, όπως μας σκότιζαν προολυμπιακά τα μυαλά. Ούτε γιαγιάδες περνούσε απέναντι στον δρόμο, ούτε μάζευε ρούχα για τους αστέγους. Ήταν ένα γενναίο παληκάρι, που κατά τη στιγμή του δυστυχήματος επέδειξε αυτοθυσία, ψυχραιμία και αλληλεγγύη και προσπάθησε να σώσει και άλλους εκτός από τον εαυτό του. Το τελευταίο δεν το κατάφερε. Εκείνη την περίοδο, όμως, κυνήγαγαν κορόιδα, πουλώντας το παραμύθι του εθελοντισμού. Και σαν τέτοιο αντιμετώπισαν το παληκάρι και το βάφτισαν μετά θάνατον εθελοντή. Λες και ήταν πρόσκοπας ή κανένας καμικάζι...

«Καημένε, Αθανασόπουλε, τι σου 'μελε να πάθεις!»

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΔΕΗ ΑΕ, Τάκη Αθανασόπουλο, στη φωτογραφία βλέπετε τσιμινιέρες, παγωμένες, φυσικά! Ο αθεόφοβος είπε ότι τα φουγάρα των θερμοηλεκτρικών εργοστασίων δεν βλάπτουν διότι εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα, σαν κι αυτό που έχει η μπίρα και η κοκακόλα!
Τι πίνει ο παίκτης και δεν μας δίνει; Σίγουρα, πάντως, όχι αεριούχα!
Για του λόγου το αληθές, εδώ κι εδώ!

Καιρός για εκδρομές.

Ένα τέτοιο ωραίο δωμάτιο θα το βρείτε στο Βιγλάτορα στα Άνω Πορρόια Σερρών. Το πρόγευμα δεν πρόλαβα να το φωτογραφίσω.

«Με φάγατε, σκυλιά!»

Είπεν ο κοπρίτης, ξεχνώντας πως και αυτός σκύλος ήτο!

Ο γατούλης της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης

Πήγα προψές στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, που χάρη στην κινητοποίηση των περιοίκων πριν ενάμιση χρόνο γλίτωσε την κατεδάφιση, και μετά χαράς διαπίστωσα ότι απέκτησε ιδιόκτητο γατί.

Εκλογές στους δικηγόρους χτες και σήμερα...

...και κάποια ρεμάλια των Εξαρχείων αναμόρφωσαν δημιουργικά τις αφίσες. Αντε και στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, με το καλό!

Σκύλαρος με τακτική

Δεν ξέρω αν έχει όνομα, ξέρω όμως πού συχνάζει. Τον βλέπω συχνά στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου.

Τα μεσημεράκια, αν δεν την έχει πέσει στον ήλιο, την αράζει στην είσοδο του μετρό. Όλο και κάποια τυροπιτούλα θα τσιμπήσει, από κάποιον που μπαίνει μασουλώντας εκεί που απαγορεύεται το φαγητό.

Και πέρα από τις τυρόπιτες, θα τσιμπήσει και κάνα χαδάκι.

Λουλούδια

Άνευ λόγου, έτσι για να γλυκάνει λίγο το μάτι μας και η ψυχή μας. Πέρυσι τον Ιούλιο, στην Περδικόβρυση Αιτωλοακαρνανίας.

Οι μάνες

Είναι από πάντα εδώ. Με τα καλά τους και τα άγχη τους. Με τις καλές τους προθέσεις που μας δυσκολεύουν τη ζωή. Και ξαφνικά φεύγουν*. Και τώρα ποιός θα μας γκρινιάζει;

Όχι, η εικονιζόμενη, που της εύχομαι να ζήσει σαν τα Τζουμέρκα και να χαρεί και δισέγγονα. Ούτε η δική μου, που γκρινιάζει σαν καλοκουρδισμένο ρολόι...

Παγωτό νεράτζι

Χειμερινή σπεσιαλιτέ του Ζωγράφου, Αττικής. Σερβίρεται κατευθείαν από το δέντρο.

Κλειστά σήμερα τα σχολεία

«Κι εμείς που πήγαμε, τι είμαστε, βόδια;». Περτούλι, Οκτώβριος 1986.

Αράχωβα έγινε η Αραχώβης!

Μικρά είναι, τελικώς, η απόστασις μεταξύ της Αραχώβης και της οδού Αραχώβης. Μόνον χρηματική.

Παγ(κ)άκι

Στην πλατεία Εξαρχείων...

Το βράδυ του Σαββάτου

Ακόμα και η πλατεία Εξαρχείων έδειχνε όμορφη.

Μαύρα κοράκια με νύχια PVC

Τα περιστέρια τα σιχαίνομαι για περισσότερους από έναν λόγους. Καλά τα λένε «ποντίκια τ' ουρανού».


Χτες, όμως, διαπίστωσα ότι κάποιος τα σιχαίνεται πιο πολύ κι από μένα! Και έβαλε πλαστικά κοράκια στην κουπαστή των μπαλκονιών του, για να τα φοβίζουν.


Μα πού πουλιούνται πλαστικά κοράκια;

Επιτέλους, είδαμε και μιαν άσπρη μέρα!

Καλά τα 'λεγε ο κύριος Αλογοσκούφης! Εμείς φταίμε που δεν τονε πιστεύαμε!

Κρύο, καιρός για τρίο!

Κοίτα να δεις γκαντεμιά: τώρα που έχομε λεφτά για αλυσίδες (αυτοκινήτου), έχομε δεθεί με αλυσίδες (με τη δουλειά).

Ζ'γκαντάμπζυξ'!

Να παγαίναμε, λέει, καμιά βόλτα πάλι στη Γκιώνα, ε;

Κρύο

Καιρός για σπίτι!

Οι κοκκινοκέφαλες

Οι φιλενάδες μου, ανήμερα της απεργίας και παραμονές του Αγίου Βαλετόσακιάλλατόσα, εμφανίστηκαν με κόκκινο μαλλί.

Πούντιασ΄η τσιμινιέρα, χτες.

Πρωτοπορία η νέα γενιά, όπως πάντα. Και να φεύγει μπροστά γρήγορα, ενώ οι συνδικαλιστές ακολουθούν ασθμαίνοντες.


Ο πολυμήχανος μικροπωλητής προσαρμόστηκε αστραπιαία να ικανοποιήσει τη ζήτηση. Και ξεπούλησε τις ντουντούκες!

Απεργία γενική αύριο.

Μην το ξεχάσετε, ε;

Πάγκακος Πάγκαλος

Όταν ο Πάγκαλος μαίνεται κατά του Αλέξη Τσίπρα, αποκαλώντας «μαγαζάκι» το ΣΥΝ και ο Γιώργος Παπανδρέου εγκαλεί το Συνασπισμό ότι αφήνει τη Δεξιά να αλωνίζει, ε, και να μην το θες, θα τονε συμπαθήσεις στο τέλος τον Αλέξη και το κόμμα του!

Βγάλε τον παπού απ' τη ντουλάπα!

Διαβάζω στην «Ελευθερία» της Λάρ'σας ότι το 4ο δημοτικό σχολείο της πόλης αποφάσισε να καλέσει τους παπούδες της γειτονιάς να διαβάζουν παραμύθια στα πιτσιρίκια. Και μου έφτιαξε το κέφι!
Αντί να παρκάρουμε τον παπού στον προθάλαμο του νεκροταφείου τον κάνουμε κοινωνικά χρήσιμο και παραγωγικό, χωρίς φυσικά να τονε ξεζουμίζουμε!

Πρώτο τραπέζι πίστα

Γλυκός ο πρωθυπουργικός θώκος, ωραίος κι ο αρχιεπισκοπικός θρόνος αλλά εγώ τούτο το καρεκλάκι, κάτω από την ελιά, το θεωρώ το ωραιότερον του κόσμου. Κι ας μου πέφτει και μικρό...

Μαθήματα υπακοής

«Σήκω!»

«Κάτσε!»

Μετά το Θέμο, προσπαθούν να παγιδέψουν κι άλλον!

Διαβάζω στα «Νέα» ότι ο Θέμος Αναστασιάδης καταγγέλει σκευωρία εις βάρος του. Όντως, έτσι πρέπει να 'ναι. Σήμερα, που πέρναγα από τη Μαυρομιχάλη, είδα ότι κάποιος σπέρνει χάρτινα καρότα, προσπαθώντας προφανώς να ξαναπαγιδεύσει τον Roger Rabbit, άλλον έναν σοβαρό τύπο που του αρέσουν οι ωραίες κοπέλλες.

Ε, τότε τσιμέντο να γίνει!

ΠΛηροφορύμαι ότι ο δήμαρχός μας κ. Ν. Κακλαμάνης πιστεύει (και το λέει κιόλας!) ότι σε κάθε Αθηναίο αντιστοιχούν 6,84 τετραγωνικά μέτρα πράσινου. Τέτοιου πράσινου εννοεί;

'Αξιος, άξιος!

«Πρώτος μεταξύ ίσων» εξελέγη νέος ηγέτης του ποιμνίου.
Η φωτό δανεική από το φίλο μου, το Γιώργο.