Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007

Μια απροσδόκητη συνάντηση με το θάνατο

Από μικρός μ' αρέσανε τα αεροπλάνα. Γι' αυτό τσαντίζομαι όταν βλέπω παλαιά αεροσκάφη βαλσαμωμένα σε δημόσιους χώρους. Όπως αυτό το F-104, στο Βόλο (στα δεξιά του λοξού καρό πεζοδρομίου, που οδηγεί στη λεωφόρο) ή ετούτο στην πλατεία του Διδυμοτείχου (στη βόρεια άκρη του πάρκινγκ, όπου η λεωφόρος αποκτά τρεις λουρίδες) η αυτο στο Κιλκις (στα αριστερα του καθετου δρομου, ανατολικα του γηπεδου). Θεωρώ πως η θέση των παλιών αεροσκαφών είναι στο μουσείο , άντε και στο Τατόι ή την Τανάγρα. Με το να χαρίζει τα ρετάλια της σε δήμους και οργανισμούς, προκειμένου να γλιτώσει τα έξοδα απόσυρσης, η Π.Α. απλώς ενθαρρύνει τον μιλιταρισμό και φυσικά γίνεται ρεζίλι. Γι' αυτό εκάγχασα χαιρέκακα όταν, φέτος τον Ιούλιο, περνώντας από Ευρυτανία προς Καρδίτσα, είδα σε μια διασταύρωση (ίσως αυτή) δυτικά της Ρεντίνας Καρδίτσας ένα βαλσαμωμένο F-84F.

Βιάστηκα, όμως. Όταν πλησίασα, είδα αριστερά και δεξιά του αεροπλάνου (προσέξτε ότι οι τροχοί του είναι δεμένοι με αλυσίδες από το τσιμέντο για να μην το πάρει ο αέρας, ενώ απλά θα μπορούσαν να στρέψουν για τελευταία φορά τα φλαπς) δύο προτομές με πηλίκια. «Ωχ, θάνατος μυρίζει!» σκέφτηκα. Απεχθάνομαι τις προτομές ενστόλων αλλά έκατσα και διάβασα.


Το κοινό επώνυμο των δύο νεκρών και η μικρή ηλικία τους έσβησαν την παραμικρή διάθεση για καλαμπούρια. 'Εψαξα και βρήκα ότι ήταν πρώτα ξαδέλφια από την περιοχή. Δύο αδελφών παιδιά!

Κώστας Παρούσης Το Corsair Α7-Η του έπεσε στις 11-01-1996 στο πεδίο βολής Καράβια, 20 νμ ανατολικά της Πελοποννήσου. Βρέθηκε η φουσκωτή βαρκούλα, που σημαίνει ότι εκτινάχθηκε. Ο ίδιος δεν βρέθηκε ποτέ.

Νίκος Παρούσης. Στις 4-11-1998 το Mirage 2000 έπαθε βλάβη από κατασκευαστικό λάθος, το οποίο είχε αποσιωπήσει η Dassault Mirage. Τα πηδάλια νεκρώθηκαν λόγω έλλειψης ηλεκτρικού ρεύματος και ο χειριστής καθυστέρησε να εγκαταλείψει επειδή προσπάθησε να το ρίξει μακριά από τη Σκάλα Ωρωπού. Όταν τα κατέφερε, το αεροσκάφος έπεφτε ανάποδα και εκτινασσόμενος, χτύπησε με δύναμη στο έδαφος. Οι ειδικοί είπαν ότι αν είχε άλλου τύπου εκτινασσόμενο κάθισμα μπορεί να είχε σωθεί.
Για τον ηρωισμό του τιμήθηκε μετά θάνατον από την Ακαδημία Αθηνών. Κάποιος φορέας ανέλαβε την μόρφωση του παιδιού του.

Και οι δύο προδώθηκαν από το αεροπλάνο τους. Κι έπεσαν πολύ μακριά απ' οποιοδήποτε σύνορο, ώστε κάποιος να επιστρατεύσει εθνικά ιδεολογήματα που απαγορεύουν την κριτική σ' αυτή τη χώρα. Κι αναρωτιέμαι «τι την έβαλαν στο βουνό αυτή την γκουμούτσα;» Μου φαίνεται πως η Π.Α. απλά επιννοεί εύσχημους τρόπους να ξεφορτώνεται τη σαβούρα της, προσποιούμενη ότι αποδίδει και τιμή από πάνω...

ΥΓ Χαζεύοντας το site της ΠΑ πληροφορήθηκα ότι η 111 Πτέρυγα Μάχης κατασκεύασε πρωτότυπο χορτοκοπτικό μηχάνημα! Μπράβο στα παληκάρια, δεν λέω! Αλλά το μοντάρισαν πάνω σε ένα φορτηγό των 30.000+ ευρώ, που κοστίζει δλδ όσο 500 χλοοκοπτικά του εμπορίου.

4 σχόλια:

Agobooks είπε...

Δεν έχω καλή σχέση με τις ταχύτητες!
Καλό σου μήνα!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Με τις ταχύτητες ούτε κι εγώ. Τα αεροπλάνα μου αρέσουν για την ελευθερία κίνησης που διαθέτουν.
Ακόμη καλύτερο μήνα σε σένα και στο σόι σου!

Pan είπε...

Κατά πρώτο, δεν είμαι βέβαιος ότι εάν κατέβαζαν τα φλαπ θα έμενε σταθερό. Ειδικά από κάποια ένταση αέρα και πάνω.

Εγώ τι να πω, που πιστεύω ότι τα αεροπλάνα στον αέρα ανήκουν και πουθενά αλλού;

Ρετάλι το F84; Τσ τσ τσ.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Η αλήθεια είναι ότι στο εικονιζόμενο διάσελο φύσαγε γαμοαέρας. Για τα φλαπς ίσως να κάνω λάθος αλλά ασκόμη και χωρίς κινητήρα, το αεροσκάφος ζυγίζει κάτι τόνους!
Ε, ρετάλι, βρε συ, το F84, αφού έχει αποσυρθεί εδώ και καιρό. Ξέρεις τι είναι να κατηφορίζεις την πλαγιά και να πέσεις πάνω στην γκουμούτσα; Γιατί δεν φτιάχναν ένα μνημείο στο χωριό, να το βλέπει και κάνας άνθρωπος; Αλλά θα μου πεις, χώραγε η γκουμούτσα στην πλατεία;