Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007

Πώς ακριβώς τη λένε τη γέφυρα, είπαμε;

«Πώς το λένε το γεφύρι, παιδιά;» ρωτήσαμε τους μαστόρους που πάστρευαν τα τελευταία μπάζα μετά την αναστήλωσή του. «Από πού είστε;» μας ρώτησαν, χαμογελώντας πονηρά. «Από Αθήνα» απαντήσαμε, ψαρωμένοι. «Το γεφύρι λέγεται της Ζέρνας» μας αποκρίθηκαν, εξηγώντας ότι η Ζέρνα ήταν ένα παλιό μοναστήρι της περιοχής. Ο ομώνυμος οικισμός λέγεται τώρα Πλαγιά. «Αλλά αν είστε από το απέναντι χωριό, λέγεται του Επταχωρίου», καθώς οι κάτοικοι των δύο γειτονικών χωριών των Ιωαννίνων, που χωρίζονταν από το Σαραντάπορο, ποτέ δεν είχαν καταφέρει να συμφωνήσουν σε ένα όνομα!



Το γεφύρι έχει αποκατασταθεί και δείχνει πολύ καινούργιο. Τα πέτρινα γεφύρια μου αρέσουν μόνο όταν έχουν λειανθεί από την πατίνα του χρόνου, όταν οι πέτρες τους έχουν στρογγυλέψει από τα πέταλα των μουλαριών, τα σκαλοπάτια τους γυαλίζουν από το πέρασμα χιλιάδων διαβατών. Αυτά φέτος τον Ιούλιο.

Ενημέρωση: δίπλα του μια γέφυρα Μπέιλι, του στρατού, μάλλον από τον Εμφύλιο.

Κι άλλη ενημέρωση: εδώ είδα ότι το αποκαλούν γεφύρι της Δροσοπηγής! Άλλο τοξωτό πέτρινο γεφύρι με γέφυρα Μπέιλι κολλητά του, δεν έχει η περιοχή!

6 σχόλια:

Pan είπε...

Κούκλα πραγματική το γεφύρι.
Τι να πει και το - χρήσιμο μεν τέρας δε - δίπλα.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Είναι πολύ όμορφο, όντως, αν και με χαλάει που είναι «του κουτιού» όσο θα με χάλαγε κι αν είχε ρωγμές και αποσαθρωμένα θεμέλια.
Το διπλανό «τέρας» είναι Bailey bridge, προκατασκευασμένη, περίσσευμα της αμερ΄κάνικης βοήθειας, καθώς στην περιοχή δεν είχε μείνει κολυμπηθρόξυλο από υποδομή κατά τον Εμφύλιο και βέβαια, ο στρατός δεν μπορούσε να περάσει τα άρματα από το γεφυράκι.

Unknown είπε...

προτιμώ και γω τα παλιά γεφύρια, αλλά από το να τα καταστρέφουν ή να τα παρατούν στη μοίρα τους καλύτερα έτσι ;)

Crazy Tourists είπε...

3-4 μέρες σε έχασα γιατί ήμουν κρεβατωμένος και βρήκα τόοοοσες αναρτήσεις!Από αγγέλους στο κέντρο (βρε να τους καλούσα την Παρασκευή να με γιάνανε..) μέχρι το υπέροχο δενδρον μετά φράκτου...Αν και αυτές τις τελευταίες κάποιος μου τις έχει ξαναδείξει...Ωραιότατο το γεφύρι!
CrazyTourist1

Ανώνυμος είπε...

Έμαθα για το blog σου απο την σαλάτα.
Αποπνέει έναν, πως να το πω γαμώτο, "ρομαντισμό" που τον βρίσκω ιδιαίτερο και ξεχωριστό.
Έγω πάλι γράφω ολίγον τι διαφορετικά...Ιδού το διαφημιστικό μου:

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ aRte poVerA ΑΝ ΘΈΛΕΤΕ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ
5 ΚΙΛΑ ΤΟ ΜΗΝΑ, ΔΙΧΩΣ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ ΕΞΟΔΑ.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΓΚΑΡΑΝΤΥ. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ. ΕΧΕΜΥΘΙΑ-ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ.

aRte poVerA.

ΚΑΘΑΡΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ-ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ.

http://deadniro.blogspot.com

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

@ Street Spirit: ε, ναι, κι εγώ αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στα δύο, το τσίλικο θα προτιμούσα!

@ CrazyTourist1: μμμμμ, καλά! Έχουτε εσωτερική πληροφόρηση! Περαστικούλια σας!

@ ΨόφιοΝήρο: είμαι λίγο «ρομαντικό», ναι! Και γι' αυτό δεν με αρέσουν τα σπαμ!