Αντί ευχών

Καλά να περνάτε, να χαίρεστε την οικογένειά σας, τις παρέες σας και τους φίλους σας. Και να μην γίνετε είδος προς εξαφάνιση...

Χωρίς εικόνες...

Το μπλογκ δεν έχει κέφια. Ο σκύλος έχει βάλει την ουρά στα σκέλια.

Διαβάστε εδώ για την Κωνσταντίνα Κούνεβα, την βουλγάρα ιστορικό που δούλευε ως καθαρίστρια και δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι επειδή διεκδίκησε τα δεδουλευμένα....

Κι αν σας περισσεύει κάνα ευρώ κατεθέστε το στον λογαριασμό

5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς

στο όνομα

DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA

Η Κωνσταντίνα, που ήρθε στην Ελλάδα για να φροντίσει την καρκινοπαθή μητέρα της και τον καρδιακό γιό της, έχει ήδη χάσει το ένα μάτι της, από το άλλο βλέπει πολύ θολά και έχει προβλήματα με τις φωνητικές χορδές και τα πνευμόνια, καθώς εισέπνευσε το βιτριόλι. Δείτε πώς αντιμετώπισαν το περιστατικό τα ΜΜΕ.

ΥΓ θυμάμαι την Κωνσταντίνα, ένα βράδι στο Στέκι Μεταναστών, που είχε έρθει για να παρακολουθήσει μία συζήτηση για τα δικαιώματα των ξένων εργαζομένων. Ακούμπησε σε ένα καλοριφέρ κι όπως ήταν ξεθεωμένη την πήρε ο ύπνος...

cRash card

Θα τα κάψωωωω, τα ρημάδια τα λεφτά μου!

Διαφορές Αθήνας-Θεσσαλονίκης.

Στη Θεσσαλλλονίκη έχουνε τον Μπαμπούλλλα. Στην Αθήνα έχομε το Συγχωράδικο.

Κάποιος φούρνος γκρεμίστηκε...

Αναρχικό σύνθημα με χιούμορ.

Όλα τα δέντρα είναι ίσα...

...εκτός από μερικά που είναι πιο ίσα από τ' άλλα.

Φωτογραφία: Yiorgos Karahalis/REUTERS

Απάνω, την πλαστικούρα του κυρ-Νικήτα την φυλάνε ΜΑΤατζήδες. Κάτω, τα πραγματικά δέντρα στην Πίνδο τα φυλάνε άνθρωποι...

Κι εδώ το μελωδικό σχόλιο της ελληνοφρένειας.

Μετά από δύο εβδομάδες...

Πέρασα χτες ξανά από το σημείο της δολοφονίας. Έχει γίνει σαν προσκυνητάρι αλλά δεν μπορώ να εμποδίσω κανέναν να θρηνήσει όπως θέλει τον αδικοχαμένο πιτσιρικά. Εντύπωση μου έκαναν τα ποδοσφαιρικά κασκόλ, το ένα δίπλα στο άλλο. Αν μόνο δεν σφάζονταν μεταξύ τους όλο τον υπόλοιπο χρόνο προς όφελος των ΠΑΕ... Απόψε στις 21.00 έχει συγκέντρωση εκεί. Μάλλον θα (ξανα)γίνει της πουτάνας...

Πέρασα κι από τον κόμβο Αλεξάνδρας και Πατησίων. Κάποιοι είχαν ρίξει απορρυπαντικό στο συντριβάνι. Άρχισε άραγε η κάθαρση;

Ωραίο ήτανε. Μέσα στον αφρό των ημερών...

'Ακουσα και πανκιές από τα μεγάφωνα της ΓΣΕΕ και απόρησα. «Πού ΄ναι ο Νταλάρας, διάολε;» αναρωτήθηκα. «Πού 'ναι η τσιμινιέρα που πάγωσε;» Μετά θυμήθηκα ότι η ΓΣΕΕ τελεί υπό κατάληψη. Την κατέλαβαν εργαζόμενοι! Πού πάμε, Θεέ μου!

Just Ντού It!

Είδα σήμερα σε έναν τοίχο (τι σε έναν, σε δεκάδες!) αυτό το εμπνευσμένο στένσιλ. Σε άλλες εποχές θα το θεωρούσα, ίσως, υπερβολικό. Όχι, όμως, σήμερα. Δείτε παρακάτω τι φωτογράφισε χτες ο Σπύρος Τσακίρης.

Photo by Spyros Tsakiris

Photo by Spyros Tsakiris

Οι τοίχοι λένε μεγάλες αλήθειες...

Προχτές ο Κούγιας είπε (μέσω των καταθέσεων των δύο μπάτσων φονιάδων) ότι πέθανε ο αστυνομικός Π.Τ., που είχε τραυματιστεί σε επεισόδια σε μία συναυλία πέρυσι το καλοκαίρι στο Ελληνικό. Λες και ο θάνατός του θα ισοφάριζε το θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Όμως, ο μπατσούλης όχι μόνο ζει αλλά και βελτιώνεται η υγεία του!
Λινκς. Εθνος της 16/12, Esspresso της 17/12, Καθημερινή της 17/12
Είναι, λοιπόν, ο Κούγιας νάνος ή δεν είναι; Από ηθικής άποψης, ομιλώντας πάντα...

Σήμερα γιορτάζουν τα ζώα

Του αγίου Μόδεστου σήμερα, προστάτη των οικιακών κτηνών. Χρόνια πολλά, σκυλιά και γατιά. Καναρίνια και βόδια. Ψάρια και χελώνες. Γουρούνια και κότες.

ΥΓ Tι νομίζατε, μωρέ; Πως θάβαζα πάλι μπάτσους;

Μαύρα χαμπέρια ή ο κανών του Haber.

Προχτές, χαζεύοντας στη Wikipedia έπεσα πάνω σε μία από τις τραγικότερες προσωπικότητες της ιστορίας. Ο γερμανός (εβραϊκής καταγωγής) Φριτς Χάμπερ ήταν διαπρεπής χημικός: στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο συνεισέφερε τα μέγιστα στην ανάπτυξη των χημικών όπλων, που τότε χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον. Όσο αυτός πηγαινοερχόταν μεταξύ ανατολικού και δυτικού μετώπου, για να επιβλέψει τη «σωστή» τους χρήση, η σύζυγός του (επίσης χημικός) του αυτοκτόνησε με το υπηρεσιακό του πιστόλι, μην αντέχοντας την απάνθρωπη εφευρετικότητά του. Το 1918 ο Χάμπερ πήρε το Νόμπελ Χημείας για τη συνθετική παραγωγή αμμωνίας (εκρηκτικά, λιπάσματα, κλπ).

Ο Χάμπερ, λοιπόν, είχε διατυπώσει τον κανόνα, που φέρει το όνομά του, και ο οποίος λέει ότι η έκθεση για μικρό χρόνο σε πυκνό χημικό όπλο ισούται με την μακρόχρονη έκθεση σε αραιό χημικό όπλο, όπως τα δακρυγόνα. Πράγμα, που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι σε λίγο καιρό θα αρχίσουν να εμφανίζονται καρκίνοι από τα δακρυγόνα. Και θα εμφανιστούν σε μπάτσους, όσο στεγανές μάσκες κι αν φοράνε, γιατί αυτοί είναι μέρα παρά μέρα μέσα στα δακρυγόνα.

Τραγικός επίλογος: αν και παρασημοφορημένος από τον Κάιζερ, το 1933 ο Χάμπερ αντιμετώπισε τον διωγμό όλων των εβραίων από τους Ναζί. Πέθανε το 1934 στη Βασιλεία της Ελβετίας. Το ινστιτούτο, που ίδρυσε, συνέχισε να υπάρχει και μεταξύ άλλων ανέπτυξε το Zyklon B, το αέριο που χρησιμοποιήθηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για να εξοντώσει εκατομμύρια ανθρώπων. Μεταξύ των οποίων και πάρα πολλούς συγγενείς του Χάμπερ...

Ληστονίδα λίμνη

Από τότε που το κωλοπαίδι
δολοφόνησε το αποπαίδι
ξεχάσαμε το Βατοπέδι
γιατί γίναμε Κοσσυφοπέδι.
Κι αντί να πέσει χειροπέδη
και στον Κούγια να μπεί τροχοπέδη
θα χάσομε και τη Βιστωνίδα
κι ο Εφραίμ θα λέει «ουδέν οίδα»*


* είναι η σεμνότερη κατάληξη που μπορούσα να σκεφτώ

Προειδοποίηση

Μου τόστειλε η φίλη μου η «Γκούντρουν».

Επειδή πολλά λέγονται για το τι έκανε ή δεν έκανε το ΚΚΕ

Εγώ θέλω να διευκρινίσω ότι όλα αυτά πρέπει να τα ακούει η ηγεσία του και όχι κύριοι σαν αυτόν, που παρά το δεκανίκι και τα γηρατιά, κατέβηκαν στην διαδήλωση.

Μικρές λεπτομέρειες (που κάνουν τις μεγάλες διαφορές)

Σε λαμαρίνα έξω από σπασμένο μαγαζί στη Θεμιστοκλέους.


Just did it! Σε άλλη, πιο αθλητική, εκδοχή, εδώ!

Σκεφτικός ο ποιητής, χτες

«Ρε, το μαλάκα το μπάτσο, τι πήγε κι έκανε!»

EDIT μετά από μία εβδομάδα: εντάξει, αυτή η φωτό του ποιητή είναι ωραιότερη!

Ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος

Πέρασα χτες από τη γωνία, που σκοτώθηκε το παληκαράκι. Φρίκη.




Από (νοσηρή) περιέργεια άνοιξα το Google Earth και αναπαρέστησα τη διαδρομή του δολοφόνου και του συνεταίρου του. Περί τα 140 μέτρα την βγάζει ο μετρητής του προγράμματος. Τι διάβολο, σ' αυτά τα 190-200 βήματα, που έκανε ο φονιάς από εκεί που άφησε το πολύτιμο αμάξι του μέχρι να γυρίσει πίσω στον τόπο του φονικού, τι σκεφτότανε; Κι εκείνο το μαλακισμένο ο συνεταίρος του, τι του έλεγε; Πώς προχωρούσαν όλα αυτά τα πέντε λεπτά; Λινκ.

Παράπλευρες απώλειες

Διαβάζω στην «Αυγή» ότι καταστράφηκε η προτομή του Κώστα Περρίκου. Δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτή. Προχτές είδα ότι καταστράφηκε και η προτομή του Ψαρρού στη γωνία Αλεξάνδρας και Πατησίων.
Οταν το πρωτοείδα έκανα ένα χαζό λογοπαίγνιο στο μυαλό μου «Έρ'με Ψαρρέ, την πάτησες από μια μαλακία του Ε.Λ.Α.Σ., και την ξαναπάτησες από μια μαλακία της ΕΛ.ΑΣ.» Μετά πρόσεξα ότι είναι μπρούτζινη, άρα μπορεί ήδη να την έχει πάρει κάνας πλανόδιος μεταλλοσυλλέκτης.

Αντίθετα, στην άλλη πλευρά της Αλεξάνδρας, η προτομή του Τσιγάντε, όντας μασίφ από μάρμαρο, την γλίτωσε με ένα σκέτο γκράφιτι.


Η προτομή του Βελουχιώτη δεν κατεδαφίστηκε διότι απλά δεν υπήρχε...

UPDATE μετά τρεις ημέρες: σήμερα το μεσημέρι, που πέρασα ξανά, κάποιοι του είχαν ξαναδώσει λίγη από την αξιοπρέπειά του. Φυσικά, ο κυρ Νικήτας συνεχίζει να κλαψουρίζει για το δέντρο του, που το κάψανε. Άλλωστε, τον ανδριάντα αυτόν τον είχε εγκαινιάσει ο προκάτοχός του.

Από τη σημερινή πορεία

Η διαδήλωση από την Ομόνοια προς το Σύνταγμα αντικατοπτρίζεται πάνω σε βιτρίνα.


Περνώντας από την Σταδίου, είδα το μνημείο στο σημείο που δολοφονήθηκε ο Σωτήρης Πέτρουλας στα Ιουλιανά.

Αυτός ο τόπος φαίνεται να μην αλλάζει.

Λακωνικό το σύνθημα.

Αυτό δεν είναι και τόσο λακωνικό αλλά ισχύει εξίσου.

Κόσμος βγαίνει από την Σταδίου στο Σύνταγμα.

Και ανεβαίνει προς την συγκέντρωση της ΓΣΕΕ-ΑΣΕΔΥ. Η οποία είχε «μασήσει» και σκέφτηκε να μην κάνει πορεία. Στην πορεία δεν έσπασε ούτε γυαλάκι, δεν άνοιξε ούτε μύτη.


Πέρασα κι από την Βουκουρεστίου, που τελούσε υπό γενική επισκευή. Μόνο ένα μαγαζί δεν πειράχτηκε. Μου είπαν ότι το βράδυ που σπαζόταν η Βουκουρεστίου στέκονταν μπροστά σε αυτό το μαγαζί καμιά δεκαριά μαντράχαλοι με παλούκια κι έλεγαν «φυγέτε, αυτό είναι της μάνας του σκοτωμένου!»

Εντύπωση μου έκανε επίσης ότι είχαν εξαφανιστεί οι άνδρες αστυφύλακες από το δρόμο. Μόνο αστυνομικίνες έβλεπες!


Εκτός, φυσικά, από τα ΜΑΤ, τα οποία έσερναν τα πόδια τους από την κούραση. Τι να γίνει, ας μην πυροβολούσε ο καουμπόης...

Ένας Κύριος με τα όλα του.

Βρήκα αυτή τη σημερινή φωτογραφία στα πρακτορεία. Είναι του Γιάννη Κολεσίδη από το πρακτορείο Reuters. Η λεζάντα της λέει: «A man stands in front of riot policemen during a demonstration in Athens December 9, 2008. Hundreds of protesters threw stones and bottles at lines of riot police outside the Greek parliament on Tuesday, in a fourth day of anti-government clashes triggered by police killing a teenager. REUTERS/John Kolesidis (GREECE)»

Ο (εμφανώς νεαρός) φωτογράφος δεν αναγνώρισε τον Κύριο (με κεφαλαίο Κ) Αντώνη Καρρά. Που αν και είναι μέλος του ΠΑΣΟΚ δεν έλειψε από κανέναν αγώνα της νεολαίας. Δεν επανεξελέγη βουλευτής γιατί δεν «είχε βάλει κάτι στην άκρη» όπως άλλοι. Και πορεύεται στην ένατη δεκαετία της ζωής του με μοναδικό όπλο την αξιοπρέπειά του.

Η επόμενη λεζάντα του ίδιου φωτογράφου είναι «A man's hand drips blood as he stands in front of riot policemen during a demonstration in Athens December 9, 2008. Hundreds of protesters threw stones and bottles at lines of riot police outside the Greek parliament on Tuesday, in a fourth day of anti-government clashes triggered by police killing a teenager. REUTERS/John Kolesidis (GREECE)»

Ο κόκκινος φάκελος, το γηρασμένο χέρι που τρέχει αίμα, και το χαρακτηριστικό σακάκι, με πείθουν ότι το χέρι είναι του Κύριου Αντώνη Καρρά. Σαν δεν ντρέπονται τα θρασύδειλα αρχιδάκια των ΜΑΤ, που χτύπησαν έναν άνθρωπο 80+ ετών! Όχι μόνο επειδή έχει θυσιάσει τα πάντα για τη δημοκρατία αλλά και επειδή θα μπορούσε να είναι παππούς τους.

και μία φωτογραφία με τον Αντώνη ανάμεσα στα ΜΑΤ και τους διαδηλωτές εδώ.

EDIT: επειδή κάποιος ανώνυμος διατύπωσε επιφυλάξεις για το πώς και εάν χτυπήθηκε ο Αντώνης (κι ας τον είδαν στην τηλεόραση να τον σπρώχνουν τα ΜΑΤ) δυστυχώς υπάρχει και η άλλη εκδοχή: να τον χτύπησαν τα ανεγκέφαλα που τα εμπόδισε να κάψουν το ξενοδοχείο «Τιτάνια». Έχει ξανασυμβεί άλλωστε. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί το μεγαλείο του Αντώνη με τίποτε, ίσα-ίσα το τονίζει.

Το άλλο πρωί

Συμβολισμός στα αποκαΐδια.

Ντοντ Λουκ Ντάουν, που λέει και η διαφήμιση!

Βρώμαγε ακόμα η καργιόλα. Είπα να την πάρω ως σουβενίρ αλλά θα βρωμοκόπαγε όλο το μετρό.

Αμ, δεν εκτελούνται έργα. Παιδιά εκτελούνται!

«Η Ελλάς» κλειστόν.

Δεν τα σπάσαν όλα τα μαγαζιά στην Ομόνοια. Ο λούστρος είναι πονηρός!