Ο φίλος μου, ο Αναστάσης απ' τα Εξάρχεια, με τ' όνομα!

 Το παιδί άκουσε τη λέξη «Βενιζέλος». Ευτυχώς ησύχασε γρήγορα.

Η πρώτη μας χειραψία!

Βάλτε το προσωπικό σας στίγμα στο ντύσιμό σας

Οι συντεταγμένες της αγαπημένης μου θέσης στο μπαλκόνι στο χωργιό.

Δεν είναι τοπικισμός, ούτε σωβινισμός. Όλα τα άλλα σημεία έχουν διαφορετικό στίγμα!

ΥΓ Το τι-σέρτ το έφκιαξε Το Χοιρότερο Μαγαζάκι, 
που ως γνωστόν είναι το καλύτερο!

Ανάμνηση πλούσιων εποχών

Από τότε που κάναμε SOS με τα λουκάνικα.

Μπροστά στην ανθισμένη Φύση...

...τι να πεί κι ο φουκαράς ο Μονέ;

Στο βάθος ο Παρνασσός (γαλλιστί Mont Parnasse)

Αυτό κεράσι αύριο!

 Τις προάλλες, σ' αυτόν εδώ τον μικροσκοπικό κάμπο, 

θυμήθηκα τον φίλο μου, που αναρωτιόταν αν είναι τα έλατα λευκά.

 Για τα έλατα δεν ξεύρω αλλά οι κερασές σίγουρα!

Κέντημα σκέτο τα λουλουδάκια τους, που σε μερικούς μήνες θα είναι νόστιμα κεράσα.

Το παράθυρό μου στο χωριό

 Όταν έφτασα

 Την επόμενη μέρα

Όπως και να το κάνεις, είναι όμορφο να βλέπεις κάθε πρωί μιαν ανθισμένη κερασιά.

Επέστρεψα...

... από τα βουνά μου. Είδατε πόσο καλά κρύβουνται πίσω από τις παπαρούνες;

Κλειστόν λόγω Πάσχα

Φεύγω στο χωργιό μ'.
Καλό Πάσχα νάχουτε, αρνάκια μου.

Keep Cool, man!

Ένα ακόμα ξεχασμένο μνημείο στην Αθήνα

Πρωτόμαθα γι' αυτό το περιστατικό κάπου στη δεκαετία του '70, όταν είδα σε ένα από τα περιοδικά της εποχής, τα «Επίκαιρα» ή τον «Ταχυδρόμο», ασπρόμαυρες φωτογραφίες από την περίοδο της Κατοχής, με τους απαγχονισμένους αντιστασιακούς.




Μου είχε κάνει εντύπωση γιατί είχε συμβεί στη γειτονιά μου, σε ένα σημείο που ήξερα καλά,
την μικρή τριγωνική πλατειούλα μπροστά στον κινηματογράφο «Άλεξ».
Μετά από χρόνια, ενώ πέρναγα με τη μοτοσικλέτα, είδα τους γέρους -πλέον- συντρόφους των εκτελεσμένων να εντοιχίζουν την εικονιζόμενη πλάκα και να καταθέτουν κόκκινα γαρύφαλα.

Ποτέ δεν έμαθα τις συνθήκες, υπό τις οποίες εκτελέστηκαν ο Πλατημέσης, ο Βαμβούλης, ο Στεργίου, ο Αποστολέρης και ο Μπακόπουλος.

Έψαξα στο google και δεν βρήκα τίποτε.

Από τα δέντρα, από τα οποία τους κρέμασαν οι δήμιοί τους, δεν νομίζω να έχει μείνει κανένα.
Δεν νομίζω πως ήταν καν μουριές σαν κι αυτές που υπάρχουν σήμερα στο τριγωνάκι στη συμβολή των οδών Ξενίας και Παπαδιαμαντοπούλου.
Δεν ξέρω εάν οι δήμιοι ήταν Γερμανοί ή γερμανοτσολιάδες.
(Ενημέρωση: Γερμανοτσολιάδες ήτανε.)

Ο κινηματογράφος «Άλεξ», που παλιά ήταν μόνο θερινός και πολύ αργότερα απέκτησε κανονική αίθουσα, έχει πλέον μετατραπεί σε σούπερ-μάρκετ.