Κουρασμένος, ταπί και ψύχραιμος φεύγω για διακοπές.

Φέτος δεν έχει Βάλια Κάλντα, Βοβούσα και Γράμο. Γιατί φέτος δεν έχει φράγκα.

Την κάνω, λοιπόν, για το χωριό μου, μπας και ηρεμήσω λιγάκι.

Τα έπαιξα, σου λέω!

Σας αφήνω ένα θαμνάκι θυμάρι να μοσκοβολήσει το μπλογκ.

Κι από χρώματα, σκίζει, ε;

Όργια στα γαϊδουράγκαθα

Είναι γνωστό πως με αρέζουν τα γαιδουράγκαθα.

Ετούτη τη φορά μάλλον το παράκανα.
Ακολουθούν τρεις φωτογραφίες, η καθεμία συνοδευόμενη από μια τμηματική μεγέθυνση.

Γιατί; Και γιατί όχι;

Τα Βαρδούσια

Από απόσταση περίπου 15 χλμ από τα δυτικά-βορειοδυτικά.
Η θέα από το χωριό Γραμμένη Οξυά.

Εδώ με ευρυγώνιο.
Η κηλίδα πάνω αριστερά δεν είναι λεκές αλλά ένα πετούμενο.
Σε πρώτο πλάνο, οι μουριές του κυρ-Βασίλη. Οι πρώτες ομπρέλες!

Εδώ, από το ίδιο μπαλκόνι, με υπερτηλεφακό.
Οι δύο χαρακτηριστικές κορυφές, τα δόντια, προς το νότο της οροσειράς.

Κι εδώ, πιο γενικό πλάνο, οι κορυφές στο ηλιοβασίλεμα.
Τα χαρακτηριστικά δόντια είναι δεξιά (νότια)

Άγρυπνος φρουρός!

«Ιέεεπ...! Τι σκοπός πύλης είσαι και χασκογελάς σαν χάχας;»

Καλό μήνα και καλήν εβδομάδα

Όταν βλέπεις κάτι τέτοιο, μπορείς να 'σαι σίγουρος πως ο δρόμος μπροστά σου είναι δύσκολος. Ευθυμείστε, στο μέτρο του δυνατού.