Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Ο κος Φάουνας συναντά τον κο Φλώρα

Εκνευρισμένος κι αγχωμένος ήμουν σήμερα το πρωί. Να περάσω το αμάξι από το ΚΤΕΟ. Να μην ακούω τι λένε οι μαστοράντζες, να λένε αντιφατικές μπούρδες και να με βάζουν να τρέχω μέσ' στη ζέστη. Να έχει κίνηση, τα μηχανάκια να περνάνε ξυστά δίπλα μου, οι ελληναράδες με τα φυμέ τζάμια να προσπερνάνε από τη λεωφορειολωρίδα. Να χτυπάει το τηλέφωνο, ένας φίλος έχει ανάγκη από βοήθεια. Αφήνω το αμάξι στη φωλιά του και πάω να πάρω το Μετρό, κουρασμένος ήδη από τις 10.30 το πρωί. Και ξαφνικά βλέπω αυτό.

Και δίπλα του ετούτο. Και μου φτιάχνει το κέφι.

Και παραδίπλα άλλα λουλουδικά, ολόδροσα και πολύχρωμα.

Ο ανθοπώλης της γειτονιάς μούφτιαξε το κέφι. Με είχε εντυπωσιάσει το όνομα του μαγαζού, που σημαίνει «χλωρίδα» στα αγγλικά. Έψαξα τον αριθμό τηλεφώνου στις σελίδες του ΟΤΕ και διαπίστωσα ότι ο μαγαζάτωρ λέγεται Φιλώρας. Το «ι» εξέπεσε για επαγγελματικούς λόγους, προφανώς!

8 σχόλια:

An-Lu είπε...

Πετυχημένο πάντως!

demetrat είπε...

ζηλιαρόγατο!!!!!!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Μπορεί να μην ξέρω τα ονόματα των λουλουδιών αλλά μου αρέσουν και με το παραπάνω!
Ιδιαίτερα σε αντίθεση με το γκρίζο περιβάλλον του κέντρου της Αθήνας.

demetrat είπε...

Αυτό σε έλειπε, να μη σαρέσουν τα λουλούδια.Δεν έχω βρεί ακόμα σκύλαρο που να μή τα αγαπάει.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Και ΔΕΝ σηκώνω το πίσω πόδι μου στις γλάστρες. Τις ξένες, τουλάχιστον.

Daria είπε...

Είσαι σκυλάκος με τρόπους. Όχι παίζουμε...

gremiii είπε...

Είναι εκπληκτικό μέσα στη χαομάρα της μεγαλούπολης να αυθυποβάλλεσαι εστιάζοντας το βλέμμα σου σε μια μορφή φύσης, έστω και μελλοθάνατης. Σωστός.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Θέλοντας και μη, καμάρι μου. Θέλοντας και μη, έψαξα κάπου να αντλήσω αισιοδοξία.