Η
Σλίμνιτσα (Τρίλοφος) στο δήμο Ακριτών, κοντά στο Νεστόριο Καστοριάς είναι ένα από τα ορεινά χωριά του Γράμου, πάνω από τον Αλιάκμονα.
Πριν τον πόλεμο είχε πάνω από 1.000 κατοίκους και σχολείο.
Κατά τον Εμφύλιο εκκενώθηκε βίαια σύμφωνα με τις οδηγίες του ατρατηγού
Βαν Φλιτ, προκειμένου οι κάτοικοί της να μην παρέχουν τρόφιμα και πληροφορίες στους αντάρτες του ΔΣΕ. Απ' όλα τα κτίσματά της αφαιρέθηκαν οι στέγες, προκειμένου οι αντάρτες να μην βρίσκουν καταφύγιο. Οι κάτοικοί της μεταφέρθηκαν στον οικισμό Μανιάκοι έξω από την Καστοριά, απ' όπου πολλοί μετανάστευσαν στο εξωτερικό Εκείνο, που μου δημιούργησε απορία, ήταν γιατί η Σλίμνιτσα είχε δύο εκκλησίες και μάλιστα σε τόσο μικρή απόσταση. Σε
προηγούμενα σχετικά δημοσιεύματα θα δείτε τον Αη-Θανάση, που διατηρείται σε καλή κατάσταση. Δεν ξέρω αν του είχαν αφαιρέσει κι αυτουνού τη στέγη, τα κεραμίδια του φαίνονται καινούργια πάντως.
Αλλόκοτη είναι η άλλη εκκλησία του χωριού (
εδώ), της Κοίμησης της Παναγίας. Στη δορυφορική εικόνα φαίνεται σαν μάντρα με ένα κτίσμα μέσα της.
Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη και παλιά εκκλησία, με ένα μικρό νεκροταφείο στα ανατολικά της. Επάνω, η δυτική πλευρά της. Η στέγη της λείπει.
Η είσοδος από το νότο. Στολισμένη με περίεργα σκαλίσματα.
Στην τρίτη αράδα δεξιά της εισόδου ξεχωρίζει το 1843.
Το προαύλιο μπροστά στην είσοδο.
Η είσοδος από μέσα.
Μόλις μπαίνεις, δεξιά σου βλέπεις μιαν άλλη εκκλησία, μικρότερη, κατασκευασμένη προφανώς από τις πέτρες της παλιάς.
Έχει κτιστεί με έξοδα των ξενιτεμένων.
Δεξιά η νέα εκκλησία και στο βάθος ο χώρος της παλιάς.
Μια βρύση μπροστά στην εκκλησία.
Η σκάλα που οδηγεί στο προαύλιο της εκκλησίας.
Το προαύλιο της εκκλησίας. Τώρα πια ελάχιστοι κατοικούν στη Σλίμνιτσα. Αμφιβάλλω εάν μένει κανείς εκεί το χειμώνα. Το καλοκαίρι ανεβαίνουν πέντε-έξι συνταξιούχοι. Δεν έχει καφενείο ή οτιδήποτε άλλο. Το παλιό σχολείο είχε μετατραπεί σε φυλάκιο του στρατού, μέχρι που το εγκατέλειψαν και οι φαντάροι κάπου στη δεκαετία του '90.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:
Φίλος, συνδρομητής του μπλογκ και μέγας αρχειομπάμπουρας μου έστειλε φωτογραφία από ουγγρικό έντυπο
(τέλη δεκαετίας '40 με αρχές δεκαετίας '50, υποθέτω)
όπου απεικονίζονται παιδάκια (με δύο τρεις ενήλικες) από τη Σλήμνιτσα και το Μονόπυλο κοντά στη λίμνη Μπάλατον της Ουγγαρίας.