Χτες, έκατσα λιγάκι σε ένα παγκακι στην πλατεία Κάνιγκος. Στην αρχή της Βερανζέρου.
Και είδα απέναντί μου αυτήν την πρώην επιγραφή.
Δεν αποτελεί, πλέον, δημόσια ανακοίνωση ότι εδώ στεγάζεται ένα υποκατάστημα μιας τράπεζας.
Αλλά από τα κατάλοιπα των καυσαερίων στο μάρμαρο της πρόσοψης μαθαίνουμε ότι κάποτε εδώ στεγαζόταν μια Eurobank. Μέχρι που πάψαμε να έχουμε Euro και δεν χρειαζόμασταν πια την Bank.
Και κατά κάποιο τρόπο, μου θύμισε τους αρχαίους κάτοικους της Πομπηίας, όπως βρέθηκαν μέσα στην τέφρα. Δεν ήταν πλέον άνθρωποι ή έστω υπολείμματα ανθρώπων, όπως σκελετοί ή μούμιες, αλλά κενά μέσα στις ηφαιστειακές αποθέσεις, τα οποία οι αρχαιολόγοι γέμισαν με υγρό γύψο, προκειμένου να τους ξαναδώσουν το αρχικό σχήμα των σωμάτων που αποσυντέθηκαν.
Και κατά κάποιο τρόπο, μου θύμισε τους αρχαίους κάτοικους της Πομπηίας, όπως βρέθηκαν μέσα στην τέφρα. Δεν ήταν πλέον άνθρωποι ή έστω υπολείμματα ανθρώπων, όπως σκελετοί ή μούμιες, αλλά κενά μέσα στις ηφαιστειακές αποθέσεις, τα οποία οι αρχαιολόγοι γέμισαν με υγρό γύψο, προκειμένου να τους ξαναδώσουν το αρχικό σχήμα των σωμάτων που αποσυντέθηκαν.
Μετά θυμήθηκα και ξέθαψα ένα ανάλογο μνημείο αφραγκίας στην οδό Δερβενίων, στα Εξάρχεια.
Και άλλη μια πρώην επιγραφή πρώην εταιρίας στην Πεσμαζόγλου, λίγο πριν τη Σοφοκλέους.
Εκεί που κάποτε βρισκόταν το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, ΧΑΑ. Χαχαχααα...
2 σχόλια:
Κλαυσίγελως... Χαα...
Κλαυσίγελως... Χαα..
Δημοσίευση σχολίου